Alle inzendingen over overig

Misschien is het tijd, maar ik aarzel om te gaan – of ben ik er al?…

ik fiets door mijn gedachten en ren hardop door mijn hoofd wat mag ik toch verwachten een vinden waarin ik heb geloofd? Op zoek naar wie ik ben fiets ik niet van mezelf vandaan? Doelloos ren ik de aarde rond zonder mezelf te zien staan? Zal ik de mij in mij ooit vinden en leiden naar de plek waar ik gedij weet ik mijn eigen kooi te ontsluiten…

wij zwijgen om heel te blijven we verhalen zonder tekst praten kan ons breken alleen aanwezig voor de ander probeer het eens…

Gedempte stilte van fijne regen, koeien – trekken aan het gras.…

wat je zoekt blijft niet liggen waar het lag het vervormde vergeelde waaide weg wat je zoekt is ergens anders dan waar het lag wat je zoekt is iets anders dan het was…

Ik dicht wonderen uit wie ik ben, mijn wonden – en brutaliteit.…

Ik wandel soms weer door het park in gedachten door het park van mijn leven waar we huilden waar we lachten de wandeling die aan een ieder slechts eenmaal als te bewandelen wordt gegeven ik wandel er soms weer even en kom er vele mooie beelden uit alle jaargetijden tegen ja zo gaat dat meestal toch in ieders leven mijn park wordt…

dubbel en dobbel in mijn keel huist een bobbel dubbel spoelen … och dubbel zien, dubbel spreken talenknobbel toch!…

Het voelt beroemd, zo'n zonnebril tegen de radende en hopende ogen die je verwarmen met aandacht Ja, wij kijken, omdat we weten door jou gezien te worden we rechten onze rug en lachen We horen je, jij praat graag over liefde, over verlangens en over mij dat ik er klaar voor lijk te zijn Ja, ik wilde het graag heel graag geloven en…

Onder de tafel loopt niemand met reuzenschoenen in de weg mijn wereld kan er bestaan – tot aan het avondeten de huizen, wegen en bouwprojecten met al de gedachten van de mensen die ik lezen en beantwoorden kan – met nieuwe plannen 's Zomers staan er tafels in de tuin met klemmen op de lange lakens die wiegen in het licht van de wind –…

deze lente is een winterslaap waaruit ik niet ontwaken kan onvoltooide trage zinnen vallen in stukken uiteen met vertraagde hartslag houden wij de nachtzwaluw en ik een winterslaap het hartritme neemt de tijd…

Bladerend door mijn foto's koos ik de kleurige olifant als mijn naambordje in het web Mijn huid voelt elke vlieg die met telepootjes op mij landt alsof ik ooit beloofd heb om voor altijd verbonden te zijn met hen en voor hen klaar te staan Maar ik wil er zijn voor wie het voelt trillen wanneer ik op grond stamp De vliegen zwiep ik…

Ik denk aan Amerika, de droom van het leven dat je toelacht zo uitbundig zingt de vrouw het uit op het bord van Café de Lach Eronder groeit wat mos dat het leven neemt zoals het is tussen de dakpannen op de stoep Het moet wel erg gestormd hebben vannacht maar iedereen zat binnen en was de wereld vergeten die niet zo veilig is als…

het smaakt fris groen zacht vredig en toch krachtig warm vurig rood het heeft iets verbetens in zich proeft zuur ik voel eenzaamheid verlatenheid en het zwart dat geen uitweg bood en toch een stille verbondenheid een unieke textuur god man waar heb je het toch over is het een kookboek iets over een wijn? Nee ik heb het over een net…

Ik heb twee volle dozen post en een la met oude spullen een herfstblad uit 1989 de vleugels die mama me aandeed om te zien wat ik moest zijn en een paar restjes van haar stem uit de verstolen momenten dat ik mijn adem inhield om de geheimen te horen die ze onderaan de trap besprak Ik ruik weer wat ik wilde heel de dag haar liefde en…

Het alarm ging af in mijn buik, dacht ik maar het loeide al veel eerder op mijn huid voor onbegrepen gevaar Dan ging ik ervandoor sloeg om me heen, of dicht als een ijzeren klem Ik was een wandelend fort vermomd als meisje verlangend naar contact dat ik niet verdroeg zonder noodzaak en harde afspraken Nog steeds wil ik niet…

Hoogte is diepte, een heel diep zwart onder je – krampende vingers.…

Het is stiller dan stil gelukkig schijnt de zon. Een kerkklok hoor je nog niet, want het is te vroeg. Vogels zijn nog in ruste. Een prachtige straling doet de vroege morgen opwarmen. Het bijzondere ontbijt maakt de zondag anders, want er is altijd iets lekkers bij. De zondag in stilte, een overdenking waard, over wat er allemaal…

Jullie leven nog in mijn huid en in mijn buik, mijn cellen weten alles nog alsof jullie geest erin geslopen is Ik ben niet veilig soms worden jullie wakker onder een andere naam dreigend te herhalen wat nooit had gemogen Wat kan ik doen? Wat moet ik roepen? Ik ken jullie repelsteeltjesnamen Ze doen me pijn met onmacht en paniek voor…

Ik weet het zeker, er bestaan paradijzen – ik verloor er een.…

ik ben vanmorgen op weg naar mijn werk gegaan fiets altijd dezelfde route vraag me al mijmerend af of wonderen nog bestaan bij het tuincentrum van Wiebe Wesstra zie ik een onbekend knokig figuur in zwart met een lange scherpe blinkende zeis staan ik verbaas me zei hij dat jij hier nog bent omdat ik je heel ergens anders halen…

Oorlog in mijn hoofd ruzie tussen beide ze blijven allen schreeuwen ze blijven allen strijden Oorlog in mijn kop er zijn zoveel gewonden en als dit nog even doorgaat zo word ik straks dood gevonden Oorlog in mijn hoofd ik geef het bijna op en er is niemand die ziet dat ik een slagveld verstop…

geluk is de hond uitlaten je houdt hem in de gaten die zwangere wolk die nattigheid wil loslaten maar de hond moet weet het – het gaat gebeuren hij is nu te uitgelaten geen weg terug jij schat in waar hij zich zal ontladen en probeert hem te ontlopen geluk is iets wat je ten deel valt of het ongeluk dat je mijdt en jij moet maar…

Nog net zag ik het kopje van tafel glijden: in de valpauze.…

hoe eerlijk ben je als je eerlijk bent ben je eerlijk als je niet de juiste namen noemt wetende dat zij dat dan wel zullen doen terwijl jij volhoudt dat je diegene niet kent kun je eerlijk zijn door oneerlijk te zijn? Iemand beschermen of juist niet ondanks dat hij je ooit verried een geheim bewaren of soms beter van niet? Hoe…

Ik heb geen toespraak, ook niet deze en geen vaarwels die jou omarmen je nog een laatste keer verwarmen ik ken de boeken die je hebt gelezen en weet wel wat je zoal dwars zat naar welke films je keek en wat je at toch heb ik jou niet goed genoeg gekend om echt te kunnen zeggen wie jij bent mijn toespraak over jou is daarom deze: jouw eigen…

weemoed is de geur van wuivend riet en korenvelden het handschrift in sierlijke letters in trage tijd een bankje in de tuin de gebutste emmer naast het kippenhok na het zwaaien het afbuigen naar eenzaamheid weemoed is poëzie de kleur van het vaarwel…

Mijn handen houwen ruwe steen en ruwe steen – beeldhouwt mijn handen.…

Langs het gordijn de streling van de wind die mij omarmt midden in het zonneraam op de vloer van de kamer mijn voeten op het tapijt reiken diep in de aarde mijn warmte groet de warmte mijn adem kust de wind .....Ik trek het bed in de zon .....en wieg mij in welbehagen .....languit en wijd geopend .....glijd ik de wereld in…

Moeilijke vragen zijn niet leuk, je stelt ze niet – aan jezelf, of wel?…