de wind in
scherp te manoeuvreren
(in ’t echt negeerden ze hem)
wijnranken als tentakels
op steroïde schoten uit zee
om ’t solide schip als geheel
gedwee stil te leggen en hij
ontpopte zich tot Dionysos
met Thyrsusstaf en Lynxen
en Tijgers en straffe Panters
iedereen behalve één
sprong woedend in zee
als dolfijn verder levend
maar Akis…
nooit wenste ik deze lucht te verlaten
een zilte zucht
jouw zoute haren
weer en wind zullen niet bedaren
maar voor ik wereldwaarts ga
laat ons nog één keer de beloftes
waardevolle betuigingen
en verklaringen herhalen
want ogenschijnlijk onaangedaan
besef ik toch
de kracht van aantrekking
en de macht
ik
om wie hij lacht
zacht waren…
108
Bezig met laden