Alle inzendingen over koningshuis

Ze was van ons, menselijk, lief, warm en vooral zo "gewoon". Ze was van ons allen, deed haar eigen zin, wars van protocol. Ze was van het volk, gewoon Koningin Juliana, we zullen je missen, zoals we álles missen, wat ooit van óns was?…

Er was ereis een koningin die was heel erg verlegen. Niet in ‘t paleis bij haar gezin maar bij het plichten plegen. Zij bloosde en zij stamelde. Zij knipte naast de linten. Verwarde Jonkheer Haemelde met Freule van der Bhinten. Zij droeg een hoofddoek om heur haar. Zij droeg dus nooit een kroon. Zo’n kroon vond zij, dat stond zo raar.…

We mogen geen grappen meer maken Over het Koningshuis in het algemeen Dan zal deze regering een zucht slaken Want ze vinden dit ongepast en gemeen Maar volgens mij zitten alle oranjes klaar Om op zaterdag ” kopspijkers” te kijken En hebben ze de grootste lol met elkaar Hoe dit komisch team hun vergelijken Zie Alex al zitten met Maxi op de…

Zo gaat uw koninkrijk wel snel kapot! Ik merk het als ik door de glossy's blader De Story, de Privé, ik schrik me rot Ik maak mij zorgen en verklaar me nader Een lange lijst, voor woorden haast te zot Prins Bernhard in de oorlog een verrader Nog steeds met nichtje Margarita mot De Roy van Zuijdewijn, alleen maar kwader Een zus als paardenfluisteraar…

in tederheid slaapwandelend de dauphin in zijn dode hand een bloedzuivere sering de sleutel voor een nieuwe troonsbestijging betoverend een maanziek winterkoninkje de duivel een nachtbrakende kwartel een vervalst barokklokje onder zijn mantel de schildwacht op heterdaad betrapt op een divanbed uitend zijn misnoegen over bedorven bruidssluiers…

ze droomde ooit een paard te mogen zijn met weelderige wapperende haren bereden door de dapperste huzaren zelfs zweep en sporen kregen haar niet klein zij was een fiere furie vol venijn die slechts met echte hengsten wilde paren de zonen van de kudden der Tartaren haar hoofdstel was bedekt met hermelijn gedwee is zij de koets weer ingestegen…

weer vorst aan de grond vriendelijk wuivend naar zij die het volk behaagt…

Rouw Het land bezong de prins in koor als heilige, die goud gekooid was Maar wat een schrik in ‘t crematoor toen bleek dat Claus, die koud ontdooid was tijdens zijn leven al verstrooid was Postuum Dat wij ons daarin zo vergisten! Claus is natuurlijk niet verbrand Hij was verstrooid maar werd als Christen per uitvaart bijgezet op stand…