Het plein was klein, het monster levensgroot
en vijftien meter was voor hem echt geen partij.
Een paar seconden naar een wrede dood,
wie denkt daar aan, men stond er vrolijk bij.
Toen werd het donker als de zwarte nacht,
minder nog dan een ademtocht; het was voorbij.
Het monster had zijn wrede taak volbracht,
het marktplein werd een ware doodsvallei…
De strijd tussen Veenoord en Noordlaren,
Om het jaarlijkse recht van eerste ijs,
Kent voor de tweede keer op rij geen prijs,
Daar ze hen in Haaksbergen voor waren.
Hoe kan men, wellicht kunt u dit zeggen,
Deze baan in steil gebergte leggen?…
Een schitterende zondag veranderde
in een regelrechte nachtmerrie
met een ongelofelijk kabaal
en waanzinnige herrie,
reed de truck het publiek in.
Een aantal doden te betreuren,
een aantal gewonden die vielen,
de berijder van de truck
zal niet snel van zijn netvlies
de ravage zien verdwijnen.
Wat begon als mooie dag,
eindigde…
Kijk, die zijn naar Dorrestijn geweest.
Ze hebben kort na aanvang al de zaal verlaten.
Van ’t lachen gierden zij, de stoelen waar zij zaten
zijn nat gepiest, die van de vrouwen nog het meest.
In alle steden waar hij optrad was het feest,
liep men tot laat in polonaise door de straten.
Kijk, die zijn naar Dorrestijn geweest.
Ze hebben kort…
Ik stamp de boerenkool, verdeel de worst.
Natuurijs glunderde in Overijssel
en Groningen. Op wegen grijnsde ijzel.
Nu is het weer voorbij, dat weekje vorst.
Écht winter is het pas, denk ik bij ’t eten,
als men in Friesland ijsdikte gaat meten –…