Alle inzendingen over humor

Een kwinkslag is een grapje, met een knípoog, een ókkernoot, 'n por met 'n élleboog. Een óplawaai, een schop die vaak geen herrie maakt, een nudist is zónder kleren, dus meestal naakt. Een góede buur, één waar je meestal wel suiker lenen kunt, een lieve zus, waar je verdrietjes mee delen kunt. Een brommende eega waar je soms je inspiratie…

Ik hou toch zo van meringen met van die fluppen aan elke kant Ze kruipen als gewone bleringen maar verslonsen ieder argeloos kwasant De vuurtoren aan scheepse kraven spuit zijn licht naar ’t grobuit wanneer het volmondig langs komt traven en hun wapkleppen ontsluit Dan is de welling in het slonder en de mering geeft half stok Ik neem mijn…

Rijmpje belde aan bij sonnet, of hij potentie had tot een gedicht Doe wat aan je vorm, zei hij, geen gezicht Je wordt gesproken zonder lucht, wordt liever ademloos gelezen De deur sloeg dicht, er volgde een nieuw couplet…

Wat je aan illusies verloor, won je aan gewoonten. Kijken naar de weerspiegeling van de schemerlamp in het raam. En dan plots heel duidelijk weten: bij valavond voelen je handen zachter aan. Dit is het ogenblik waarop je weer durft denken aan iets heel gewoons. Aan rozen of zo. -------------------------------- Uit: 'De droom…

Schoon kinderen in de wieg, schoon weder op de straat, zijn bei van één gelaat. Me dunkt men kan niet liegen hoe men ze hebben wil, het schoonste zijn ze, droog en stil!…

Onze Microsoft, Welke op onze harde schijf zijt, Geheiligd zijn uwe windows, uw update komen, Uw bugfix geschieden in uw windows. Als ook in office voor de eeuwigheid, Geef ons heden ons dagelijkse reboot, En vergeef ons onze illegale kopieen, zoals ook wij vergeven en onze hardware verkopen, En leidt ons niet naar IBM, Maar verlos ons van…

De omgekeerde wereld, De hond had een probleem, van de week, hij werd gestoken door een teek. Dus kortgezegd was 't niet take a break, maar voor z'n baas was 't breek een teek!…

Het is niet meer uit te houden Een woeste rit richting huis Maar het kan nog uren duren Dus ik ben nog lang niet thuis Met lieve, zachte woordjes Probeer ik de rust te bewaren Maar met hevige krampen in de darmen Laat ik nu alle hoop varen…

Ik ben niet genomineerd voor de poëzie-prijs van het jaar zal geen halve ton ontvangen mijn niveau is blijkbaar niet wat ze van 'n dichter verlangen. Ik ben niet genomineerd krijg dus niet de pot toch zijn mijn gedichten liefdevol en provocerend met een vleugje spot. Zal niet rusten voor ik heb geleerd de taal der poëzie te snappen…

Op de rand van het bed zit ik te staren naar de zwarte gleuven tussen mijn tenen. Spuug zat nattevingerwerk…

Hij komt uit een sterk geslacht in een tropisch land geboren heeft 'n tong als een harmonica en ogen die je ziel doorboren. Zijn groenig-bruine huid die blauw wordt in de kou bij emotie kleurt hij geel maar ach, wat deert dát nou. De wratten op zijn snuit vergroeide vingers en tenen zijn bewegingen wat traag 't maakt me allemaal niet…

Mijn dochter en ik zijn twee handen op één buik zij is het warme water en ik ben de kruik. We hebben ook vaak dezelfde gedachten als zij onrustig is heb ik slapeloze nachten. Nu zij zwanger is groei ik met haar mee zij een kilo, ik ook en beide tevree. Nu komen de dingen waarin we verschillen wat zij nog wil groeien zou ik er weer…

Ik zou zo graag iets aardigs willen zeggen Ik zou zo graag iets prettigs willen doen Ik zou zo graag mijn armen om je leggen Ik zou zo graag genieten van een zoen Maar daar je mij weer veel te lang liet smachten En dromen van je goddelijke lijf Ben ik door dat ontzettend lange wachten Alleen nog op verkeerde plaatsen stijf…

groene dak op zijn gemak komt ie aangelopen of gekropen koppie steekt uit zoekend naar zijn buit of alleen maar kijken maar laat niks blijken zwemmend in zijn grote bad ik wou dat ik hem eerder had Edgar mijn lieve schildpad…

Kleurloos Helder Zien maar niet horen Transparant Kijken Glas…

"Ik hoef op den duur", Zegt Jan van Dalen Geen cent belasting meer te betalen De ontvanger uit Hengelo schreef mij dit Riek zijn vrouw, ziet de zon weer schijnen Alle blauwe brieven laten wij verdwijnen In de Otto of de kolenkit Want Jan heeft, en dat is een zegen Vandaag zijn laatste aanmaning gekregen Staat duidelijk zwart op wit…

Vandaag wil ik lachen ik wil de zon zijn ik wil geven en even "jong" zijn Vandaag wil ik doen nergens aan denken ik wil voelen en aandacht schenken Vandaag wil ik schrijven gewoon met een pen op papier ik wil jullie vertellen over mijn gedachten, hier Vandaag wil ik "mooi" zijn van binnen en van buiten ik wil, oh zo graag alles…

uit een winterslaap getrokken tast hij zonder sokken heel voorzichtig krabbend over mossen op zijn tuinterras een bedje krokus en een vroege tulp hangen stijf van schrik schuin over hellend naar de kiekkast van zijn gulp die half openstaat buurvrouw heeft het tafereeltje door lacht zich een bult over de schutting: kan geen toeval…

overal waar jij kijkt is de wereld opeens een stukje zachter en als ik week word zit je zachte stem er vast weer achter je handen zijn gemaakt om mij zachtjes te strelen en je zachte hart klopt omdat je het met mij wilde delen nee, ik ken geen zachtere vrouw en je hebt het vast al gemerkt: dit gedicht gaat niet over jou…

Vandaag doe ik mijn grapjas aan Mijn oude stoute schoenen Moet ik poetsen gaan Ik ga de pantoffelheld uit hangen Lekker schieten uit mijn slof Of enkel in mijn hemd staan Met rode wangen Mijn lolbroek is gewassen De zeurkousen stinken nog Zou een soepjurk mij soms passen?…

Mijn moeder die je verder met geen stok het ijs op kreeg kookte in het schaatsseizoen enorme pannen erwtensoep en deelde deze uit vanaf de steiger voor ons zomerhuisje de soep genoot een faam tot ver achter de dijken men reed er graag een plas voor om of kluunde zich de bramen een enkeling trotseerde een nat pak onder de brug slechts éénmaal…

Wanneer mijn mond wijd open gaat vermoeidheid plotsklaps toeslaat mijn benen me niet dragen willen en ik geen stofdoek meer kan tillen dan plof ik neder op de bank en consumeer ik jou, in dank.…

Het IJ is breed, de Zaan is breed: Wie wil de Zaan bevaren? De meisjes zijn er net gekleed Zoals voor honderd jaren; Haar ogen blauw en blank haar vel: Ik mag de Zaanse meisjes wel. Het IJ is breed, de Zaan is breed: Wie wil de Zaan bevaren? Men vindt er molens bij de vleet, En rijke molenaren; Maar wie de slanke dochters ziet, Denkt aan…

passie voor cilindrisch de vloer het bankstel en karpet tafels en de tuin zijn dikke buik idem dito kont en borsten en de mond het bad en bed en nog veel meer bolvormig uitgezet alleen zijzelf is vierkant en dat drukt nou zo de pret…

Oke het is prijzig (meebetalen aan de Boeing en de kerosine) maar dan heb je ook wat Doorgaans neem ik dan ook niet genoegen met minder dan een krat En uit oogpunt van de ontwikkelingssamenwerking is er toch vooral niets tegen boontjes uit Senegal…

Hoera, het is een... Nee, “het” is er nog niet niet gekomen, geboren geen nieuwe geluidjes spelen met mijn oren hijg, kreun, puf, steun hoelang nog? een week, een dag of twee vijf minuten? o wee o wee hijg, kreun, puf, steun ondersteboven op de bank massage, dansen, springen liedjes zingen? hijg, kreun, puf, steun schop maar…

Er was eens een professor Die was ijselijk geleerd hij sprak wel twintig talen En er werd zelfs beweerd Dat hij wanneer hij boos was (Dat gebeurde voor en na) Zijn dove dienstmeid uitschold In vloeiend algebra Hij had wel duizend boeken Waar hij dagelijks in las Hij wist wie in 't jaar honderd In Japan mikado was Maar als hij ergens heen…

stormen golven zeeën tranenvol zoet en zoute vrolijke en stoute lustig gaan en komen uitgediepte dromen knipogende maan schijnt telkens ouwe koek op hunkerende liefdeslanen die verlangend naar iets anders slurpen even niet verdriet genoeg de kroeg wenkt lachend hij leest vandaag maar eens een humoristisch boek…

wolken kruipen door de straten delen de wereld in twee mijn benen zijn plotseling kwijt en de hond, die was ook mee vreemde dingen onder die deken ik zie ze niet maar voel ze wel hoor het kraken en breken krijg zomaar een ander onderstel laat dit onheil snel vervagen dan ga ik vragen in het rond misschien vind ik in geen dagen mijn…

Er was eens een boerke Getrouwd met een boerinneke Die heel veel hield van minneke Dus kreeg ze 7 meiden op een rij En daarmee was haar man Bastiaan de Guyt werkelijk ook duvels blij Hij had voortdurend ene glimlach op de snuit Als hij met anderen over deze dochters sprak Want ‘t was me wel mirakels heerlijk Hollands fruit Der kwamen vrijers…