Alle inzendingen over Francien

Als je echt van iemand houdt Iemand alles toevertrouwt Eén die echt weet wie je bent Ook je zwakke plekken kent Die je bijstaat en vergeeft Eén die naast en in je leeft Dan voel je pas wat leven is En dat liefde geven is...…

De zee danste tot aan de horizon stormachtig - zodat ik het horen kon ik liep op blote voeten langs de kust en voelde de warmte van de zon © Francien (sien)…

(bij 'frombeneath' van Francien Krieg) Vanaf de jubeltenen kijk ik omhoog naar het rijzige lichaam van een naakte dame, die op het punt staat om te gaan duiken. Nu is haar schone lichaam nog kurkdroog en ze duikt naar mij, is mijn zoete aanname, terwijl ik hunker naar haar flinke kruiken.…

Uit de evangelisch-charismatische beweging Zijn het complotdenkers die ons radicaliseren En even verder wordt verkondigd - 't is toch van de zotte - 'We mogen blij zijn met zo'n rechtsstaat', zegt OM-man Otte Madame Francien Oomen zegt 'De ander kun je respecteren Als je eerst jezelf leert zien en met respect te eren'…

Haar aangevallen lijf, de moordenaar te machtig, bleef volop in bedrijf. Van zo één, groot en krachtig, gaan zes in een dozijn en volleyballen prachtig. Ze stopt, maar mag er zijn en niemand krijgt haar klein.…

Doe ook de online quarantaine-check Net als Piet Klaas en Sint en Francien Oomen En help coronaspreiding te voorkomen Nee echt, je hoeft geen water heet te stomen Ook gij, Brutus, kom van uw bijbelstek Net als Cleopatra op Caesar's bed Er zullen geen nonvaxers aan ontkomen Ook Sinterklaas heeft nog een zwakke plek Marie wees wijzer…

morgenstond ....ochtendzon een bootje dwalend op de golven en de wind... steeds zoekend.. naar jou.. naar jou mijn kind.…

De titel van mijn gedicht, is niet bepaald een lichtgewicht. Hoewel ze ontelbaar is beschreven, was dat een ieder naar eigen beleven. Wat kan ze dan al niet zijn, van God tot seks of zielepijn. Terwijl deze letters samerijgen, weet ik niet anders dan over haar te zwijgen.…

Als ik je ogen lachend in de lens van de liefde zie lonken vallen de schellen van mijn ogen die zich vullen met opwellende tranen. Het afscheid zal ondraaglijk zijn. Het zo eerlijk liegende beeld, gevangen door mijn roze bril, vernedert wreed mijn tere wereld. Gelaten heb ik je laten gaan. Je hebt me zoveel pijn gedaan.…

Ik zie ze zitten op het strand Dat ze verliefd zijn ziet iedereen. Ze lachen en kussen in het zand Vergeten alles om zich heen. Ik zie ze lopen langs de zee Hij slaat zijn arm om haar heen Dat zit wel goed tussen die twee Hun geluk houd ze bijeen…

kurken die knallen gillende keukenmeiden dronkaards die lallen helaas niet te vermijden gelukkig is het zo voorbij niet geheel zonder spijt maar voor de kat van mij is dit een vreselijke tijd normaal toch geen mietje de stoerste van de straat maar hij beeft als een rietje als er weer een knal afgaat…

Vulkaan uitbarsting lavastroom ontvlucht de schoot van moeder natuur…

De gure herfstwind kleurt wangen als sterappels rood en verfrissend…

Mijn gedachten leg ik aan banden stilzwijgend wil ik mezelf zijn Schepen achter mij verbranden God wat doet dit………..pijn…

Gedachten op papier geschreven woorden vluchtend in een gedicht gearmd met de weemoed genietend van de letters die in stilte verwoorden wat de ziel blootlegt…

Bordurende over het leven zal ik in gouden draden van een schitterend verleden voor de doffe glans van heden uit het weefgetouw diep in mij een kleed van verzoening weven…

Liggend in het hoge gras Mijn blik naar de wolken Zie ik op het laatst pas Wat het gaat vertolken Figuren drijven voorbij In een sereen gebeuren Ik voel de rust in mij En snuif de buitengeuren En hier waar ik alleen ben Heb ik een gesprek met jou Hoe ik door deze wereld ren En hoeveel ik nog van je hou…

Web in ochtenddauw Schitterende juwelen Geweven schoonheid…

Kleine Bonsai boom Opgegroeid in een harnas Om vorm te geven…

Vandaag op de sterfdag van Mam Iedereen heeft vrij en is gekomen Met zijn allen naar het kerkhof Lievelingsbloemen meegenomen Een mooie koude maar zonnige dag We zijn niet verdrietig of bedrukt Zijn Pap en Mam nog altijd dankbaar Dat niets ons uit elkaar heeft gerukt Daarna aanschuiven aan de eettafel En maar praten over Pap en Mam Herinneringen…

Ligt het aan mijn U P C kabel Of aan mijn trage computer Deze snelheid is niet acceptabel Ik word hier helemaal toeter Start soms wel drie keer op Zit er iemand te downloaden? Krijgen de kinderen op hun kop Want dat is als “ik ben” verboden Telkens “waar” was ik gebleven Als hij weer eens vast is gelopen Zo kan ik er geen lol aan beleven…

Ondergaande zon Spiegeling op het water Herfstkleurig afscheid…

Het donkert al vroeg De dag is aangevreten Kaarsen verlichten…

Krachten zijn gebundeld samen kunnen we het aan we verwelkomen de dood en bieden jouw leven aan Ik ondersteun je hoofd je gezicht betrekt van pijn nu is het bijna afgelopen het laatste van samenzijn We hebben je los gelaten niets wat op weerstand stuit jouw lichaam wil niet meer het eindigt na 46 jaar door een morfinespuit…

De takken wiegen in een ritme van de wind zachtjes heen en weer.…

Mag ik van je houden zoals ik je heb gekend mag ik me afvragen of je nog aan me denkt Mag ik nog wel hopen dat liefde onuitwisbaar is mag ik je dromend kussen en fluisteren…...dat ik je mis…

Laten we dansen in het licht van de sterren de hele nacht door.…

Gemengd gevoel in mij als we bij het graf staan ik heb mooie bloemen bij en steek een kaarsje aan Ik had ze niet verwacht de vrienden tot ik ze zag hebben eraan gedacht jouw vijftigste verjaardag Bijna allemaal vijftig jaar fijne vrienden lange tijd oudere mannen grijs haar vriendschap zonder spijt Vijftig jaar haalde jij niet toch…

Prachtige vlinder je perkamenten vleugels laten licht stralen…

Liefde is het vuur van ons leven Het geeft warmte en genegenheid In vertrouwen aan elkaar overgeven Genietend van elkaars aanwezigheid Liefde is het vuur van ons leven Zomaar in een lach van een kind Een gedicht aan je geliefde geven Of als je elkaar heel innig bemint Liefde is het vuur van ons leven Voorkom dat het wordt gedoofd…