Alle inzendingen over Kritiekloosheid

ze treden één voor één naar voren uit een naamloos lange rij gekoesterd door de meester hij dicht ze een gezicht erbij getekend met zijn voorkeurstrekken kuddegeest en vleierij anoniem in adoratie roemen zij kritiekloos de prestaties uit zijn eregalerij…

De kerk uit de jeugd van die vent Het Huis waar wij ’s zondags verbleven De lucht was voor tachtig procent Van mirre en wierook vergeven Die vent in de kerk uit mijn jeugd Hij leidde een stichtelijk leven ‘Beschermer van alles wat deugt’ Zijn ambt werd kritiekloos vergeven De jeugd van die vent in de kerk Bezoedeld door handen die kleven…

Ik kom nog even een eindje meelopen, zei de meeloper en ik wilde dan maar meteen van de gelegenheid gebruik maken, -als volleerd gelegenheidsgebruiker zijnde- om te beamen wat U zo-even ook al beaamde Zo fraai als U het heeft verwoord: alsof het Uw onschuld is, die is vermoord en het klonk ook zo oprecht, dat, wat U zo-even hebt gezegd…

het volk gehoorzaamt heel gedwee ze doen kritiekloos mee…

steun je mij Als ik kom met mijn verdrietjes Heb je altijd een luisterend oor Geeft me advies, helpt me er weer door Je hebt niets tegen mijn levensstijl Spoort me aan mijn eigen weg te gaan Je weet dat ik geniet en huil En dat ik soms van hoge toppen keil En dan sta ik daar met al mijn verdriet Toch veroordeel je me niet Je staat me kritiekloos…

nog zijn we druk om het puin en maatschappelijk schuim van maanden weken en dagen te ruimen uit het afgelopen jaar waar chaos voor niet aflatend nieuws heeft gezorgd holde de menselijke meute kritiekloos agressief vol adrenaline achter hen aan door een snelle en gruwelijke manier van verslaggeven wist men zich verzekerd van…

Het onwapenende van twee lichtblauwe ogen miste zijn uitwerking niet, deden waarvoor ze als het ware waren aangenomen, nu en dan een lichte bries door blonde lokken maakten hem week en deden schijnbaar achteloos, maar feilloos hun vernietigende werk: het abstract nadenken was opgehouden en had plaatsgemaakt voor een blind en kritiekloos…

Door een wereldse oogopslag, ontblote handen de kansen tellen maar altijd doorslaan de andere kant, waar de dove netels, onverwoestbaar blijken in hun soort, waar oudste wetten in emotie zich herhalen, zittend op de blaren van onzin die kritiekloos wordt aangenomen, de willekeur herboren wordt tussen de rails van geboorte tot de dood…

Recept voor tien gebraden stellae maris In duo vorm maar zonder rijm gebaard Banaan vergeeld met stracciatellabaard Maar zeg niet dat het smaakt noch dat het waar is 't Is zoete koek, ik sla dat zootje gade Hun ster van michelin... wàt een boutade!…

We zijn met z'n allen gestopt met nadenken Gedachteloos lopen we de massa achterna Spreken we met één stem Dissonanten worden genegeerd en in een hoek geplaatst Uit het zicht, onhoorbaar De stem van de menigte is de stem van haar leiders Kritiekloos worden de woorden geaccepteerd Vragen zijn hier niet gewenst Onbeantwoord worden ze weggelachen…