Alle inzendingen over bedankt

Ze waren bezig met de grond om die netjes met meditatiekussens in een rond Een blij omhelzen was er En lekkernijen uitgestald ' k Had er nu zin in al De sarongs werden omgedaan Een houtkachel waaruit het gloeide We mochten zijn 't kindeke dat gestreeld, bewonderd, 'k bloeide Dan herders en de schapen, die andere schapen zochten…

Verdwaald in golven Geen geluid waar te nemen Alleen verstilling. Wanneer in de vroege morgenschemering mijn aandacht wordt getrokken door een sluier van verstilling in dichtheid en uitgestrektheid van waar de vage contouren van sil- houetten opdoemen terwijl gezichten en portretten lijken omhoog te zweven. Hoe het waas als een mist zonder…

Zo blij dat hier altijd slootjes met aan de kant wat bootjes, bossen met donker bebladerd pad boompjes die geel blad bewaren zwammen uit stammen vlammen wandelaars die groeten, praten, joggen, fietsen, hond uitlaten vaarten, waarin rode hemels, zwanen zwemmen Er een genieten van een luie zatermiddag is…

Eenvoud en meervoud ze stromen in haar leven onvolmaakt nabij. Ongekende schoonheid, waar kom jij vandaan, hoe jouw gezicht met haar goddelijke blikken en ogenblikken mij voortdurend in beroering en vervoering brengen, een verwarring klopt alsof ik jou nooit eerder heb ontmoet, steeds weer verrassend en elke keer anders. Waar je ook bent…

Had ik meer ruimte voor mijn gunsteling Om vrij van angst voor covid tijd te stelen En als het even kon het bed te delen Dan was ik nu bij jou, mijn lieveling Ik hoor dat het gezin de nieuwe 'haard' is Hoop dat die tijd voor ons des te meer waard is!...…

Leiderschap schept geen leven Al is het alleen om koffie Het gaat om geven Succes heeft geen datum Je geld Komt heus wel later Ondernemen kijk vooral Niet richting mij Reizen geeft lust Alleen de tijd gaat voorbij Dit is de code Geen ode Alleen maar tekst Levensecht…

Hoe een dichte mist mijn twee ogen bedekt zodat er weinig zicht vloeit uit op hetzelfde moment stroomt verdriet in de aderen waar ook een dor blad drijft met een of ander wind Waar komt deze oneindige treurnis vandaan daar ze nog eens wordt gevoed door pijn. De prachtige blauwe hemel van weleer wordt gekleurd met grijzige grauwheid, een zon…

Hoe ik het pad van het leven bewandel waarin de dagen bruin verlicht worden door het strogeel van de zon terwijl mijn bloed de kleur van de rode bladeren zal aannemen Ik raak van de weg en beland in het laatste kwartaal, de tijd tikt door. Wanhopig en machteloos probeer ik aan een tak te hangen waarop de vele fijne herinneringen van goede en…

Als watten hing zachte lucht langs wangen. Mijn voeten werden 's morgens vroeg gekoesterd, gemasseerd Ik kwam thuis en zag haar bezig met mijn keukenkastje De buur kwam aan de deur wou mee naar schilderen, ik verder met een perspectief dat maar niet lukte ' k liet los, schilderde harten en hing ze aan de deur Ik kookte, er was eten…

Ik richt mijn woorden tot Uw oor, wil liever nog Uw hart bereiken. En valt er dan een stille traan, die zich met Uw glimlach mengt, dan dank ik U daarvoor. Het blijkt dan, dat U hebt verstaan, tussen de regels hebt gelezen, wat nimmer werd gehoord, en misschien werd verzwegen, of door tranen werd gesmoord. Ziehier, de kracht die uitgaat…

Omarmd door een wind witte slierten die volgen de hemel geraakt. Hoe uitdagend het is om vanuit de lucht het glooiend landschap waar te nemen als een lappendeken met allerlei speelse kleuren en lijnen van waar het einde nog niet is geschreven of gesproken daar het uitzicht me ook doet denken aan een Mondriaan. Geen abstracte ode zienderogen…

Verrassend om jouw 'Pas de deux' te lezen Herkende mij direct in je gedicht Zat jij niet vast, was ik voor jou gezwicht En had best jouw maîtresse willen wezen 'k Had jou met pas de deux willen verleiden Om jou van liefde's lasten te bevrijden…

Ik had mijn dagboek afgepoeierd Waarom weet ik niet precies had 't te maken met een nieuw begin, een oud verlies? Ik was veslaafd geraakt aan die goeie goeierd, schreef gedachten, wat ik deed en wat me speet, kreeg heel vaak wel spiegelends terug. 't ging over kinderen, een fietsen voor de boeg of achter rug verjaardagen, ontmoeten soms,…

Uit een klein zaadje gevoed door land en water Reuze(n)boom ontspruit. Merk een blad op waarop nervatuur menig krullende dynamische golvende lijn tekent die onafgewerkt met elkaar verbonden zijn waarbij een voor een geluk of liefde betekenen Ze stromen in alle richtingen tegelijk onderweg naar het hart waar ze bij elkaar komen. Kijk naar…

waar ben je thuis waar voel je echt lekker waar gaat de wekker daar waar ......je dit kunt beseffen nee ....dat ga ik niet meer uit leggen…

Dat ik gisteren hoopvol en kwetsbaar als een breekbaar zaadje begon te kiemen uit de aarde van waar ik voorzichtig klom, klaar om een nieuwe wereld te ontdekken Hoe groener, hoe beter terwijl ik rilde bij het aanbreken van mijn eerste lentes. Vandaag dein ik mee op de golven van een of ander wind en bloeit het lichaam verder open tegelijk geniet…

mijn moeder vandaag brengt een vleug verlangen in mijn herinnering…

Hoe fijn ze wel zijn momenten in mijn leven Dankbaarheid omringt. Hoe een prachtige zon breekt door de wolken en schijnt over stad en land waar de glimlach van een kind eender welke schitteringen tovert op hetzelfde moment luister ik naar de noot die als stilte klinkt of voel ik een zacht hand op een vermoeide schouder rusten. Op welke…

Tranen biggelen voortgekomen uit mijn hart mooi en met gevoel. Als een dauwdruppel in de vroege morgen valt een traan uit mijn ogen, onderweg naar jou Afkomstig van de gesloten oogleden zal deze kleurrijke parel als een vochtige sluier op jouw breekbaar hartje landen. Door de tijd heen ziet deze verfijnde schat het levenslicht, glanzend…

Ik dank dat ik denken, dat ik schenken mag dat ik schrijven en bedrijven dat er beschutting en schaduw onder boom, met daarachter man die altijd dat er weer bloesems en daaruit vruchten, dat blauw, vergeet me niet volop, dat er stronken liggen, staan, dat de sneeuwbal bloeit door de liefste tuinman ooit dat de regen voedt vandaag zoals…

Steeds volg ik de weg van respect en waardigheid Het bevredigt diep. Wanneer de tijd de geneugten van de lente prikkelt bloeien de bloemen open en flirten zij met vrolijke gefladder van nectar zoekende vlinders, zoemende bijen en stille zweefvliegen Hun relatie is als een voortdurende verliefdheid, zeer verleidelijk en spannend. Wanneer…

Herinneringen Dankbaar en dierbaar ze zijn Zij vliegen nooit weg. Wanneer de avond in de nacht verdwijnt sluit ik mijn twee ogen tegelijk dwarrelen mijn gevoelens naar jou die diep en intens mij terugbrengen naar de eerste ontmoeting Stralen van jouw toentertijd uitgezonden licht en warmte zijn nog altijd waarneembaar. Elke minuut doet…

Ik ben opmerkzaam voor de bloemen aan de zoom van landerijen, de blauwborst in het riet, de snor en krekelzanger, gele kwik en leeuwerik, kluut, tureluur en groenpootruiter in het slik. Ik ben opmerkzaam voor de zwerm wervelende en dansende insecten op de polderdijk, de oude, opgehoogde eksternesten, de essen, abelen en platanen, een fazant…

Je vroeg misschien het tegenovergestelde van wat aan jou gegeven begreep waarschijnlijk niets van hoe te voelen door mij ging weg zonder iets te zeggen voegde slechts vragen aan de ik voorbij.…

Hoe alles wil vertellen, wuiven naar jou toe hoe fijn, hoe mooi om jou te ontvangen hun waaiende pluimen vol zaad, de grassen en sprieten groeten mee op het station Ze overladen, verwelkomen of zwaaien uitbundig afscheid…

Indien ik op een bepaalde leeftijd echt oud ben zouden eenzaamheid en sociaal isolement de dagen kleuren Vergeet de stralende, egale huid op mijn kleine neus en ronde wangen daar allerhande bultjes, stipjes en vlekken in dimensie en kleur tevoorschijn komen. Neem het me maar niet kwalijk dat mijn lippen niet direct in staat zijn om te proeven…

In mijn stilte bewegen zich geesten onaardse voorstellingen vol wellust en intensiviteit van geile begeerte wanneer ik naast schaduwen dans in mijn naakte ornaat fluitend zie ik moeder aarde in verval in mijn stilte kronkelen zich gedachten urenlange overpeinzingen met betrekking tot de dood en de kornuiten van die metgezel wanneer schaduwen…

We liepen op modderige paden, vertelden over liefdes, kinderen en hun daden en gleden door een dikke blubberige klei kluiten bleven plakken als een loden brij We zagen medewandelaars en praatten, vroegen welke kant, ze waren vrolijk zoals wij en groetten terwijl wij voort, ik me verdiepend in een woord De late zon tussen de wolken…

De was vouwend pyama, vijf en twintig jaar oud, nog van zoon Wollen sokken oprollend van vriend Outdoor hemd van ander wetend in kast Wollen lange mantel van moeder Handgewoven Nepalese das van vriendin Gestreept Karl Kani shirt die ik al vijf en twintig jaar graag draag Al die dingen koesteren mij en ik hen…

Zittend daar met jou aan het blinkend water tuurden we naar trailers op een klein mobiel Ik wist dit was infantiel zoekend welk verhaal en beelden blij want tussen de ruim twintig zaten er geen bij Dit zitten was genoeg, de hemel blauw ons drinken op de bank bezoek aan zoon Later iemand met rollator die hier vroeger zwom Ons leven…