Alle inzendingen over Klaassen

Jan Klaassen en Kwatrijn vier dichterlijke zinnen over liefde en venijn en opnieuw beginnen…

Voor elke voetballer Heeft Davy Klaassen een Heuse primeur Hij geeft een clinic in Muurliggersvaardigheid Voor de professional Of amateur…

Kort tussen u en mij pour vous madame Sint Jan Klaassen is weer in het land Hij zette zonder pauze kickouts van Mike Tyson en andere niet noemens- waardige problemen in Vianen voet aan wal bij meester Georg Fröhlich burgervader van niet minder dan vijf heerenlanden Daarginds meerde de stoomboot der goedheiligman Jan Klaassen…

ene J.Klaasen kwam daar op de poppenkast tot heel de Barneveld stil viel in boekdelen zonder tok of kraai het podium verliet morgen komt de huldiging Jan Klaassen van de Dam Katrijn krijgt als vlam nu de nieuwe darteling…

Maar voor Jan Klaassen zelf staan wij paraat. Wij zullen trouw zijn kameraden blijven totdat hij straks in levendigen lijve de dooie dood van Pierlala verslaat. 's Nachts is het dorp een poppenkast zo groot dat alle poppen grote mensen lijken. Men ziet mijzelf daar als Jan Klaassen prijken.…

katrijn en jan klaassen hadden jong geleden klaverjas met pasen ze gingen op kwatrijn zij wilde mannelijk vers met van binnen thijm hij knittel vers in Weh uit Stephanheym 't werd Romançero Instigado de Cicero abricots in balsamico colorado ponceau au tricolore hyperbolo de Francorchamps op geglaceerde vlammetjes tot conclut…

Ineens was je daar, ronde toet en staarten in je haar, intens genietend, blij en open stevig in mijn hart gekropen!…

Kom, mijn vriend, we gaan een eindje lopen; we halen graag een frisse neus, dat het droog is mag ik hopen, al hebben we eigenlijk geen keus. Til maar op, je poot, maar niet tegen de planten van de buren, nu, in 't gloeiend avondrood, zie ik de buurvrouw naar ons gluren. Kom, naar het parkje aan de overkant, waar de struiken van de gemeente…

Een brief Die ik lees, Een brief Die ik wil Verscheuren, Zoals het mij verscheurt, Een brief Nat van wind En van regen, Maar vooral van mijn tranen, Ze vallen op mijn schoot Met de snippers Van de brief, Die brief, Waarin beschreven wordt, Wat er is gebeurd Met jou, Mijn liefste, Hoe je bent gegaan Naar een plek Waar ik nog niet…

De tafel is gedekt voor twee personen De maaltijd is gereed Voor die twee die hier wonen Alleen de stoelen zijn nog leeg Ik zit aan tafel en ik wacht Nog hoop ik dat je terug zult komen Al is het in de nacht Ik wil het blijven dromen Het wachten duurt en duurt Het eten wordt al koud Ik wacht nog of je binnengluurt Ik wil het blijven dromen…

"Kom Pegasus, mijn trouwe paard, een godentitel ben ik waard; gezwind de berg op, bestorming van de top. Bij goden zal ik wonen, de oppergod onttronen; nog meer eer en roem vergaren, ja, grote sommen geld bewaren. Een groot dichter zal ik zijn, mij sieren wagen, krans en wijn; de lauwerkrans zal ik krijgen, een smaak zo zoet als vijgen…

Houd me niet houd me niet vast in die beklemmende omarming die verstikkende liefde. LAAT ME LAAT ME LOS geef me de vrijheid de vrijheid om te leven om mezelf te zijn om te kunnen doen wat ik wil om het te kunnen doen zoals ik wil om vrij te zijn om los van jou te zijn.…

Geen God meer van almacht geen God meer van vroeger geen God meer ver weg, hoog in de hemel geen God meer om bang voor te zijn. Maar machteloos als mensen een God hier en nu een God hier dichtbij een God hier haast tastbaar aanwezig: zo wil Hij met ons zijn Mens onder mensen delend onze liefde en pijn brekend door onze grenzen.…

Wandelend langs huizen in mijn eigen stad kijk ik de ramen door naar binnen, steeds nieuwsgierig: wat is dat of dat wat zullen de mensen hier beginnen? In elk huis zie ik andere mensen andere dingen, ieder met zijn eigen wensen spullen die hen omringen. Ik denk: hoe leven de mensen hier of hier hoe zien hun huizen er van binnen uit? Hebben…

Nooit meer die vertrouwde kerkgang; nooit meer lopen langs die gevelzwaan, dat appelboompje in de tuin zien staan; nooit meer die opgang op, die trap naar de kapel; nooit meer kunnen zitten op die vertrouwde plek; nooit meer die begroetingen van bekende kerkgenoten; nooit meer die bekende liturgie in 't hoofd geprent na 22 jaren; nooit meer…

Hier staan tegenover haar maar nu niet durven; niet weten wat te zeggen om snel contact te leggen. Ze draait zich om en laat mij eenzaam achter; ik betreur mijn twijfel en baal van de gemiste kans.…

Ik houd van verregende zondagen het zacht getik op harde ondergrond de grijze wereld buiten de overkant in nevelen gehuld druppels die neervallen in de bomen bomen die druppen, ook als de regen is gestopt. Bewust de zondagsrust beleven binnen zonder lust naar buiten toe te gaan door binnen dromen de dag zien door te komen steeds weer kijkend…

Verregende zondag zacht getik op harde ondergrond grijze wereld buiten de overkant in nevelen gehuld druppels vallen, bomen huilen ook als regen is gestopt beleef ik zondagsrust binnen zonder lust naar buiten toe te gaan door binnen dromen de dag door komen steeds weer kijken door een spleet of de regen al van stoppen weet. Stilte…

Als een vuurtoren fier en ferm zo sta je, kaarsrecht overeind zo zie ik je aan de einder licht uitstralend alle kanten op, uitdelend aan ieder om je heen wie kent het donker de leegte binnenin je eenzaamheid, het weifelend begin?…

Zwoele zomerdagen zinderende hitte drukt op mij de mensen klagen zwetend zij-aan-zij het felle licht de lucht van wolken vrij de zon brandend in het gezicht van de anderen en van mij de tuinen met een overvloed aan bloemen het gras wordt bruin de droogte doet ontgroenen de sproeier cirkelt in de tuin wij zitten in de noen de warmte…

Licht dat uit je ogen vervaagt tot wazig beeld het veld van zien wordt kleiner versmalt tot een kokertje klein als een speldenknop het grijs dat wint terrein verduistert zwart de wereld om je heen je richt je op gevoelen horen ruiken proeven misschien een anders zien…

Wat was liefde, als niet onverschilligheid haar nu en dan doorkliefde? Wat is vrijheid, zonder de plicht aan een bureau vervuld met vlijt? Wat is solidariteit, zonder het alleen-staan eenzaam in de strijd? Wat is leven, zonder dat het door de dood wordt opgeheven? Komt niet pas inzicht, als iets door het ander, donkere wordt belicht…

Waarom hij? Dienaar van God dienaar van mensen verkondiger van liefde en vrede. Waarom moest hij sterven door iemand die, vervuld van haat, het goede niet verdragen kon? Hoe kan het kwaad doordringen in Gods eigen huis? Hoe moeten wij, kinderen van Abraham, samen verder leven als dienaren van God als dienaren van mensen verkondigers…

Niet door grof geweld wordt onrecht neergeveld, maar door zachte krachten die rechtvaardigheid verwachten.…

Daar hang je dan, mijn oude jasje, tot op de draad versleten je ziet er niet meer uit, maar je zit me nog zo lekker. Waar ik je heb gekocht ik zou het niet meer weten, het is alweer zo lang geleden zoveel tijd is nu vergleden. Waar ben je al die tijd met mij naar toe geweest? Mijn werk de kerk bij mijn moeder op bezoek naar de winkel…

Ik geloof in zachte krachten, niet in 't grof geweld van grote machten, maar in een klein gebaar dat telt.…

Ik ben een wiskundehater van al dat cijferwerk krijg ik een kater de stelling van Pythagoras laat ik als een jas gauw achter in de klas en dat stomme algebra krijgt van mij nog graag een trap na 2(a+b) of 2a+2b? wat is het nou? ik vergeet het gauw voordat ik het nog ga missen stop ik ermee het op te dissen wel weer voor het Nederlands gezwicht…

Cliteur "jij bent de man Die mij op ons terrein laat promoveren Vervolgens die principes ventileren Ik als vz en jij als tweede man" De gouden eeuw gerehabiliteerd Gedachtengoed der ouden weer geëerd Nieuwlichterij van nep en schijndecorum Henk Otten werd Jan klaassen op het peerd En Theo op een zijspoor gerangeerd Piano in…

Met zijn enorme klauw greep hij het zwaardje en tilde daarmee Jan Klaassen hoog in de lucht. 'Wat is dit?' zo vroeg hij, 'een nieuwe stook voor mijn tand?' Hij schudde eens aan het zwaardje en Jan Klaassen vloog weg. Met een luide plof sloeg hij tegen de grond en brak daarbij minstens èèn tand en een been.…

dichterbij komt in voorzichtig ademhalen Hoe je staat, tussen coulissen met je adem zo nabij die ik als voorjaarswind zal vangen spelend dichterbij wil halen hoe je ogen in de zon tussen gordijnen verder stralen hoe je staat, zoals je bent gevangen in een schilderij Jij mooie muze, Lorelei je bent zo mooi en zo dichtbij met een Jan Klaassen…