Alle inzendingen over humor

mag ik een pondje palindromen niet verpakt consumeer ze hier…

de prins nam een kikkerslof mee hij vergat het glazen muiltje assepoes zit wenend bij de haard de reus at de gelaarsde kat op de toverspreuk, die was verjaard een markies zit nu met muizen sneeuwwitje dook in bed met de dwergen haar prins had de verkeerde Tom Tom hij hokt nu samen met Dorenroos . marion spronk | 7 maart 2009…

Hij houdt het been stijf en andere diverse pluimagerijen Zijn woonst is een bakhuis van opslagverzamelplaatsen het dakgebinte zweeft boven zijn pompsteen daar stoot hij zich af en toe bij het afkoken van zijn maïskolven Hij houdt er een bijverdienste op na afgezien van het pijpen rollen snuift hij iedere dag een beetje uit de urne van…

je ging opnieuw daar staan en liet je toch weer gaan van deze grote glijbaan met domme spijtoptanten misschien dat je nu dacht na weer een slapeloze nacht: je hebt jezelf zover gebracht want je kreeg plenty kansen nu is het dan te laat want hoe je ook nog praat ze komen niet t'rug die peters, henken, fransen kom klauter maar omhoog…

Achter de kawat Dat zegt wat Waar het gras groener lijkt Een prikkelbare strijd Mag ik schoppen Alsjeblieft In plaats van het stoppen In verdriet Deze boosheid uiten kost tijd Waar mijn teen onder lijdt Een klap Een bruin weerbarstig verhaal Een bak Waardoor het ijs brak Pontificaal…

Opeens stond hij daar Mijn voet lag meteen als een steen op het gaspedaal Daar vloog 'ie over mijn voorruit heen ons politieke kapitaal Ik heb Jan Peter aangereden Ik heb met mijn te hoge snelheid de wet overschreden!…

Wordt u door een oor geleld en geslagen door een klepel, door het leven dus gekweld: "zoek uw troost dan aan een tepel".…

Ja lach maar - toe lach maar bijna kostte het mijn leven toen ik staande in mijn hemd en door de haast wat ongeremd er met de Franse slag mijn kraag nog snel een strijkbeurt had gegeven Het is een zoenvlek - zei ik steeds maar oogstte enkel medeleven…

Ik heb een vest gekocht met gaatjes want ik ben vijftig jaar geweest, bekijk de gemêleerde draadjes, dit vest te dragen is een feest. Het heeft één knoop en is snel uitgetrokken en vliegensvlug trek ik het ook weer aan, zo kom ik er doorheen zonder veel mokken, nooit hoef ik in de kou te staan. Als ik omhoog vlieg door de lucht ontsnapt…

De trein reed door nog honderd meter. Langs het spoor een verdwaalde veter Ook een jas, in donkerrood, Oh, wat was hij dood...…

Soms vertrekt ‘n patiënt zwevend zegt de psych, die het vak koos om met mens en zichzelf te leren leven Ik zie mij als ballon aan ‘n draad meegenomen door mijn vrouw; met reden bang dat ze me loslaat sluip ik weg door ‘n kierende deur; de psychiater op vier hoog staart naar ‘n raam dat wijd open staat De broeders van Sint Adelheid…

De haan van ome Daan is begaafd een ziener die graankorrels pikt van ‘n genummerd toetsenklavier Daan vult de aangeslagen cijfers in Nostrahanus de gezegende haan componeert ‘n winnend formulier Dorpelingen die dol enthousiast Daan zijn wonder haan bezoeken vinden slechts zijn verengewaad ik heb niets gehoord vannacht jammert een verdrietige…

Mijn eerste grijze haren, De eerste rimpels in mijn gezicht: Die komen met de jaren, Ook het extra gewicht. Ik kan dit figuurlijk nemen, Maar letterlijk is het een feit. Dat kan ik makkelijker vergeten Totdat ik in de spiegel kijk.…

De bárzilmus heeft erge jeuk, toch durft ze niet te krabben. De laatste keer dat ze het deed, schoot haar karmonkel in een deuk en stond haar poot vol flabben. Geloof me maar: het is niet leuk behept met een karmonkeldeuk te hippen op beflabde poot in de Bárzilse Slabben. Nog liever ging ze stokstijfdood aan echt-niet-te-verdragen jeuk…

niemand wil er aan waarom zou je gaan weet dan dat je nog bestaat de seconde voor je gaat en dan ben je dood heb je geen poot om op te staan…

Het mij is de uitweg uit de psychologische tijd. Rest mij de tijd te vatten, maar ik val slechts in herhaling van een lange lijn tijdbuigers. Mijn voorouders hadden lange tenen, ze werden om de oren geslagen met grote oogkleppen. Onder voorbehoud van een kerk. Wij reizen altijd in de toekomst van de oorsprong naar een einde van inzichtelijk…

Boer op retraite te Heiloo wist in zijn reet van geen plumeau het leek hem sterk ingestoken werk zijn vrouw zei al men streek 'r pro deo…

en dan lig je op je sterfbed en plots besef je de bereidingswijze voor een perfecte beetgare pasta…

Was ik op and're schoei geleest, dan was ik nu gehakt geweest.…

Uren heb ik gedaan, Over een simpel gedicht als deze. Waarom kan simpel, nou zo verrekte moeilijk wezen?…

De jongen van stavast in nadagen der lusten door de natuur in de steek gelaten hangt lui te rusten De arts trekt aan ‘t ding dat rekt als ‘n elastiekje laat hem weer schieten ‘t is de leeftijd, zegt hij zo’n falend ventieltje Ik leg ‘t ding op de balie bij de fietsenmaker die zich erom vermaakt ‘n oud model, grijnst hij wordt…

Genazel, geneuzel, genezel Zei de heks en zocht naar de juiste spreuk Gekwazel, gekweuzel, gekwezel Vervolgde ze en leunde tegen de beuk Geronkel, gekonkel, gekakel Riep ze er achteraan Geponkel, gelonkel, gelakel En de spreuk was gedaan Ze gooide nog wat kruiden In de grote toverpot De pot begon te koken En klaar was de stamppot…

Grootvader, oud kampioen knikkeren trekt bij ‘t zien van golf elke keer tegen de golfsport van leer, knikkeraars legden de basis voor golf doch kregen niet de eer Knikkeren voor de volwassen mens die langer en stijver van leden wordt vraagt om grotere knikkers, staand geslagen met de wandelstok Grootvader loopt op het oude…

Nu zelfs blijkt dat Andries Knevel ook zichzelf kan bekeren en als evolutionist weer verder door het leven gaat heb ik als heiden - om het even voor het eerst in heel mijn leven toch een kaarsje opgestoken in de hoop dat Hij bestaat Toe Heer vergeef hier al mijn zonden hopelijk ben ik niet te laat…

Opa wilde in zijn leven door het avontuur gedreven nog één keertje weleens weten ondanks stemmetjesbetoog hoe het zou zijn om als een vogel door de luchten heen te zweven waarna hij de doodsprong nam en gillend door de wolken vloog Hij schoot in één ruk weer omhoog en voelde plots hoe zacht datgene wat daarvoor dreef langs zijn benen nu…

Tijdens Garos keek ze zich warm, wat een mannen, wat een spel! Het gevolg, u raadt het wel: "ze zit nu met eern tennisarm". Als ze straks kijkt naar het skiën, vrees ik voor haar beide knieën.…

Op de reunie Ontmoet ik Jaap, die mij hard Op de schouder slaat 'Wat hebben wij gelachen' 'Jawel,wij ook om jou Jaap'…

Op de reünie Ontmoet ik Jaap, die joviaal Op m'n schouder slaat 'Wat hebben wij gelachen' 'Jazeker, wij ook om jou'…

ik weet zeker dat er eens iets was vergeten, maar zo aanwezig ik proef nog steeds de stilte, het zilte gestrand, op drijfzand ik heb de duinen achter mij gelaten loop zinderend brandend zand de golven verdrinkend, verdringend het spoelt aan mijn voeten…

Oh ik had zo’n mooie droom Ik was de beauty van het feest Lieflijk, blond, bijzonder knap En met een oh zo slanke leest Ik was geliefd door elke man Men bleef maar naar mij staren Ik lachte blij en danste voort Al zwierend met mijn haren De prins, die ook aanwezig was Omringd door mooie vrouwen Hij had alleen maar oog voor mij Hij wilde…