Alle inzendingen over Baarlijk

Baarlijk! Baarlijke Wijsheid! Bazige bassen barsten de krakende graten van broze baarzen. Lakeien laven zich lachend, de bezige koning’s laarzen lakend, aan bossen levende have, van ‘t barre land. Zwaar zand. Brandend zand!…

Baarlijk Onbedaarlijk Klaarblijkelijk Niet ongevaarlijk Bijster Onvervaard Bebaard Ja waarlijk Walgelijk Zwaar behaard Maar toch tamelijk Onbezwaarlijk Immers Inmiddels Hoogbejaard…

Baarlijke geluiden doen het wisselvallig maanlicht het wilde spel van wind en golven rimpels plooien in het oude gezicht de zomerse geuren doen het denken verblijden geeft kleur aan ogen van wolken en regen wedergeboorte van een stoffig bestaan…

Dat aangevangen te bestaan uit ketens moeders, voorgoed moeders, wetend van hoe onbedaarlijk baarlijk zij zijn losgebonden. ----------------------------------- uit: 'Wuif de mussen uit', 2006.…

“baarlijke nonsens” zegt zij……

Heel normaal eigenlijk als iedereen je zo aanstaart op straat, alsof je de baarlijke duivel waart. Jij werd vast ook achterdochtig als iedereen over je fluisterde. Ja, het is hier tochtig maar ik laat de deur zo, stel dat er iemand aan luisterde. Ik: Wat was dat? Hoorde jij dat ook? Jij: Was gewoon een rat.…

openbrak vergelijkingen vrat als vuur water ik schaamde mij diep naar poldergewoonte in loden jas tussen druppel en wind ongevoelig bij takken struikgewas doornen had ik licht opgevat ik wreef haar in en doorzichtig vernederend fonkelniezen kwam over mij o wonder daar ging ik men zou van minder uit schamen gaan maar dit was mijn ziekte baarlijke…

Spil hitte, giet baarlijke wel in hartgrondige put. --------------------------------------------------- uit: 'De zwijgende man is niet bitter', 2001.…

iedereen zo quasi-vanzelfsprekend haar schoonheid roemt, extatisch, hartenbrekend daar twijfel ik en merk een licht verdriet jaar in jaar uit doorkruis ik haar gebied klaar wakker om met uitgestrekte armen naar haar juweel te reiken, haar erbarmen zwaar is de terugtocht, grijs is het verschiet spaar me uw troost, uw medelijdend lied baarlijke…

Onrust en bruikleen van mijn uitgehongerde ingewanden; brengt mij de baarlijke dwang van de vruchtbare dagbesteding. Het schoot het tweemaal: de bok en zijn gestoorde broeder 'het geweten'. 'Moord! Moord van mijn hongerige silhouet!' en de reflectie dwingt me alweer tot daden. 'Voeden, voeden, immer voeden van mijn barbaarse vlees!'…