Alle inzendingen over humor

Op de reünie Ontmoet ik Jaap, die joviaal Op m'n schouder slaat 'Wat hebben wij gelachen' 'Jazeker, wij ook om jou'…

ik weet zeker dat er eens iets was vergeten, maar zo aanwezig ik proef nog steeds de stilte, het zilte gestrand, op drijfzand ik heb de duinen achter mij gelaten loop zinderend brandend zand de golven verdrinkend, verdringend het spoelt aan mijn voeten…

Oh ik had zo’n mooie droom Ik was de beauty van het feest Lieflijk, blond, bijzonder knap En met een oh zo slanke leest Ik was geliefd door elke man Men bleef maar naar mij staren Ik lachte blij en danste voort Al zwierend met mijn haren De prins, die ook aanwezig was Omringd door mooie vrouwen Hij had alleen maar oog voor mij Hij wilde…

Erg dat hij vreemdging Zijn terugkeer vol schuldgevoel Was nog veel erger Vent met trouwe hondenogen Kwispelend aan je voeten…

Het resultaat van al uw gerijmelijver: "hoe vaker gestemd, hoe lager uw cijfer".…

Alleen ging hij op pad, floot zich door het duister, omdat iets in hem ontstoken was, nog lichter dan het uitgedoofde avondlicht, langs wanen, als snoevers in stijf ornaat, in rusteloos beraad, op een straatlengte van elkaar. Gestaag verrees de lust omhoog, traag luisterend naar z’n geestesoog, misschien doorgeschoten, dus hij zweeg…

In zijn uniform der matrozen, stond hij op de ka te blozen. Zij bloosde ook, zij het matroze.…

Ik heb daarnet een gat geboord in de deur van de hemelpoort. Zie daar, wat God heeft opgevist 'n bevlogen moslimpacifist.…

Nog eens Nog eens Nog eens Nog eens Waarom doe je het niet nog eens? - Wat stel je voor? - Het is goed Het is oké - Nu doe ik het Nog eens Nog eens Nog eens Nog eens - En nu wij samen Nog eens Nog eens Nog eens Nog eens - Wil jij roken?…

flieder, fladder, faldera weg met die zwarte bril daar word ik toch zo somber van ik breek hem nu in twee tiepie, tappie, tokolo ik kijk door roze glazen alles lijkt veel vrolijker de dag krijgt opeens kleur dikkie, dakkie, doremi voortaan ga ik kiezen voor groen, geel, goud of paars dat doe ik lekker zellef…

Jan staat in het savannegras ontwaart vaag een gele smoel met aanzwellend angstgevoel dissonant in zandgeel gewas Hij denkt misschien 'n leeuw de leeuw grijnst 'een denker' haakt hem met zijn linker als Jan vlucht in 'n schreeuw Genen die onze ervaring beheren waarschuwen voor gevaar door onze gevoelens die ageren Moraal van dit verhaal…

Ik ben zuinig, want ik ben niet zomaar iemand, die gas laat ontsnappen...…

‘k Heb vandaag weer een rot dag gehad, ‘k ging op de fiets naar de stad, ‘k ben eerst wat brood gaan kopen, en daarna ben ‘k naar de slager gelopen. Mijn vrouw wilde ook violen, toen ik terug kwam bleek mijn fiets gestolen, ik dacht bij dit verlies kan er ook nog wel een pilsje af, maar de kroeg die was gesloten, wat een straf. ‘k Ben toen…

Het krioelde en het wemelde van dwaze dorstelingen die -gezeten aan de toog hun onkruid schoten in het nat waar ze gestrekt en scheef gebekt hun smart aan lappenlaarzen hingen en genoten van de labbekak die dronken iets vergat Ze hadden voor de maan gedanst in grote lanterfantenkringen want ze bleven zonderlingen die hun lol hadden gehad…

Ik wil niet langer tastend in het donker vragen naar de bekende weg Het lichtknopje…

Bij ouder worden Groeien onze oren, zegt De geriater Tijdens sterven fladderen We er mee naar de hemel…

ik zorg er voor, klantvriendelijk afstoffen stofzuigen dweilen afwassen en na gedane arbeid ga ik naar huis waar alles, zoals altijd, weer eens is blijven liggen…

M’n niet bijbelvaste neef Simeon de bekende geestenfluisteraar is ingehuurd door de kardinaal als pilaarheilige in de kathedraal Leven als ‘n god in Frankrijk een appartement op een pilaar vers gebakken ovenwarme brood gewijde wijn van ‘n goed jaar Euforie en wijn ’n wankel brein in paniek halen ze hem naar benee als hij predikt…

Laat de materialisten toch sjouwen met de plastic tassen van hun vrouwen. Verlichte geest met weinig geld op zak zit op een terras, ook onder de plak.…

ik heb je aangeklikt maar niet gelezen onvolprezen laat ik je gaan jij hebt het wel geflikt laat mij nu eens bovenaan staan…

Een mosselman, op geld aan 't zoek, ging naar de mosselbank, zo om de hoek. Want hij was oprecht van mening: "dat is een mosselbankvanlening". De mosselbankbaas sprak toen zuur: "Wij zijn geen bank van leentjebuur".…

Hij was vrachtwagenchauffeur en hij had haar wel eens zien lopen in dat wegrestaurant zo tussen Waregem en Lille waar zij hem hete koffie schonk die hij daar ééns per week kwam kopen met een koekje er steeds bij van haar robuustgebakken ziel Ze lachte vrolijk steeds naar hem terwijl ze speelde met de knopen van haar bloesje -net zo lang…

Gelukkig nieuwjaar, gelukkeg nieuwjaar. Gelukkug nieuwjaar, glukkoeg weer daar. Gelukkag nieuwjaar, geloekkug weer maar. Gelukkog nieuwjaar, glukkul niewaar.…

ik schrijf in de ochtend, middag, avond en zelfs 's nachts en nimmer bereik ik de voorpagina, want Kerima, Julius en Driek dringen voor, zelfs Wil heeft dat streepje eigenlijk vind ik het best, zo ontdek mij maar in de marge…

kom laat onze kilten tillen aan de overkant van de rivier hoor nu al de meisjes gillen dansend van plezier toch ga ik er liever heen in mei dan rijmt het met rokkentillerij…

Een zalm had van een kok geleerd: "als men zichzelve nu pocheert met een druppeltje citroen, (je kan er iets saffraan bij doen), wordt men bijzonder gewardeerd".…

En hier lag ik dan met haar gelegen in ons beider blootje en ik zuchtte van de liefde en een eindeloos bestaan ze rookte zichtbaar nog wat na toen zij daar rond dreef in dat slootje waar een laatste druppel zonlicht ooit ten onder is gegaan De nacht was doodstil aangebroken toen ze stierf - mijn Margootje en ik fluisterde de paarden nog…

Kijk hem daar nu vrolijk spelen in de tuin daar met die vlinder sprak zijn oma in verlangen hij wordt vast ooit bioloog Waarna de kleine opgetogen weer naar binnen kwam gevlogen en hij hield zijn kleine handjes voor zijn oma iets omhoog En oma zag tot haar verbazing daar twee grote vleugels liggen die hun lijfje moesten missen en ze hield…

laatst bezocht ik een perceel in de volksmond een bordeel waar drie uitgelezen heren trainden in het copuleren "hé zag" steunde een haagse heer "houd op laat los" ik kan niet meer "parbleu" zo lispelt een markies "uw buikje kriebelt aan mijn lies" "ik investeer in jou" hijgt een magnaat "een aandeel in mijn koersvast zaad"…

ik wens u stervensveel geluk ook ga maar dood niets tegen in te brengen…