Alle inzendingen over haiku

Een windei zegt niets, maar met de paashaas wil ik een eitje pellen.…

Wolken als strepen een vogel vliegt daaronder laat soms iets vallen…

Iedereen eender staat de vrede in de weg je strijdt met jezelf…

Uit het niets ontspringt de ontplooiende Lente. Ontluikt stilzwijgend.…

de gedachtegang blokkeert de gedachtegang in vrijheid denken de ademhaling het moment is er altijd in vrijheid leven voorbij het houvast ik, de eigen steunpilaar in vrijheid te zijn…

Verstrooid zo hij is wenst hij na zijn verscheiden te worden verstrooid…

En elke morgen kijk ik op de tulpenboom een éclat-vertoon…

"Val wind", sprak Mozes Yam Suf lang genoeg gedeeld ging de storm liggen…

haar lippen nabij verrukkelijkste moment een urn met bloemen de wereld vergaat iedereen is verdwenen alleen zij is er een kostbaar geschenk alleen om te bewaren de openbaring…

iemand liefhebben maakt je zo eenzaam, dacht ze een vuurpijl sterft weg er is niets aan de hand, want hij was niet ziek, zij keek naar haar trouwring er was niemand meer ze deed haar kanten kraag om zij was het die leed…

De leeuwerik stijgt hoger dan de hoogste boom met zijn lentelied.…

Doof en hoogbejaard, toch gezwicht voor het maartse al dagen op stap…

Twee tortelduifjes zitten bijeen in een boom. Bekvechten samen.…

Broos mentaal verdriet door een getekend hartstocht dooft zelfs de waakvlam.…

Ga gezellig mee, zeven frisse eBikers, toch fiets ik alleen.…

Hoe lang moet je nog? De lucht lijkt vol aasgieren, niet vrij maar willig...…

Onafhankelijk blijft het leven objectief seizoensgebonden.…

Mijn hond in zijn hok is getraind, hij hoeft nooit te vechten voor een been.…

Een kudde schapen mekkert over landsbelang, door de wol geverfd…

Elastiektwisters ruziën over een knoop, de rek is eruit.…

Elke pirouette siert de dressuur op klassiek gedragen door wind.…

Laag voor laag gepeld bedolven door emoties verbrokkeld het zicht.…

Onhoorbaar graaft hij de onderaardse gangen van de molshopen.…

ik sta stil, en kijk ik voel de donkere wolk ik ren naar het licht…

'Nu vissen wij in de Baai der Neontetra's, mijnheer Slauerhoff.'…

De meest verse vis moet nog gevangen worden. Aan de lijn blijven!…

verscheurde foto ergens op het witte zand liefde is gestrand…

op mijn verjaardag 's ochtends vroeg een aubade van een zanglijster…

Roze flamingo’s staan bijeen in het water op hoge poten…

De grijze blubber waar ik nu doorheen wandel was gisteren sneeuw…