2229 resultaten.
Introïtus (Ps. 4:7)
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.858 De knoppen der kastanjes kleven,
De struiken schieten kreuklig uit,
En ’t glimmend rijs, dat nog niet spruit,
Staat met gespannen bast te beven.
De sappen stijgen in elk leven
Dat zich voor Uwe drang ontsluit.
Heer! Zie uw dienaar! Zie Uw bruid!
Bereid, hun volle bloei te geven.
Bloeien wij, Heer, alleen gelaten
Met schaduw en met spiegelbeeld…
Kyrie
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.980 De bloemen dringen om U samen:
De rozen koninklijk en rein
In rode zijde en wit satijn,
Edel van stam en hoog van namen;
In geur van meidoorn en seringen
Der duizendschonen stijve rij;
En werelds in bruingouden pij
De muurbloemen, de boetelingen.
Ach Heer, in dit uitbundig leven
Heerst reeds een onbekend gevaar.
Als zij hun zoetste geuren…
Gloria
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.105 Nu is de lucht zo teder groen
Als 't ritselen der vroege lente.
Knapen plantten hun blanke tenten
In schaduw van het fors plantsoen.
Nu, na de lang genoten dag,
Liggen ze stil omhoog te staren,
En zien de sterren statig varen
En zijn vol goedheid en ontzag.
In deze wijde dadenloze
Dagen is niets door hen verkozen
Dan lach en milde heiligheid…
Geluk zit in de kleine dingen.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 319 Geluk zit in de kleine dingen.
In een knipoog, in een lach.
In een straling, in een knuffel.
Of een mooie verjaardag.
Geluk zit in de kleine dingen.
In de wolken, in de lucht.
In de sterren, in de hemel.
Of de vogels op hun vlucht.
Geluk zit in de kleine dingen.
In de koeien, in de wei.
In de bladeren, in de bomen.
Of iets liefs dat iemand…
Credo
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.401 Uw handen lieten ‘t leven stuiven
Gelijk een bloem het gulden meel.
En kinderen ontloken, heel
Zijig en roze als duiven.
Zij moeten langs Uw licht verschuiven
Gelijk het schaduwend gespeel
Van vingeren, en aller deel
Is, dat de dood hen komt omhuiven.
God, die ons achtloos verder telen,
Begaan in wellust en vervelen
Met heilge rust aanziet…
U zien
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.766 Of Gij niet hoort, toch schreeuwt mijn hart
Nachts angstaanjagend donker in,
Of mij niet eindlijk een begin
Van troost gewerd.
Ik heb Uw pand, ik heb Uw woord!
Wat baten beiden
Als Gij niet hoort,
Of luistert zonder medelijden?
Zijt Gij nu ver, of dicht nabij?
Mijn handen tasten
Het duister tussen U en mij,
Of ze U verrasten!
Dan zinkt…
Gouden zonnestralen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 98 Gouden zonnestralen.
Het zilveren ochtendlicht
glijdt over mijn wangen
en streelt mijn gezicht.
Gouden zonnestralen.
Het hete middaglicht,
passie en liefde samen
als een goed bericht.
Gouden zonnestralen.
Het gouden avondlicht.
In bloemengeuren zal ik verdwalen.
Straks gaan de bloemen dicht.
Zilveren manestralen.
Het zilveren nachtlicht…
MIJN ZOON, GEEF MIJ UW HART
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.365 De zomernacht werd zwart,
Toen, zacht en duidlijk klonk er
Een klare stem door ‘t donker:
Mijn zoon, geef Mij uw hart!
Ik aarzelde... verward...
Was het de wind die zoefde?
En weer zei, maar bedroefder,
De stem: geef Mij uw hart!
Ik wrong mij op de grond,
Tot ik de woorden vond:
Heer, ‘t moet door U genomen!
En nog eens overviel…
Sanctus
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.609 Gij hebt de geselende regen
Gedreven door het dorrend lof.
Tot vaste vloet ligt 't mulle stof
Gebonden langs de hete wegen.
Een vogel, uit zijn vleugelveren
Klappert een kleine zilverbui,
Verschikt zijn natte halskraag lui,
En fluit verwonderd een paar keren.
Gij hebt de wereld rein gewassen.
De velden gonzen; in de plassen
Vist kalm…
LITERATUUR-GESCHIEDENIS
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.533 Wat in een tijdperk maakt een dichter?
Als plotseling een door het slichte
Gelijke hout breekt, en de ruimte zoekt,
dwars door de christelijke gebeden vloekt,
Maar in de avond is te vinden op de knieën
Van stilte en schemering, en 't zoet
Dat hij verwierf, afgeeft, en boet.…
Boerenfeestmaal
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.212 Het is november en wij eten
Nu van ons vetgemeste zwijn:
De grote hammen en het klein
Gesneden spek, en, niet vergeten,
De lever en de fijne nieren,
De dikke kronkelige worst;
Het is wat zwaar en geeft ons dorst,
Die wordt geblust met donkre bieren.
Blaas even uit..., neem nu wat bonen,
Of boerenkool; dàn rijstebrij.
De vrouw staat klaar…
Triestig
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.567 Ik denk: zo zal het later misschien zijn:
Jij hebt een huisgezin, een vrouw en zonen,
En ik zal nog als nu heel eenzaam wonen,
En deze eenzaamheid is als een wijn
Die men aan zieken schenkt om te versterken.
En nu en dan zul jij mij troosten komen
En mild je kracht in mij doen overstromen
En dagenlang zal ik de krachtstroom merken.
En als…
Verlangen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.750 Ik heb zo lang op u gewacht
En nergens heil of heul gevonden.
Ergens lachte het zoet en zacht….
Ach, zonder u is alles zonde.
Ergens lachte het zoet en zacht…
Ik weet wel, dat ik blij zijn konde,
Als ik niet stadig u gedacht,
Ach, zonder u is alles zonde.
Had mijn verlangen maar de kracht
Dat ik u tot mij trekken konde.
Lichten…
Toen strekte gij Uw handen uit
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.001 Toen strekte Gij Uw handen uit
En nam mij, als een vrouw een luit,
Die zij met met zachte hand betokkelt.
Mijn ziel brak open in geluid.…
TERUG
poëzie
2.0 met 3 stemmen 2.130 Het was al avond, toen hij 't huis genaakte,
Een lauwe geur van vee dreef uit de stal,
En heerste over 't parfum van zijn verval;
En was de essence van wat hij verzaakte,
Dit: wat het leven klaar en helder maakte,
De grote knuisten van zijn vader, al
Moeders gedrentel, en het driest geschal
Van lach en grap, als 't volk de arbeid…
DE OUDE JONGEMAN
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.889 Hij weet ’t niet, maar is een der onbegeerden,
die egoïstisch worden en jaloers.
Ze suggereren dat hen niets ontbeerde,
en zijn verlegen, links, en lichtelijk boers.
Hij stopt zich vol met kool en wienerschnitzel,
en drinkt zijn kop niet rozig, maar grauwblauw.
Hij was ook graag iets anders dan ’t afgietsel
van opgekookte jeugd, maar amper…
Op de hoge
gedicht
3.0 met 25 stemmen 24.120 Liep augustus op zijn einde,
sloot de badmeester de hokjes af,
fietste neuriënd september in.
Niemand was er dan ook bij
dat ik de plank betrad. Ik was
geblinddoekt als een deserteur.
Dit zijn de stappen bang bang bang.
In het Bospad op de hoge
zweet men het peentje bangverlang.
De zon stond even laag als ik en stond
op punt van zakken…
DE DICHTER
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.213 Er leven velen in hem, maar zij sluimren.
Hij mag hen niet ontwekken, en hij wacht
Of geen zich wakker woelen zal, en zacht,
Een duif, tot ’t leven kringlen zal en tuimlen.
Als hij hun schaduw in de grijze nacht
Bewegen ziet, en waagt in de gezichten
Een licht te wekken en met hen te richten,
Bespeurt hij dat hun masker hem veracht.
Zij…
Wit hoeft niet stil te zijn
gedicht
4.0 met 11 stemmen 15.740 Wit hoeft niet stil te zijn
in een iglo van papier
is geen bubbel in de tijd
maar constante geboorte
wat gebeurt als je kleur
met een moker kapot slaat
wit is schansspringen
wit is een spaceshuttle
laat me aantreffen wat
er voor mij nog niet was
onder de tafel de postduif
van een jonge vorstin
de huid van een telegram
een ansicht…
HOOGZOMER
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.579 De slaap ontwijkt in deze lichte tijden.
De schemering verdiept tot donkerblauw,
En vóór dit zwart wordt, komt het morgengrauw
Reeds als een rook de hemel overglijden.
Klopt ’t bloed zo zwaar door onze ontruste rust?
Zijn het de maaiers die hun zeisen haren*?
Valt er een schaduw binnen van de blâren?
Is dit een droom? Spoken hier dood en lust…
Het leven maak ik fijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 86 Soms is het leven niet zo fijn.
Niks geen rozengeur en maneschijn.
Alleen maar leed en pijn.
Kon het maar anders zijn.
Toch leef ik met plezier.
en geniet op mijn manier
met hindernissen en obstakels
hoogtepunten en mirakels.
Het leven maak ik fijn
zonder moeten en haasten
met klanken en woorden
en warme akkoorden.…
De naam
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.275 Ze heten Jan, en Klaas, en Ko,
Hun burgernaam maakt hen verlegen,
Die glimt en geurt u muffig tegen
Gelijk een appel uit het stro.
Geboorte, trouw en overlijden
Zien ’t plechtige familiestuk.
Dan stellen zij het weer terzijde,
Blij met hun alledaags geluk.
En merkt de buurt iets in hun wezen,
Dat haar mishaagde of geviel,
Dan noemt zij…
NAZOMER
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.268 Weinig schone dagen
Zijn ons nog gegeven.
Laten wij de hemel vragen
Om gelukkig leven:
Nachten wit van dauw,
Die laat optrekt,
En als water zonnelauw
Langs ’t gewas lekt;
Om bezonken klaarte
In vogellied en bruine sloot;
Vruchten vol zoete zwaarte:
Ons blozend brood;
Om groene levensbomen,
En loof in vlam,
Als de engel die ons dromen…
Tijd
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.297 Ja, ook jij wordt grijs.
Je haren geven je leeftijd prijs.
Mijn botleeftijd was altijd lager.
Mijn biologische klok was altijd trager.
Je verjaardag, ja je verjaart.
Daar wordt echt op blindgestaard.
Op 't eind van 't jaar, altijd weer,
ben ik niet blij, doet het weer zeer.
Je gevoel zegt je dat je veel jonger bent.
De tijd haalt je in, iets…
Dichter des Vaderlands
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 858 In Mierlo zag ik de Dichter des Vaderlands.
Voor vier jaar maakt hij het bont.
Hij reist de hele wereld rond.
Hij komt ons echt te nader thans.
Je wordt geestelijk rijk, verdient weinig poen.
Het is een rotbaan maar iemand moet het doen.…
DIT WAS EEN DAG
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.569 Dit was een dag van heimelijk begeren,
Van sterk verlangen en verholen lust.
Nu wordt het avond, nu komt de rust.
En Gij zult tot mijn stiller harte keren.
Zoals een vogel wegduikt in zijn veren,
Door ’t eigen trillend hart in slaap gesust,
Een ademende zachtheid, onbewust
Van alles wat zijn argloosheid kan deren,
Gaf ik mij onvoorwaardlijk…
Alsof je er niet bent
gedicht
2.0 met 54 stemmen 55.397 Zoals er eerst een onbekend geluidje start
zonder dat je schrikt,
zo wil ik dat je reageert
en poëzie klinkt.
Het verzetten van een stoel,
hanengekraai,
blurpen van een onvermoede afvoer,
de kuch van een ziek kind
naast je op een bank.
Ook als het stormt
versnelt, verhevigt de wind.
Van jou verlang ik het
omdat ik je het dichtst in mij voel…
Zoveel emoties
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 91 Zoveel emoties
verstopt van binnen.
Telkens de glimlach
die weet te overwinnen.
Zoveel emoties
te vermijden
Telkens de glimlach
die weet te bevrijden.
Zoveel emoties
blijven verborgen.
Telkens de glimlach
die het volhoudt tot morgen.…
Wij weigeren geen bitterheid
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.635 Wij weigeren geen bitterheid
wij zijn niet bang voor schande en nijd.
Als Gij ons hart maar aan wilt nemen,
O God, die wijs en heilig zijt!…
De regen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 67 De regen valt met grote druppels uit de lucht.
Ik wil dansen met de druppels
Ik wil mijn haren nat voelen worden.
Ik richt mijn gezicht naar de lucht
en voel de druppels rollen over mijn wangen.
het spoelt alles van me af.
De regen stopt.
De laatste druppels rollen langs mijn lichaam.
Ik voel me herboren.…