2235 resultaten.
PASSING FLIRTATION
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.772 Kom nu, kom nu,
De tijd is vol.
Daar zal geen uur meer komen,
Dat van de bloei van dag en nacht
Late avond zulk een gave pracht
Heeft saamgenomen.
Nu, in dit schaduwloze licht,
Laat uw gezicht
Glimlachend naar mij neigen.
En glanzend zullen overweer
Mijn ogen naar uw ogen teer,
Uw ogen naar mij neigen.
Wij weten dit verkoren uur
Van…
Je bent zo mooi
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 125 Je bent zo mooi
als je zegt dat je om me geeft.
Je bent zo lief als je fluistert
dat je voor me leeft.
En ik voel me mooi, lief
en bijzonder tegelijk.
als ik op dat moment
in jouw ogen kijk.…
Wiegeliedje
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.450 Slaap maar,... slaap maar,... slaap,
Zag je 't witte schaap
Niet van uit de hemelweiden
Door het venster binnenglijden?
Kijk, je kleine bedje is vol
Zachte witte hemelwol.
Droom maar,... droom maar,... droom,
Dat je aan hemels zoom
Zelf als schaapje danste, en speelde
Met de Herder, die je streelde.
'k Zie 't en zeg, deemoedig trots:…
Liefdesgedicht
gedicht
3.0 met 60 stemmen 41.395 Ik weet dat je mooi
dood zal gaan.
Met een glimlach
om je lippen b.v.
of met een bloem in je hand.
En in de volgende dagen
zal het stof wat dikker liggen
op de vensterbank.
Het zal heel mooi weer zijn.
Mooi en hard blauw.
Ik zal rondlopen
met vreemde gedachten
en het hoofd
nog dieper tussen de schouders.
Dan komt er een troostend woord…
DE ZALIGEN
poëzie
4.0 met 15 stemmen 2.642 De gele rozen lichten langs ‘t terras.
In diepe stoelen liggen zij te rusten,
De zaligen, die elkaar gelukkig kusten,
De toekomstlozen; heel hun leven was
Een dringen naar de voorgeweten uren,
Waar alles eensklaps in vergeten is;
‘t Verwaait nadat het stukgereten is
Hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren
Naast dit verzonken zijn,…
VOORJAARSVERWACHTING
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.498 Wat zijn ze schoon, de schemerige dagen
Die niet meer grijs en nog niet paarlemoer
Zijn durven, alsof er een lichtschijn voer
Door een groot ademen, dat met zijn vlagen
Van ijle blankte langs ons henenstrijkt,
En even staat en langzaam witter wordt,
En dat een bal en een geschitter wordt
En ’t effen grijs doet glinsteren, - en wijkt.
De tuinen…
Verborgen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 60 Wat er is
tussen hem en het
laat zich met trage vaagheid beschrijven
tussen hemel en aarde is ook zo iets
wat mensen motiveert
bindt het het met hem
het verklaarbare blijft het verborgene
ook met moeite
is hij het die het vormgeeft…
PAASMORGEN
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.178 Hij was het graf al uitgegaan
Vóór ik Zijn dood bezoeken kon.
Een zwarte leegte in de zon
Gaapt de spelonk mij aan.
O wát ik hoopte in mijn verdriet,
Hij kwam mijn ongeduld nog vóór.
Maar, Die ik door de dood verloor
Vind ik ook levend niet.
De olijven met de lichte wind
Verzilvren in de zonneschijn,
Waar 't hart niets dan zijn oude pijn…
Kwatrijn
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.414 Beter een ketter wezen dan de leer
laf te misbruiken tot zijn eigen eer.
Beter alleen opklimmen naar de hemel.
De velen smakken met hun ladder neer.…
Kwatrijn
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.071 Zij slaan verrukt al mijn ellenden gade.
Laat, als een spons, hèn zwellen van het kwade.
Zij wachten ongeduldig op mijn dood.
Bed hèn op wormen en dek hèn met maden.…
Ik mat van dag en nacht
poëzie
2.0 met 8 stemmen 3.395 Ik mat van dag en nacht
Het licht en donker laken,
Een luttle spanne langs
Der eeuwigheden el.
En vroeg: wat moet ik van
Dit snipperlapje maken?
'Uw altoosdurend kleed,'
Sprak Hij, 'en maak het wel.'…
Kwatrijn
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.745 In vrome afschuw ben 'k door hen versmaad.
'k Zou , meelij smekend, knielen op de straat,
Maar mijn verachting spuw ik voor de voeten
Der huichelaren in hun plechtgewaad.…
Kwatrijn
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.197 Wat baazlen zij van zede en wet en recht.
Die zijn zo grillig als een vrouwenvlecht,
Dan glanzend en dan streng, los en stijf saamgebonden,
Altijd verwarrend en maar zelden echt.…
Het overblijfsel
gedicht
3.0 met 16 stemmen 9.662 Het overblijfsel
van mijn hart
is de ruis in zijn duplicaat.
Zijn er radiogolven
in de ruimte
van een radio
die opgehouden is te bestaan?
Er zwerven herinneringen rond
zonder kop of staart
woorden losgeweekt van hun tekstballon
buiten het hoofd waarin ze opkwamen
en in de duinen
wordt duizendguldenkruid vertrapt
door zwaargelaarsde…
Kwatrijn
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.139 Bedenk, als mensenwoorden krenkend zijn:
Gifslangen scheiden niets af dan venijn.
De spraak weerspiegelt 't wezen van de spreker.
Het varken noemt het edel renpaard zwijn.…
Kwatrijn
poëzie
2.0 met 12 stemmen 3.049 O minnespel en zoete beuzelpraat,
O sleutel waar het hart mee opengaat.
Wat maalt de liefde om kennis en om geld.
Zij wil de gloed van handen en gelaat.…
Haarlem VI
poëzie
2.0 met 8 stemmen 2.414 O aangezicht zo licht en stil,
Een goudenregen in April,
In gure tijd voorzegt gij zomer.
Gij hebt mijn dagen rijk gemaakt.
Ik, door uw goedheid aangeraakt,
Werd tot een godgeslagen dromer.
En dacht gij, dat ik u vergat,
Voor schoon gelaat in schone stad,
Belust verboden buit te werven?
Uw wezen wies zó door mij heen
Als klimopwortels door…
ZIEKTE-VERZEN
poëzie
2.0 met 17 stemmen 4.044 III-1 Voor Okke
Hij zat gemaklijk op de rand van 't bed,
En sprak van school en leuke jongensspelen,
En hoe de vreemde talen hem vervelen,
En van de vrije Zaterdagse pret.
Ik luisterde gelukkig, want het was
Of 't leven aan mijn leger kwinkeleerde.
Kwellende koorts, die mij verdervend deerde,
Verdoofde, tot de felle pijn genas.
Toen…
MOEDER
poëzie
2.0 met 12 stemmen 3.583 (de teruggekeerde peinst:)
Het hart van Moeder kan ons nooit ontsterven,
Want ’t is ontfermend als Gods grote hart.
Hóe men haar liefde wonde en treitrend tart,
Ze ontvangt vergevend na het woeste zwerven.
En geen verwijten, want het vuns bederven
Van ziel en ogen is opeens gestuit.
Zij bad voor ons en mocht, armzaalge buit,
Ons, worstlend…
Het meisje
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.069 Egyptische grafschildering
Zij is een nauw ontloken lotos,
Maar veel hulplozer en droever.
Zij is als een smalle boot, los
Van de nog nabije oever.
Zij is niets dan een kleine leegte
In dit boordevol heelal,
Want zij smachtte, maar verzweeg te
Zeggen, wat haar vullen zal.…
Sterrenhemel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 144 Ik kijk naar een donkere sterrenhemel
met in het midden de zwarte maan.
Hij lijkt me overal te volgen,
waar ik ook naar toe zou gaan.
De mooiste en helderste sterren
staan hier nu allemaal bij elkaar.
Ik kan er wel uren naar blijven kijken,
maar dan besef ik dat ik
naar je ogen staar.…
Geen andere goden
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.876 Vergeef! verlangen, aards en heerlijk,
Dat plotsling aan de ziel ontsprong,
Een jong begeren, maakte jong,
En hield zijn glans, ook toen het deerlijk
Besef ons met ontzetting sloeg,
Dat wie de hemel wil verwerven
Zijn liefste afgod moet ontstèrven,
Zelfs als hij hem ten vure droeg.
3/4-12-1933…
DE OUDE JONGEMAN
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.889 Hij weet ’t niet, maar is een der onbegeerden,
die egoïstisch worden en jaloers.
Ze suggereren dat hen niets ontbeerde,
en zijn verlegen, links, en lichtelijk boers.
Hij stopt zich vol met kool en wienerschnitzel,
en drinkt zijn kop niet rozig, maar grauwblauw.
Hij was ook graag iets anders dan ’t afgietsel
van opgekookte jeugd, maar amper…
Op de hoge
gedicht
3.0 met 25 stemmen 24.120 Liep augustus op zijn einde,
sloot de badmeester de hokjes af,
fietste neuriënd september in.
Niemand was er dan ook bij
dat ik de plank betrad. Ik was
geblinddoekt als een deserteur.
Dit zijn de stappen bang bang bang.
In het Bospad op de hoge
zweet men het peentje bangverlang.
De zon stond even laag als ik en stond
op punt van zakken…
DE DICHTER
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.213 Er leven velen in hem, maar zij sluimren.
Hij mag hen niet ontwekken, en hij wacht
Of geen zich wakker woelen zal, en zacht,
Een duif, tot ’t leven kringlen zal en tuimlen.
Als hij hun schaduw in de grijze nacht
Bewegen ziet, en waagt in de gezichten
Een licht te wekken en met hen te richten,
Bespeurt hij dat hun masker hem veracht.
Zij…
Wit hoeft niet stil te zijn
gedicht
4.0 met 11 stemmen 15.740 Wit hoeft niet stil te zijn
in een iglo van papier
is geen bubbel in de tijd
maar constante geboorte
wat gebeurt als je kleur
met een moker kapot slaat
wit is schansspringen
wit is een spaceshuttle
laat me aantreffen wat
er voor mij nog niet was
onder de tafel de postduif
van een jonge vorstin
de huid van een telegram
een ansicht…
HOOGZOMER
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.579 De slaap ontwijkt in deze lichte tijden.
De schemering verdiept tot donkerblauw,
En vóór dit zwart wordt, komt het morgengrauw
Reeds als een rook de hemel overglijden.
Klopt ’t bloed zo zwaar door onze ontruste rust?
Zijn het de maaiers die hun zeisen haren*?
Valt er een schaduw binnen van de blâren?
Is dit een droom? Spoken hier dood en lust…
Het leven maak ik fijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 86 Soms is het leven niet zo fijn.
Niks geen rozengeur en maneschijn.
Alleen maar leed en pijn.
Kon het maar anders zijn.
Toch leef ik met plezier.
en geniet op mijn manier
met hindernissen en obstakels
hoogtepunten en mirakels.
Het leven maak ik fijn
zonder moeten en haasten
met klanken en woorden
en warme akkoorden.…
De naam
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.275 Ze heten Jan, en Klaas, en Ko,
Hun burgernaam maakt hen verlegen,
Die glimt en geurt u muffig tegen
Gelijk een appel uit het stro.
Geboorte, trouw en overlijden
Zien ’t plechtige familiestuk.
Dan stellen zij het weer terzijde,
Blij met hun alledaags geluk.
En merkt de buurt iets in hun wezen,
Dat haar mishaagde of geviel,
Dan noemt zij…
NAZOMER
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.268 Weinig schone dagen
Zijn ons nog gegeven.
Laten wij de hemel vragen
Om gelukkig leven:
Nachten wit van dauw,
Die laat optrekt,
En als water zonnelauw
Langs ’t gewas lekt;
Om bezonken klaarte
In vogellied en bruine sloot;
Vruchten vol zoete zwaarte:
Ons blozend brood;
Om groene levensbomen,
En loof in vlam,
Als de engel die ons dromen…