Alle inzendingen over Dromen Traan Lach Leven

Ik mag Mijn eigen Leven Nu Gaan leiden Mijn eigen Weg In slaan Ik zal Van alles Tegen Komen Een lach En een traan Zal ook Weer Gaan Leren Dromen Als ik Mijn Eigen Weg in sla Ik zal Van alles Tegen Komen Een lach En een traan Zal dan Weer Gaan Leren dromen Als ik Die weg Maar In sla…

in het stille ochtendgloren ontwaakt een nieuwe droom voelt mijn hart weer leven is er liefde mij gegeven waar een lach in tranen breekt mijn traan om lachen smeekt zal het duister in mijn leven in licht worden verdreven tot mijn dromend verlangen in helderheid gevangen mij liefde laat beleven eens in dit leven…

zij verliest haar lach in het dal der tranen waar de adem des doods wentelt, om haar heen en elke zucht overheerst in haar dromen telkens ontneemt dit leven een wens tot zij lachen hervindt in die liefde gekregen de wenteling breekt haar tranendal…

me voor altijd een lach zodat ik weer leven mag.…

Ik lach om het leven maar meer nog om de dood want mijn tranen hoeft niemand te zien.…

Een traan die verdampt en een lach die zich laat zien. Die zijn levensecht.…

zoektocht naar dromen het snikken gehoord de nacht breekt haar stilte tranen gesmoord de wens naar een lach huilt in haar pijn verdriet sluimert zacht voor wat niet kan zijn een leven vol liefde troost in een woord nachten vol dromen het zoeken voorbij…

nooit meer echt niets altijd wel iets het denken aan kan, zal nooit weggaan dromen, blijven dromen tot werkelijkheid laten komen doen wat kan en mag met een traan, of een lach woorden van een dichter maken het leven lichter houden van zo mooi beschreven dicht, heel dichtbij dat vers leven…

Ik blijf altijd wel dromen Zie wel wat er van mij terecht zal komen Leef van dag tot dag Soms met een traan en een lach Veel verschillende dingen gedaan Dat is nu eenmaal mijn bestaan Altijd gezwegen Over wat je in het leven niet hebt gekregen…

die ik slapeloos kan dromen alle dagen en de te korte nachten geef mij kracht achter masker van de traan dan zal ik weer lachen en met mijn vrouw gewoon weer leven en verder gaan.…

aan mijn leven En ik voel ze, ik droom ze, ik zie ze telkens weer.…

ben jij hoop en verlangen een traan op mijn wangen de stem uit mijn dromen dagen nog te komen nevel in de morgen het avondrood gefluister in de wind de lach van een kind een hart gegeven met liefde doorweven ben jij het leven hier in mij…

een lach verdreef duizend stille tranen één na één ongemerkt gelaten haar dromen kleurden het heden herleeft eens waren de jaren vergrauwd door verdriet maar liefde doorbrak het grijze verleden ontelbare tranen jij liet ze gaan om te ontwaken in de kleur van dromen jouw lach verscheen waar pijn verdween…

Je ogen zo vriendelijk Alsof het leven je toelachte Je lach zo mooi Alsof het allemaal nog zo is Tranen die ik niet langer verbergen kan Tranen om alles Tranen in het niets Maar jij blijft lachen Met je ogen zo vriendelijk Alsof het nog zo is... Alsof het leven je toelachte En waar ben ik? Nergens...…

geboortetranen diep bemind de eerst kreten waar leven begint even verloren dat veilig gevoel maanden geborgen liefde gevoeld zoekt naar dromen in zachte ogen zijn eerst traan verdwijnt in een lach…

Vannacht werd ik wakker, viel in een diepe slaap, toen dromen weer begon. Wie droomden? Levenden en wie al stierven. Iedereen kan vrij verschijnen. Mijn oude vader kwam tot leven, met mijn jong gebleven moeder. Vannacht. Waar? We zwierven door Parijs, waar we nooit waren geweest. Wanneer? Ik zou het echt niet weten.…

kind van de aarde droom in een droom omhels de sterren zonlicht is jouw lach fluister als wind heers over stormen laat tranen als regen verheerlijk dit leven kind van liefde laat de maan jou beminnen wordt één met jezelf kleur regenbogen zin van bestaan schenk ons het leven laat licht in het donker wees aardekind…

waar een kind zijn lach mijn verleden huilt in fonkelende ogen ik zoek naar de droom die ik verloor waar tranen gelaten mijn liefde brak geboren in jou hunker ik zacht naar wat is verdwenen jouw lach verbergt verloren dromen…

Met mijn vrolijke karakter En mijn woeste gedrag Ziet niemand mijn tranen Alleen maar mijn lach.…

het is nu toch eindelijk wel gebleken dat een lach de traan doet verbleken…

Tranen verborgen. De lach die het camoufleert. Het hart doet dan zeer.…

gekoesterde liefde diep in dit hart zalig ontwaakt mijn wereld in dromen waar het beeld van jouw lach zichzelf hernieuwt ik een leven verhoopt zoek in de nacht tot illusie vervaagt in de rust van haar armen mijn ogen tranen in liefde voor jou…

waar pijn overheerst vloeien tranen angstige ogen sluiten zich zacht in die rust van dromen waar sluiers breken hoorbaar verdriet een lach aanvaardt zal jouw kracht in het flirten met de dood dit leven omhelzen als enige hoop…

de nacht belooft haar tranen het ontwaken van de dag waar duisternis moet wijken in de zoektocht naar een lach haar droom raakt de sterren voor even breekt de pijn het huilen van een kind kon haar toekomst zijn waar wensen verhult verborgen vragen haar leven in hoop engelen raakt en regenboogkleuren haar traan weerspiegelt geschilderd…

in haar hand hield zij geborgen een nieuwgelaten traan intens verdriet lag diep verscholen niemand die het zag geen mens wou het horen door vertwijfeling gebroken in de stilte geraakt haar lach ooit verloren hoe bitter is de vraag waar de droom is gebleven haar wens nog te leven in elke traan gelaten schuilde stille hoop…

als het zoeken naar een lach ontaard in tranen het verlangen naar woorden in de stilte verstomd de hunkering naar liefde ondraaglijk wordt uitgesproken wensen niet worden gehoord sterft een verlangen in eenzaamheid zoek ik mijn tranen in een lach hoor ik woorden de stilte verstoren vind ik mijzelf in verloren dromen…

jouw liefde is als vruchtbare aarde ik oogst jouw gevoelens van onschatbare waarde jouw ogen zijn als blauwe diamanten een traan, een lach ik hou van al jouw kanten jouw taal klinkt als een echo van mijn dromen die jij voor mij tot leven laat komen…

wensen geen pijn meer onder mensen leven is een mooie droom voor hen die lijden niet zo gewoon…

Zo zullen de lach en de traan in het leven altijd samen gaan Er komen weleens tijden van verdriet maar de lach is altijd in het verschiet…

Ja, ik heb muziek zelf gecreëerd, Uit mijn dromen, vanuit mijn gedachten, uit verdriet, voor mijn vermaak, Om een lach en een traan mee te delen; Ja, ik heb muziek zelf gecreëerd Ja, ik heb mijn geliefde zelf gecreëerd, Uit verlangens, eenzaamheid, rechtstreeks vanuit mijn dromen, kijkend naar kleuren en bloemen, tijdens een kille helst; Ja,…