Als Pim Fortuyn van Leefbaar Nederland
zo'n zielepoot die bolletjes wil slikken
niet redelijk bestraft of af laat kicken
maar naar de middeleeuwse kaak verbant,
dan zien we waar de goede man voor staat:
De dictatuur der borreltafelpraat.…
Toen ik een knaap was in ’t zorgloze leven,
Gordde ik mij-zelve en liep naar mijn lust;
Vrij in mijn wandlen en zoeken en streven,
Vrij in mijn reizen, mijn dromen, mijn rust.
Straks ook voor mij is een ure gekomen,
Ure van roeping, van ernst, van genâ,
Dat in mijn boezem die stem werd vernomen
Hebt gij mij lief? – en mijn ziele…
Wis toch die traantjes uit uw oog,
Arm weesje! schrei niet meer:
Uw vader heeft het goed omhoog,
Bij onze lieve Heer.
God-zelf wil u een vader zijn,
Geen vader is zo goed.
En doet Zijn hand u somtijds pijn,
Hij weet wel wat Hij doet.
Want u vergeten kan Hij niet,
Hoe ver ook de afstand zij;
Zijn troost is u in 't bangst verdriet
Het allerdichtst…
Verdriet dat al bijna
Weer vergeten was,
Weggezonken in de
Golven van de tijd -
Maar wel degelijk opgeslagen
In de koker die ik niet zichtbaar
Maar wel altijd voelbaar bij me draag,
Onzichtbaar met mij verbonden,
En die bij het overlopen
Kokendhete stoom afblaast
Die mij ook nu nog
Levensgevaarlijk kan verwonden…
Je est un autre. Arthur Rimbaud
ik ben een vreemde in eigen bloed
mijn hartslag klopt aan andere deuren
van het schuim der goden herken ik de kleuren
maar het is ik die mij huiveren doe
het zijn de eigen ogen die mij breken
en de stenen
die als ontluikende bloemen
langzaam aan mijn ingewanden groeien
ik ben verdronken in dit drijfzandlied…