Alle inzendingen over Hofstad

Heeft u wel eens een adder horen praten? U wel meneer? Maar u bent niet goed wijs. En waar ligt eigenlijk dat paradijs? Ik zie alleen maar daglichtloze straten waar wordt geroofd, gescholden en geleden en nooit zie ik daar God of oom agent. Alleen een oude man loopt er frequent verkleed als hofnar uit de Hof van Eden, maar hij is dan ook…

met mijter, pet de hoogmishoed, de keppel de kardinaalsmuts fier vooruit met boerenkiel, de jellaba de burka en de doekjes driedelig in het strakke pak nog strakker jeugd in korte broekjes feest in den lande, alaaf! nog hieper het hoera! polonaise in de stad, langs polders door de greppel op de volkswijs van Frans Bauer getoonzet in Den…

Het fietsen in de hofstad is een ramp. De mens die energiek wil pedaleren, belandt door kuil of gat in lager sferen, creperend in een wolk benzinedamp. ‘Het leven is een zaak van balanceren’, bedenk ik als ik nog wat auto’s schamp, ‘een fietstocht is een lijdensweg vol kramp, de reiziger moet bidden en ontberen’.…

De Hofstadgroep mag nu ook niet meer pinnen Dat hebben Bot en Zalm verordonneerd Zo wordt hen dat terreurgedrag wel afgeleerd Dus moeten zij iets anders gaan verzinnen. Met open grenzen door ‘t verdrag van Schengen Komt straks Bin Laden zelf wel euro’s brengen.…

Dolend, maakt het hof- Stad in ruste, niets is waar. Temidden TL.…

Liet hij op de hoek van de Drift en de Wittevrouwen- straat verschillende panden verbouwen tot zijn blauw gepleisterde koninklijk paleis; en mocht Utrecht zich voor een half jaar een Franse hofstad noemen. Een heuse voorsprong op andere Hollandse steden, ook al was hij maar tijdelijk en klein.…

de Hofstad heeft nu ook een eigen geur een fijn bouquet van hoge Haagse bomen wat walmen die uit dure tunnels komen en zilte Scheveningse vis-odeur de lucht van hier -parfum superieur!…

de Stadhouderspoort daarentegen verloor zijn spindraden, boven het sleutelgat naar vroegere tijden waar hoffelijkheid naast de vijver het alledaagse leven bepaalde in met trams gevulde straten, de diender straalt gezag uit, hield met beide armen op de rug stand bij het beeld Koning Willem II het nostalgisch aanzien werpt geen vuil op…

De Madoerese benden drongen tot in zijn open hofstad door. Amangkoe Rat, de Keizer der Ellende, Werd als het wild, de jagers op zijn spoor. Hij vluchtte, maar 't vermoeide leven kwijnde in 't lijf, waarvoor hij zwervend toevlucht zocht. Toen vroeg de vorst alleen, dat na zijn einde een geurig veld zijn lijk ontvangen mocht.…

Dat Koninkrijk van ons, dus niet van Hem Dat van de zuidelijke Caribische Eilanden Tot de Noordelijkste Wadden Eilanden Wordt dat nog wat met al die crisissen Waar de menselijke maat volledig weg is Tussen de politiek, ambtenarij en ons volk Maar wie niet luistert moet dan maar voelen De Hofstad lijkt dovenmansoren te hebben Voor de pracht…

rondbanjeren door de hofstad eigenlijk terug in de tijd je voetsporen van ooit volgend toen we nog zo heerlijk jong en onbezonnen waren denkend dat de wereld van ons was het malieveld overstekend genieten van koffie op een terras voorbijgangers bekijkend jezelf afvragend waarom mensen in de media zo onvriendelijk worden afgeschilderd de…