Alle inzendingen over spiritueel

Het copycatbeest is vannacht langs geweest Het begon aan mijn lurven en hurken te trekken Het begon uit z'n kieren en nieren te lekken Het walmde, begon plots z'n poot uit te strekken Toen het zei 'ik val aan' gaf ik spontaan de geest Het keek en het leek of het dacht dat ik lachte Het leek of ik keek, maar dat was een gedachte Mijn…

Als je leeft in de éénheid van zijn waar geldt: ik en de ander Als je geen angst hebt om te geven kun je volledig ontvangen en kom je nooit te kort Als je bang bent om te geven kun je niet open staan om te ontvangen Maar: Als je in waarheid bent zal je vrijheid om het leven te bieden wat je bent je verrijken en…

Inzicht in jezelf geeft ook inzicht in anderen Anderen blijven een gesloten boek zolang je wegloopt voor wat er zich in jou afspeelt…

Je relaties met anderen spiegelen je innerlijk staat en helpen je bij het zuiveren van jezelf Alleen door helemaal eerlijk te zijn tegenover jezelf Kun je een relatie in stand houden je gevoelens verdiepen en contacten laten uitgroeien tot duurzame relaties…

Ik wil het beste wat ik heb en ben overgeven aan het leven Ik weet niet op welke manier dit kan zijn maar: Ik wil me laten leiden door de grotere intelligentie en wijsheid diep in mij Ik wil het leven zelf laten uitmaken op welke wijze de uitwisseling tussen ons: het leven en mij kan plaatsvinden Want wat ik ook geef…

Olivier Bommel en Tom Poes bezoeken dikwijls Donker Bomen Bos bij Rommeldam, waar avontuur loert achter elke boomstam, hen roept naar onbekende wereldhoeken. Na griezelig wagen en onderzoeken komen de twee vrienden, vermoeid en stram, terug in dit rijk van schimmel en zwam. Hun belevenis bereikt de boeken. Hoe in het woud de geëerde helden…

...een surrealistische séance... De aangevreten bundels folianten Verstikkend in het rime riche perkament Gedecoreerd beslag over het leder Tussen de Hades en de Styx gevangen Bijeengepakte kuddes olifanten Hiërogliefen in de mummiekamers Eclips van farao's in koningsgraven De pieken van de Kölner Dom - een queeste Naar luchtkastelen…

Ken je het gevoel dat je op het randje van de afgrond staat en ieder moment neer kan storten Terwijl je juist zo goed ging dacht je Ik zoek dan houvast In mijn Zijn In mijn diepste wezen Mijn diepste kern waar alles goed is Hoe mijn stemming ook is daar is alles vredig en goed Daar zit mijn kracht en puurheid…

Enkel de gedachte. Enkel de gedachte doet me pijn, Mijn geest slaat op hol, is niet meer in lijn De rust die er was vervliegt binnen tellen Ik trek me terug, laat mijn ego het verhaal vertellen Enkel de gedachte maakt dat ik, uit verbinding raak De mooie woorden komen wel binnen, maar lijken nu op gekwaak Soms lost het ego even op en kan ik…

Alles en niets Waar alles samenkomt in openheid schijnt een zonnestraal die me verblijd Zonder schaamte rolt een warme traan Van boven naar beneden en trekt zijn tijdloze baan Het hier en nu van moment tot moment Een eeuwigheid tussen seconden ingeklemd Waar geest en lichaam één geworden zijn De tijd verglijdt zonder moeite zonder pijn…

Er was nog zo onnoemelijk veel te zeggen, maar de woorden bleven uit. In plaats daarvan had de stilte zijn intrede gedaan. Ze bedekte alles, zowel het gezegde als het ongezegde. En in die stilte was alles volmaakt. Het was goed, omdat het goed was.…

Leven is zoals het is dat onder ogen zien en je eigen koers gaan varen maakt bewust en geeft rust…

Angsten zorgen pijn en verdriet verstop het niet Ga er heen als het er is Kijk ernaar zodat je Jezelf waar nodig bij kan staan…

Ik laat mijn schip verder varen Vertrouw op de grotere krachten De ziel weet wat haar bestemming en oorsprong is en streeft er naar die opnieuw te beleven…

Accepteer alles wat je nu bent en ga door met jezelf leren kennen waar je jezelf nog niet kent en maak de meest zinvolle reis naar je eigen diepte…

Als ik uit angst voor het negatieve het positieve wil verspert die angst de weg naar het positieve…

In slinkend duister aan drempels van licht, de rossige gloed van Aurora In een roerloze spiegel van water door ijle dampen onttrokken aan 't zicht wijken ragfijne nevelkristallen over verblekende ganzen Het dons van de mist houdt hen eendrachtig gevangen instinct is wat hen samenbindt: hun nog te voltooien gezangen Gesmoord…

Tijdens zijn tocht van Nederweert naar Weert Werd door een visioen zijn geest beheerd Voor één tel leek hij uitgemanoevreerd Van d'aardbodem te zijn afgeserveerd Nooit eerder had hij zich uitwaarts gekeerd Te ingetogen, geïntroverteerd Nu lacht hij, ietwat te geëxalteerd Dankzij dat voorval terug naar Nederweert Doch tranen laat hij niet…

Lijnen wikkelen zich rondom mijn woorden. De kinderlijn ontbreekt tussen de werken van de maan – jij, mijn kind, loopt door een woud van zinnen, onzichtbaar tussen de bomen blootsvoets, onbedekt (maar: ik voel je voetzolen, vochtige wind op je huid); wie ben je geweest of zal je er wel zijn als ik de weg vind naar onze tijd…

Zijn amoureuze goden èxtra heren Die voor genietingen in 't liefdesspel Op aard voor straf belanden in de hel? Zeus niet, o nee, hem hoef je niets te leren! Ook Pluto deed het, met Proserpina Niet zomaar vrouw of nimf, maar een godin Zij was slechts elk half jaar zijn gemalin Die in de lente terug mocht naar haar ma Of zij…

Als het daglicht gaat slapen, waar ligt dan de grens? Zal ik gewoon dromen, zolang de beek blijft stromen? Een berk gloeit na in de sleetse dag, een eik hult zich al in het donker van de nieuw geboren nacht, terwijl laag boven me een maansikkel wolken oogst – liminal eng in de hoek wacht de grens: hoe zal die vallen, uit of…

Gisteren Werd je naar binnen gebracht waar je je mag gaan innestelen veilig en liefdevol…

Ik lig wakker Steeds meer in zicht het maakt me wakker steeds meer inzicht…

Ruis van stilte in pastelkleuren geweven wiegende bomen langs haastige wegen Kluiten uit de aarde pluisje in de wind mijn hart staat stil het lawaai gaat door Liefde vertelt sprookjes en veroorzaakt pijn draken en watervrouwen drinken engelenwijn.…

Omdat niet alles te bevatten is, raast de ontdekkingsreiziger voort, al ontdekt hij ieder geheimenis, bij hem ontbreekt het toverwoord. En uit het verzonnen dodenrijk is een Rozenkruiser opgestaan, hij plant een nieuwe, heilige eik, vertakt met een Hoger Bestaan, zoals in Egypte en Atlantis, de versmelting van mensen en goden, want de…

Wie goed doet goed ontmoet, wie wind zaait zal storm oogsten; boontje komt om z’n loontje, wie z’n billen brandt moet op de blaren zitten: eigen schuld, dikke bult ! Met vallen en opstaan leren we onze lessen, als ezels stoten we ons keer op keer aan dezelfde steen, door schade en schande worden we wijs: karma is a bitch !…

Ja Eindelijk Hier Ben ik Met Veel Plezier Ben ik Mijzelf Aan het Ontwikkelen Kleine Stapjes Vooruit Op weg De weg Die Steeds Beter in Zicht komt De weg Die Mij Op weg Helpt Steeds Meer Zichtbaar Vrijer Steeds Bewuster Vrijer Hier Zijn…

Nog staat het middenschip nog strekken zich de bogen Buigen moet de rots om tot het dak te komen Oude steen staat hypostiel in nieuwe wand verzonken, komen Kwelling en Kwansuis-dat alles was hier altijd al Verstomd vermomd is nu van alles van Godsmoeders tot de kaarsvlamschaduwen op palen nog Fluiten gespolieerde zuilen Hera’s hymnen uit Het…

Uw stralend gezicht heeft veel te geven: warmte, licht, lust en leven; Uw gouden zegen laat 1000 bloemen bloeien en, samen met aarde en regen, alle gewassen groeien; Ik eer U gekleed in lucht, onbeducht; Ik offer U graan en vrucht en alle zelfzucht.…

Woorden Ontstaan In mij Aanrakingen Uit de diepte Ondersteunen Mijn Pad…