Alle inzendingen over Een

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Een vlindertje zit op het raam Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen Niet wetend van de faam Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet En pompt zijn vleugels vol met bloed Hij vliegt verzekerd over de heg Zoekend naar zijn levensweg Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon Die hij als rupsje…

Gebroken door pijn, Gecrasht door verdriet, Grote scherven, kortsluiting en veel schade. Het slachtoffer, onschuldig en getekend door littekens. Onherstelbaar! Toch wordt het gelijmd en gereboot. Maar, zoals bij een vaas die opnieuw in elkaar is gepuzzeld, zie je krassen en littekens nog, voor altijd.…

Ik leef in een leugen dat jij terugkomt maar dat gebeurt toch niet meer. Als ik er over nadenk dan doet mijn hart zo'n zeer. Zie je dan niet wat je aangericht hebt? S'avonds rollen de tranen over mijn gezicht. Heb je niet door dat je me pijn doet zo? Kijk je nooit in een ander licht? Dat je nu met me afspreken wilt alleen voor mijn beste vriendin…

Groene ogen waar ik zoveel in zag. Groene ogen en jou lieve lach. Door en door blijft het steken dat je het met mij wou breken. De tijd verstrijkt met grote slagen en toch wil ik je nog steeds vragen: mis je mij ook? kom je terug bij mij? Maar die vragen zijn vast zinloos, verspilde tijd. Elke dag weer denk ik aan je , je ogen , je lach. Ik…

Hoe kan je mij dit aandoen terwijl je zoveel weet van mij. Terwijl we al zolang vriendinnen zijn dit maakt me echt niet blij. Je pikt een jongen voor mijn neus weg terwijl ik al flirtte met hem. Je weet dat ik niet makkelijk met jongens omga is er voor jou geen rem? Want jij hebt al zoveel jongens je houd ze stuk voor stuk voor de gek. En als ik…

Het begin van acceptatie begint te ontstaan. Het is tijd geworden om verder te gaan. Het zal nog niet altijd even makkelijk zijn. Maar mijn hart begint langzaam te helen van de pijn. Ik ga niet eenzaam zit kniezen want de keus is aan mij. Ik doe leuke dingen en word weer sneller blij. Ik begin de herinneringen al mooier te vinden. In plaats van…

Het interesseert mij niet wat je voor de kost doet. Ik wil weten waar jij naar hunkert, en of je durft te dromen over het ontmoeten van je hart’s verlangen. Het interesseert mij niet hoe oud je bent. Ik wil weten of je het wilt riskeren om er uit te zien als een dwaas, omwille van liefde, van je dromen, van het avontuur om te leven. Het…

Fok het gewoon Fok gewoon de leugens. Fok onwetenheid Fok naïviteit Fok scheinheiligerds Fok Sletjes Fok players Fok mensen Fok slijmerds Fok de goeie En de kwade Fok het leven Fok de maatschappij Fok de regering En de naieve bevolking erbij Fok alles Fok iedereen Jullie kunnen me wat Fok oorlog Fok vrede Samen leven kunnen we toch…

Stuur me een brief geef me een uitzicht maak me een mantel schrijf me een gedicht breek me een steen maak me een poort stuur me een ster geef me een woord bouw me een cel met vier wanden licht schenk me de vrijheid van jouw gezicht. --------------------------------------------- uit: 'Een boek van wondere dingen', 2018.…

Je was mijn kleine jongen, lief en zacht, jouw oogjes straalden praal en pracht Jouw glimlach was mij geliefder dan parels en robijnen, jij liet elke pijn uit mijn hart verdwijnen Tot op een zekere dag dat je mij verliet, ik leek wel te verdrinken in de tranen van mijn verdriet Ik had je zo graag nog 1 keer papa horen zeggen, je nog 1 enkele…

Neen, ik kan haar niet negeren. Engelenstof in veertien tinten rood. Rücksichtlos laat ze mij begeren. Amechtig verlangend ga ik alle dagen dood. Krijgt de keizer steeds wat hij wilt, de honger van de bedelaar wordt nooit gestild.…

De eenzaamheid staat in zijn ogen te lezen als hij ziet dat ik hem betrap, sluit hij zijn ogen. Ik sluit niet die van mij, zet me naast hem en zeg: vindt je het erg als ik je gezelschap kom houden? Alleen is maar alleen. Zijn gezicht licht op, alsof ineens de zon doorbreekt een klein lachje rimpelt zich om zijn mond. Zijn…

De zon spiegelt zich vrolijk in het water, met een zilveren glinstering. Het water rimpelt, als door en zachte hand bewogen, in de zoele zomerwind. De boot glijdt zachtjes over het water, de riempjes spattend nat. De lucht is vol met geuren... en aan de einder kleuren zich de bomen paarsig mat. Zo eeuwig door te varen, wat zou dat heerlijk…

De steen valt in de vijver, en verdwijnt in de diepte. De rimpels, dat zijn wij. De rimpels beginnen na te denken. Over wat menselijk is. Over wat mensen angstig maakt. Wat hartelijk. Wat blij. Narcisten kijken in het rimpelloze water. Zij zien alleen zichzelf. Harteloos als steen.…

Aan de rand van het aflopende land De lichten Zijn duisternis Maar het was halverwege dat ik naar rechts keek En hem zag komen In zijn zwart met witte pij Terwijl hij me in stilte voorbij ging Liet hij me achter met mezelf op mijn eigen verlaten eiland Onderweg naar waar de lichten licht zijn…

We mogen samenkomen in Gods huis Iedere zondag zijn we daar welkom Laten we dit ervaren als een rijkdom Als het goed is voelen we ons daar thuis. Het is een voorrecht dit te mogen beleven God in alle vrijheid te kunnen prijzen En om Hem alle eer en lof te bewijzen Dankbaar te zijn dat het ons is gegeven. Dat we mogen zingen tot Zijn eer…

Het kind kwam huilend aangelopen, tranen liepen over d'r wangen, het duurde even, voor ze vertellen kon waarom die waterval ineens tevoorschijn kwam. Lopend met een vlindernetje was ze heel begrijpelijk pogingen gaan doen er een te vangen, tot er een lieveheersbeestje in haar netje bleef hangen. Wat nu te doen goede raad was duur…

Woorden wachten wanhopig wegens wrange willekeur. Willen waarachtig weten waarom waarheid wijkt, waarom wijsheid weifelt waar woordkeus werkelijkheid wreekt, waardoor wankel wederwoord wroegend weent……

hoor reeds de vroege vogels zingen en hier en daar een haan die kraait een boer die vlot zijn akkers maait ja, niemand kan zich nog bedwingen geen vuiltje aan de grijze lucht enkel maar wat stapelwolken die groeperen gelijk nomadenvolken doch, ze slaan weldra op de vlucht want bij het krieken van de dag in het laatste donker van de nacht…

De nacht verdween en de zon liet zich zien Na die plechtige dag er voor. Waar je treurde om hen, die leefden met ons En die je zo maar opeens verloor. Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is, Want eens zal je weer bij elkaar zijn. Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij Om eeuwig gelukkig te zijn.…

Rijdend op het fietspad, jawel zoals het hoort, passeer ik twee kopeenden, gemoedelijk pikkend in 't gras. Wanneer ik bijna op hun hoogte ben besluit er eentje van de twee, te vliegen en te snateren, kabaal en ik gil mee! Want hij vliegt recht op me af, nog net buk ik naar benee, geschrokken, hij zowel als ik bijna een aanvlieging wat…

Opzij keek ik en zag een tas met boodschappen een vrouwenhand niets bijzonders tot ik las vijf letters, rood op wit: 'Be One' was het een oproep een bevel een loze kreet of een verzoek tot samensmelting van de blik van haar, de drager van de tas, met die der lezer, dat was ik, ze zag alleen de drager van de ogen -…

Bloei grote bloem met hoge steel ik bewonder haar kleur zonnebloem…

De kinkajoe helpt bomen met bestuiven Totaal verzot is hij op zoetigheid Hij kan zijn lange tong in bloemen kwijt Die lekker smaken en verlokkend wuiven Zijn snuit zit vol met minuscule zaden De voortplanting van menig balsemboom Heeft hangend in zijn vacht een toekomstdroom Van groei na een zich virtuoos ontladen Het regenwoud heeft onderlinge…

God is Natuur: Je luistert naar een mens En hoort een stage stroom van klanken Die neerslaan in orale databanken En vaak gaat dat proces naar wens Maar taal staat ook op boekenplanken En daar heerst homo sapiens Hij geeft de klanken graag een grens Zo worden woorden toverdranken Maar ‘t woord op zich heeft nauwelijks magie Het is het passen…

plots staat hier een vreemd object storm er niet op af pas op de plaats: eerst denken dan doen niet over één nacht ijs met mijn slurf mijn ware zelf een verkennend onderzoek nu de achterkant van het object is gesloten wellicht de onderkant wacht…kijk eens even zie mijn oorflappers mijn slurf: masseur en krachtpatser ineen…