Alle inzendingen over overig

Schuin valt de zon langs de schaduw van de uitbouw op de drempel van het huis op de vrouw in de deur Wat heeft haar gelokt naar deze voorpost van het oude? waar geen pad meer is om er te komen waar geen hek is, geen grens waar alles open ligt, leeg zonder een begin van ergens heengaan De gordijnen kieren haar hemd valt open en…

Het leven komt aan op de seconden vóór je -- de kleine toekomst.…

Zolang we leven, leven we in de toekomst -- bij elke keuze.…

Ik voel mijn spieren verslappen zoals dieren -- die in slaap vallen.…

In dit heiligdom ben ik de heilige een rondbuikige boeddha Iedereen doet moeite om mij lachend te laten leven Ontvangen is alles ontvangen is groeien Er is zoveel dat ik krijgen kan dus wat zal ik nemen uit het spel? Heb jij van de taarten de slagroom- soes, en van de dieren de eenhoorn en de draak? Dan heb ik gewonnen! De draak brengt…

Liegen en bedriegen beginnen ergens in schoonheid, iets mooier maken dan het is, kijk maar naar jezelf iedereen en alles dat aangeboden wordt om eraan te verdienen, zelfs ruïnes zijn meer met wat fantasie, dus koop een kaartje, zie, hoor en huiver bij huisdierkrokodillen in woonkamers die in kisten hun keel schrapen om een jongen tussen…

Voor jou zorgen en anderen helpen, ongestoord eigen projecten uitvoeren zonder last te hebben van wie of wat dan ook, of tot iets verplicht te zijn Laten zien wat ik waard ben en dan weer iets heel anders doen Fijn samen thuis op de bank zitten lezen over avonturen en zomaar ineens eropuit trekken, vrij zijn en toch erbij horen…

Het stille leven ligt op het kerkhof hiernaast, het nieuwe leven raast erlangs over ijzeren staven en dat maakt me gek, het dendert door de kamers waar ik heb gespeeld Ik haal ze leeg en ik rook ze uit met Nag Champa, met tranen in mijn ogen sluit ik de ramen en toch worden de muren dikker van het geraas, ze eten het op net als ik, het…

De vrouw achter mijn zusje kijkt naar buiten, ook haar man is bezig met zijn eigen gedachten Ik vraag me af waarom zijzelf langs mij heen kijkt terwijl ze de afstand die zij voelde juist wilde overbruggen en nu voel ik die ook Ze is veranderd haar borsten zijn te vol in het strakke truitje en haar lippenstift is te rood zo ongenaakbaar…

De deur stond open Er is iets gebeurd en ik durf me niet te verroeren Was er een man? Waar zijn haar kleren? Wat is dit voor geur? Zal ik de politie bellen? Haar hand ligt beschermend tussen haar benen Heeft ze me gehoord? Ze kijkt niet op, er is iets mis, moedeloos hangt ze tegen het bed, het laken op de vloer getrokken onder…

Ik heb genoeg emmers gedragen vandaag Soms zijn ze zwaar Niets aan te doen Ooit zal ik wel iets ietsje te weten komen van wat de inhoud was en dan blijft het de vraag of ik het eerder had willen weten In bed stijg ik op mijn paard, mijn banier in de houder, wapperend in de vaart van mijn wensen oplichtend in de nacht van onmogelijkheden…

Zo is het gegaan, we dragen het met ons mee -- Een rugzak vol ijs.…

Herfst, het regent weer de oude droefenis -- van mijn bange hart.…

Op de bergweg hupt de volle maan met me mee -- dal na dal na dal.…

Ongeduldig zijn is slechts een kwestie van tijd: te veel tijd hebben.…

Dagdromen in de toren van beton, het kantoor bemannen, dat gaat wel op een zonnige dag Ik hoef alleen maar mijn neus naar buiten te laten wijzen de schoorstenen te tellen en niet op wolken te letten Er komt toch niemand alleen ik, 's ochtends met een lunchpakket en een leeg hoofd voor nieuwe ideeën over de mensen in de huizen beneden…

doe iets vergeet het neem wraak kijk weg goede raad ligt voor het oprapen in de straten ik kijk je aan geef je hand zwijgend klaart het op boven ons een ongezien stukje blauw en nog meer…

Domein van de Suggesties en Patronen Oeroude wegen in het labyrint Van talloos veel miljoenen aan neuronen De doolhof waar de geest zijn weg in vindt Geprojecteerd in nauw te lezen codes En amper te ontwarren mechanismen Verwijzend naar technieken en systemen Onder de vlag van neurolinguïstiek Geen graal, geen steen der wijzen, slechts…

Mimi snort al een half uur op mijn schoot op de wc waar ik haar zit te strelen omdat het onweert Voor haar geen angst ik ben een goed mens dat weet ik zelf mijn kant is de goede kant van de streep onder de deur het blauwe licht van de bliksems en de rommelende donder het zwaard van Michaël dat het kwade scheidt van het goede…

Trek de eerste uit, de tweede en nog een paar elke dag Misschien denk je dan verven is beter en je probeert wat vlotte kleuren en je kijkt vaak in de spiegel Dat is het dan Tot je lege vlekjes krijgt waar een grijze haar niet opvalt Tenslotte trek je de laatste uit…

Papa lag in mijn bed lang geleden, ik bewaar dat in het ovalen Tjoklat blik bij mijn strogele haren van de eerste keer geknipt door papa Mama stond in de keuken Ze had haar pantoffels aan Hij wachtte ongeduldig op de pap en nam de schaar Daarna was zijn pap te heet en die van mama te koud Daarom schoof hij door naar mijn bord, krak…

Laat de mensen maar denken wat ze willen Ik ben sterk, ik klauw vuur van me af adem warmte en licht mijn hart in en uit vruchtbaar verbonden met moeder aarde ik voed het leven dat mij alles geeft met druppels maan- bloed, en ik open mij voor wie waardig is de Kracht kent: haar door elke vezel vrij laat stromen…

Ik wil niet zwijgen daarom ben jij mijn stem ik stotter in mijn onderkomen kom ontkleed mij en sta mij toe hier naakt te staan waar waarheid versmelt met dromen zo ben jij naar mij toe gekomen zeg niets wat overbodig is fluister alleen over wat ik zo ernstig mis jij bent mijn stem in wat je zegt daarin heb jij mij uitgelegd jouw…

Pauze onderweg, te moe om een dutje te doen of hier echt iets te eten wat ze niets eens hebben Het is de moeite niet om mijn jas uit te doen ook die ene handschoen laat ik maar aan Was ik maar thuis, in bed niet dat felle licht, niet die eindeloos donkere nacht nog te gaan…

Nu het winter wordt en de bomen niet vol in het blad hebben gestaan huiver ik om wat er komt om de huiverende mensen in een winter van misschien wel veertig jaar, als een eindtijd van de woekerende groei en ook om de winterkou in onze harten omdat ons leven steeds meer levens kost en steeds meer verdriet Als we er niets aan doen zullen…

Ik wil erbij horen gewoon met elkaar lachen en verderpraten smoezen in de warmte van elkaars bloed veilig in de onveiligheid van het leven die vrienden treft en wegneemt uit de rondedans -- tot het laatst houden we hen vast hand in hand Ik sluit me niet op in garanties en angst ik bots en buts me buiten in de storm, samen met…

Hij reed me naar zee Ik maak kleine passen op blote voeten Kleine passen in het koude zand, ik doe mijn best Ik ga niet liggen De tenen van mijn voeten komen mij tegemoet Naast zijn stappen We hebben dit vaker gedaan vroeger, niets aan de hand Altijd waaide de wind zout in mijn haren schuim in mijn woorden die verstoppertje spelen…

Dromend word ik wakker in het huis van mijn angsten zonder gangen, gevangen tussen hoogwanden en geesten die zich almachtig plooien om mijn gedachten ze langzaam wurgen of opblazen tot zwarte reuzen die honger hebben en mij ruiken op de richel van dood en leven duisternis verzwelgt mij, pijn wekt me in het nauwe kanaal dat mij…

Hoe goed het ook is zoals het is, toch verlang ik te voelen en te laten voelen dat we intieme vrienden zijn Mijn ziel heeft een tedere huid wanneer we lijfelijk de liefde voelen die we voelen en de heftige hartstocht glimlachen we erbij Mijn huid heeft handen voor intimiteit, voor jou stevig tegen mij aan vingertoppen voor het voorzichtig…

Vogelvlucht over woningen en werkplaatsen opgetrokken in het land dat netjes gekamd hier en daar nog een puist laat zien Alles ordelijk gestapeld, confectie die me vrij laat om te doen wat ik wil doen, mijn vak, mijn plannen ondanks alles, met de hulp die ik nodig heb en cadeau gekregen, natuurlijk wil ik dat vieren, mijn leven en het…