Alle inzendingen over 102.000

Nog altijd trilt de stem bij 't lezen van de namen met daarna de leeftijden van de mensen waarvan de jaarringen nooit meer aangevuld zouden worden, zoals bij bomen in de natuur hij die zelf dit kamp heeft overleefd leest bewogen alle namen wetend dat hij geluk had deze hel te hebben overleefd…

een brok in de keel bij het voorlezen van de families die nooit weerom keerden immens grote families met allemaal dezelfde achternaam grootouders, ouders oom, tantes, zusters schoonbroers, schoonzusters, broers, neven, nichten pasgeborenen het benoemen van de leeftijden hekelt de pijn nog dieper de wereld was gek geworden…

laten wij ze voor altijd blijven noemen de namen van hen wiens levens abrupt, werden afgekapt het lezen van gaat met horten en stoten men schiet vol, even maar soms voegt iemand iets toe: ‘mijn moeder’ of ‘broer’ zij dragen nog altijd de littekens van deze geschiedenis mee in hun hart…

zes dagen en vijf nachten lezen wij de namen van hen die uitgeleverd waren aan de vijand gisteren kwamen er excuses excuses van de Nederlandse regering dat zij zich als makke schapen hebben laten imponeren dat zij met de vijand hebben meegewerkt waardoor het kon, dat 102.000 mensen de dood vonden niet alleen zijn Auschwitz Birkenau…

Enkele weken geleden werd bekend dat de minister voor 102.000 euro een privévliegtuig had gehuurd voor een dienstreis naar Angola. --------- Ik als minister in 'n lijnvliegtuig vertoeven ?…

staan voor de slachtoffers die zijn weggevoerd vanuit het doorvoerkamp Westerbork vandaag ligt het verscholen onder 'n dik pak sneeuw toch torenen de stenen met daarop een Jodenster er boven uit opdat we nooit en dan ook nooit zullen vergeten…

staan voor de slachtoffers die zijn weggevoerd vanuit het doorvoerkamp Westerbork vandaag ligt het verscholen onder 'n dik pak sneeuw toch torenen de stenen met daarop een Jodenster er boven uit opdat we nooit en dan ook nooit zullen vergeten…

nog altijd worden zij geraakt bij het voorlezen van de namen is het de naam van hun voorouders die zij nooit hebben gekend zij hadden geen kans, opgeroepen ondergedoken, op de vlucht geslagen verraden voor vijf gulden de Jood hun verhalen gingen op in de wind en hing de waarheid aan de takken daar waar bladeren zullen groeien ieder jaar…

slaakt zij een kreet bij het lezen van de leeftijd van een zuigeling: drie dagen om de namen te noemen van hen van wie niet alleen de namen zijn gestolen maar hun toekomst bruut werd afgesneden staan mensen zes dagen en nachten in de rij door een ideologie werden hele families uitgeroeid oma’s, moeders, tantes neven nichten, en kinderen vele…