Alle inzendingen over Jopie Huisman

Jopie moest lachen, en had een grijns om zijn mond. Zo! Dat is zwaar! Alweer stond ik daar,in zijn schuur bij de oude bascule, verdoofd van al dat moois, Jopie praatte maar hoorde hem niet... Met wat geld in mijn hand reed ik van zijn land en hadden we weer handel gedaan! Bedankt Jopie! Ik had geen idee..…

Die daag'lijks met Mij meegaat, zonder Ooit kritiek te uiten In woorden of gebaren, Is allengs met mij Vergroeid geraakt, Elke naad, elk stiksel, Elke vezel ademt De mens die ik ben, Verdriet en geluk Wonen samen in Dezelfde zoom, Niet ik draag de jas, Maar zij draagt mij…

vaarwel zon jij zult niet snel weer schijnen misschien een uur, wellicht een dag om snel weer te verdwijnen in de wolken van illusies ontstaan de tranen van verdriet maar in de donkere straten is er niemand die ze ziet komt ze terug en zal ze branden in een eindeloos verlangen komt ze dan op bezoek en kan ik haar weer vangen..…

Het Amsterdamse Josje Huisman trekt de K3-machine weer op gang. Single en CD en zelfs een tournee bedreigen uw portemonnee eerlang.…

Een huisman in Nijbroek Was nog steeds naar zichzelf opzoek. Toen hij op een dag Plots het grote licht zag, Was het voor hem als gesneden koek. Toen bleek, wat hij zolang naarstig zocht, dat pas nog in de winkel te hebben gekocht.…

Op een dag te samen vreugde en verdriet wat is het leven hard je gelooft het toch niet Schaatsen voor je sport omdat je er gek van bent typisch Hollands voor een sterke vent Altijd knokken voor het beste geen genoegen met de tweede plek alles vergen van je lichaam het lichaam had nog zoveel rek Maar Sjoerd Huisman is niet meer daar…

De scan die Henny Huisman aanbeveelt Brengt al mijn mankementen scherp in beeld, De Dood neemt mij eerdaags nog niet te grazen. Al ben ik nu wel duizend euro lichter, U bent nog lang niet van mij af als dichter.…

Het aanstaande tv-seizoenaanbod Kost de EO waarschijnlijk heel wat leden Omdat dan Henny Huisman op zal treden Die op de buis op zoek zal gaan naar God. Toen God het hoorde, sprak hij: "O wat erg! Ik denk dat Ik mij straks maar goed verberg."…

Dick Schoof wordt straks minister-president Hendrikus Huisman stortte in elkaar Ronald heeft zijn EK-selectie klaar En Sylvie Meis vond weer een nieuwe vent Dit alles in ´t Journaal onder het eten Alweer een week om nooit meer te vergeten…

Als huisman met een ijzeren plichtsgevoel Moet ik per dag 10 kilometer joggen En ook nog eens een aardig stukje bloggen Ik laat de boel geregeld dus de boel Nou hoor ik laatst mijn buurvrouw, per abuis; 'Zó smerig , 't is daar net 'n ziekenhuis !…

't Is o.k. zeg ik Tegen jou als ik Er morgen niet Meer ben - Vanuit je professionele Invalshoek zeg je tegen Mij dat ik wel in Het rationele moet Blijven, ik deze Wanhoopsgedachte wel Rationeel moet blijven Benaderen - op het Moment dat jij dit Tegen mij zegt Gaan je woorden Langs mij heen - Begrijp ik niet Wat je…

De reiziger reist heen en weer Van Amsterdam naar Wormerveer En ook wel eens naar Krommenie Naar Beetsterzwaag en Middellie. Hij leest zijn krant in de coupé En neemt altijd zijn koffer mee Hij draagt een witte hoge boord En als hij zit zegt hij geen woord Hij praat nooit met een ander heer De reiziger reist heen en weer.…

Frisse lucht Vietnamese loempia Wat een lucht Zes uur twaalf Drie uur veertien Pi Ja Loempia Is bijna klaar Maar ja Wat een lucht Wat een lucht Heb echt zwaar behoefte aan frisse lucht...…

Twee mensen zie ik zitten Die zijn zo blij als ik Zij opgesierd met gitten Hij met een mooie sik Hoera voor die twee mensen Hoera voor allebei Je krijgt mijn beste wensen Een bootram met gelei Ik wens U ook veel zegen En koekjes bij de thee Veel zon en weinig regen En daaglijks een diner Nu zal 'k mijn dichtaar stuiten Ik groet u…

De Ruyter was een man Die op de grote zee En op de Oceaan Aan zeegevechten dee. Hij sloeg haast altijd raak En kwam ook immer rijk Uit elk gevecht terug, Een miljonair gelijk. Maar eens op ene dag Kreeg hij op zijne boot Een kogel in zijn maag En was toen eensklaps dood. Hij won maar altijd door En hij verloor ook nooit.…

De grote beer in 't luchtruim De late maneschijn Een juffrouw met een breikous Een transparant gordijn Een lang vervlogen reek'ning Een durend carillon Een stukgetrapte otter Een kop gebruikt bouillon Die geven al te samen De tandeloze mond Een hardverscheurend knagen. De Rijn stroomt teugloos rond.…

Hoe schoon zijn uwe voeten Wat zijn uw schoenen duur Wanneer mag ‘k u ontmoeten? Mijn liefde is zeer puur. Gij zijt niet overbodig Gij hebt zelfs voor uw neus Niet eens een zakdoek nodig Zo schoon is deze, heus. Uw oren met z’n beiden Staan aan de buitenkant Die kunnen mij verleiden Te vragen om uw hand. Gij hebt een braaf karakter…

De Tweede Kamer boekte verre reizen en de vooruitgang houdt een zomerstop. Dus Geert doet er een schepje bovenop en noemt moskeeën nu weer 'haatpaleizen'. Mark Rutte maakt zich liever, en met flair, op dansfeestjes bij meisjes populair.…

Aan het eind van sloot en ven waar het land raakt aan de lucht daar ligt een stil en klein gehucht dat is waar ik geboren ben daar weet ik elke weg en steg haast elke struik en boom dat is waar ik mijn dromen droom daar is het goed en wel vertrouwd daar is mijn huis ben ik getrouwd daar in dat stil en klein gehucht ken…

al koutend over mijn kwelling het was van den droeve thuis zonder uitzondering gordijnen aan rechte roeden onverklaard dalend met helling zei jopie van jack's laminaat kijk eens naar je schroeven die waren scherp gepunt en bedraad pluggen met erbij gezochte maten voor door gave voorgeboorde gaten in onze wit gestuukte zoldering tergend…

's Ochtends, als het haantje kraait Onder 't klappen van zijn wieken, Als de dag begint te krieken, Eer de huisman ploegt of zaait, Gaat Lucella bloempjes pluiken, Waar zij 't gretig oog mee streelt: Bloempjes die naar honing ruiken, Waar de lekk're bij in speelt.…

Ik vroeg me af of er maanlicht was bij het luchtig samensmelten als schuim in de nacht, misschien met sterren achter Aldebaran geheimzinnig oranje verderaf. Dat het maar een droom was zei jij net zoals wij zongen in het koor, Straatklinkers geheten over Orpheus en Eurydice. Het verlangen niet genoeg om een nieuwe wereld te scheppen, waar…

aan de gang is In de krochten van het CDA Het Christen Democratisch Appel Maar laat ik die leiding zeggen vooral hun Christelijke mannen “Blijf met je poten van Omtzigt af En zie als Christus om naar Omtzigt” Laat ik het niet merken Want dan ga ik door het lint En zal ik die partij Eens een christelijk poepie laten ruiken Met hun popie jopie…

Geen huisman, die hij niet verschrikt, Wanneer hij, moe van weer en wegen, Bij 't ruisen van de najaarsregen, Om herberg tegen 't venster tikt. En toch, hoe stovend zwelt de druif, Hoe schijnt zich loof en ooft te drenken In 't glanzen van zijn gastgeschenken: Een korenhalm, een witte duif.…

‘s Nachts deint het schip waarin ik slaap op dromen Elke morgen spoel ik aan op dezelfde kust, wordt er niets in het logboek bijgeschreven. Tijd om op te staan. Heel even zijn er zeemansbenen, wankel, het wiegen gewend van het bed. In de spiegel wrijft een vermoeide matroos het zeezout uit zijn ogen. Geluiden op het achterdek. Kinderstemmen…

Soms voel ik me een bouwvakker Stevig met het onderhoud Van huis, tuin en keuken Soms voel ik me een huisman Stevig met de (af)was Van vandaag en gisteren Soms voel ik me een Koning Sierlijk soms zelfs protserig Voor en boven m'n omgeving Soms voel ik me een slaaf En soms ook verslaafd Aan dat wat niet goed was en is Soms voel ik…

de gouvernante is ontslagen de werkster al vijf jaar ziek de kok is van de kook geraakt de tuinman gevallen over zijn riek de chauffeur een blokje om gereden de secretaresse verliefd op een blind typje de accountants onzichtbare inkt omstreden de klusjesman lijdt aan een roestig piepje het huis heeft gelukkig stand gehouden de witte tornado…

De tamboer en het wiekenmeisje Zij dansen om elkander Geen gisteren en geen vandaag Vertrouwen zij de ander De tamboer en het wiekenmeisje Lustig op verloren klanken Wie kent hun lied? Wie kent hun tekst? Wie weet wat hun beroert? De tamboer en het wiekenmeisje Zijn weg, is dat de hare? Die het weet, die het zeggen mag Of laat het aan…

Terwijl in tijd het koude lichaam stolt tot lijk, neem ik voor altijd afscheid van de dode. Naast de kist prijkt een oude foto welke lijkt; voor altijd levendiger dan de dode, van wie de vingers, blauw, gebogen zijn tot een misleidend vredig tafereel van vroom gevouwen handen die de dood omvatten alsof niet elke laatste…

aan schotsen van wangen hangen pegels bevroren verlangen gegijzeld uit grijs loden ogen zichtbaar bedrogen ontdooien verboden…