Alle inzendingen over Lisanne en Kris

Maandenlang onzeker weten, Hunkeren naar jou die Misschien nog ergens bestaat, Tegen beter weten in, Onkreukbare liefde gevat In een gevoel van eeuwigheid, Jij die immers deel van ons Bent, eigen bloed, ondeelbare Gedachten die trouw houden Tot in eeuwigheid - En nu het zeker weten Dat jij nooit meer terugkomt Dat we je voor…

Lisanne en haar reisgenote Kris… Mijn God, wat ging in Panama veel mis.…

niet om Kris - Kras - Kris - Kras - Daar is de brug...bukken!…

Ik zie de chaos in de lucht Alle sterren kris kras door elkaar Voor elkaar op de vlucht Terwijl ik ernaar staar Ik zie de chaos in onze relatie Alles kris kras door elkaar Tussen ons steeds die spatie Besef, terwijl ik naar de sterren staar.…

Haiku Onderweg station Utrecht voetstappen snellen kris kras all directions…

De zon schijnt fel naar binnen Als ik 's morgens vroeg ontwaak Vogels hoor ik zingen terwijl ik binnen koffie maak Ik open alle deuren Voel de warmte van de dag Door het zien van alle kleuren Krijg ik spontaan een brede lach Elke dag vol vrijheid Met een lucht heel mooi lichtblauw Zomer je mag nooit weggaan want ik hou zo veel van…

Waarom is er oorlog? Waarom is er pijn? Waarom kan het geen vrede zijn? Mensen huilen, mensen treuren daarom zie ik even geen kleuren, zie ik alles zwart Maar de kleuren zijn er wel, ergens, ergens heel diep verborgen in mijn hart…

Niemand die hem zag. Niemand die hem zag staan. Waar gaat het heen? Niemand die hem zag. Niemand die hem zag staan. Niemand maar ook niemand deed er wat aan. De jongen zo alleen. De jongen zo eenzaam. Geen familie geen vrienden. Onzichtbaar en alleen. Niemand die hem zag. Niemand die hem zag staan. Niemand maar ook niemand deed…

Gevoelens Gevoelens zijn vaak moeilijk uit te leggen Het is vaak moeilijk om te zeggen wat je voelt, zodat de ander weet wat je bedoelt. Ik lieg niet als ik zeg dat diabetes een moeilijke ziekte is. Ach zegt men, daar wordt je 100 mee! Zij weten niets over het gevecht wat je dagelijks voert en wat je van binnen zo beroerd. Bij alles…

mijn lip veegt voorzichtig de gedachten uit jouw hoofd jouw ogen zijn voor mij doorzichtig ik zoen je zoals beloofd…

Ontploffende granaten De wereld vergaat Kinderen alleen gelaten Allen gestorven Vroeg of laat Geschiet van geweren Iedereen rent Het tij zal niet keren Ik leef in een wereld Die niemand meer kent Overal waar geen Regel meer geldt Voel jij je alleen Word je door De eenzaamheid geveld…

Als de zon schijnt diep in mijn hart verdriet verdwijnt mijn hart niet meer stuk is van veel verdriet dan ik blij als een kind het gevoel van geluk Maar als het donker valt diep in mijn hart geluk in een ruk uit elkaar knalt mijn hart vol loopt met hopeloze herinneringen weg blije dingen mijn hart gebroken mijn hart bestolen van het…

zittend naast jou in die lege kamer en kijkend naar de grond vertelde jij mij hoe alles begon. je zei 'Het ging steeds verder het maakte niet uit Coke, wiet, hasj of speed Me zorgen maken deed ik niet' veel vragen vlogen door me hoofd toen ik jou die naald zag pakken en je langzamerhand werd verdoofd jouw mooie lach was verborgen…

Als de tijd van toen anders was, Was het nu een ander heden. Een gevoel van een beschreven vergeven van het verleden. Maar wat ik bedoel was toen niet wat we deden. Want wat ze toen hadden moeten doen, Hadden ze niet gedaan. Er bleef een gevoel van verlies dat door me leven was gegaan. Het verdriet van verlies, gewenste ouders had ik niet, Ze…

je stond altijd voor mij klaar was er iemand boos dan plukte je een roos plakte hem op een hoed en was het de volgende dag weer goed ik wil je niet verlaten meester maar het moet zomaar uit het niets meester blijf toch hier het was zo leuk en gezellig hier samen met jou tekenen, proefjes wat dan ook jij was de beste snap dat nou helpen…

Het is tijd, tijd om de stap te nemen. De tikkende klok in mijn lichaam geeft Zo vast en zeker weer dat het leeft, Zo goed om dit keer op keer te vernemen. De tijd dringt wel, want door het toenemend gevoel bekort, Niet langer nog te dralen, Het voedsel neder te laten dalen, Het is mijn maag die knort.…

In het leven Dingen die gebeuren, Die je niet zijn gegeven. De problemen, Moeilijke beslissingen, Die je liever niet wilt nemen. De mensen, Verbrekingen tussen vriendschappen, Die je liever niet zou wensen. Je gevoel, De liefde die je aan iemand wilt geven, Niemand snapt je doel. Het heden, De dromen voor later, Die je altijd iets…

Te vaak wordt dat vermeden Door dichterlijke vrijheden Of bij kris en kras te zweren. Het leerdicht Wordt weer verplicht.…

Kris- kras lopende lijnen. Mijn bloed krijzelt. Gadverdommenikke. Gorgeldal. Gitgalon. De klierige harder. Palilalie. En garde! ------------------------------ uit: "Lichtspraak", 2008.…

Of hebben Shiva’s kwast en fles en kris een archetypische betekenis?…

In paniek rennen de mensjes, kris kras, verstoppen en verdwijnen zich. Ruim baan voor de EGO.…

Hier lig ik dan Zo voor het oprapen Naakter dan naakt Als van huid ontdaan Zie hoe mijn bloed kolkt Mijn hart zich vergaloppeert Mijn spieren vibreren Omdat jij bent Heb me lief Of laat me liggen Mijn huid groeit vast vanzelf weer aan…

De liefde waarnaar jij verlangt is niet onmogelijk, ik kan 'm je geven, je krijgt 'm maar ik ken je nog niet, dus duurt het nog even. Maar als ik dichter bij je sta en meer van je weet, zal ik van je gaan houden, dat is mijn eed. Ik zag je bewegen dame! wees niet verlegen, jouw situatie is geen beperking maar juist een zegen. Want dat scheelt…

Wat ik de hele tijd heb gedacht, dat het ging lukken, je hebt op me gewacht, kleineer jezelf niet, je hebt evenveel macht, je bent net zo mooi als ieder ander, dame wat een pracht, ik wil je omarmen, teder lief, zacht, je bent zoveel, het meisje met magische kracht, we gaan het zeker maken, lang genoeg gewacht, ik lig lekker naast je, in je bedje…

De man was eenzaam hij schreef slechte gedichten en berichten aan zichzelf vol lof hij hunkerde naar erkenning en licht maar verborg zich met zijn denkbeeldige vrienden in de schaduw van hunnebedden.…

Vervlogen tijd Vervlogen gedachten Wetten der logica Waar niemand meer op zal gaan wachten Verwrongen beelden Kris kas door elkaar Wat is nog werkelijkheid? Wat is nog waar? Wie is nog zichzelf? Is die hij was en doet zoals hij deed Hij is dement Hij is het, die het niet weet…

Ik heb de indruk dat alles fout loopt Niks meer in de hand Het is niet meer hetzelfde Wat is nou nog een krant Alles is internet van alle kanten Er is van alles mis Wie het weet mag het zeggen Van de kras naar de kris Ik ben zo lang bedolven Elk nieuws lijkt een feit Ik weet niet van alle kanten Ik weet niet meer van gelijk…

Een knetterende tekening Die de doek kris-kras heeft gekranst.…

wanneer hij die de roman van de mensheid schrijft zijn kladblaadjes zal versnipperen hoe kris kras door elkaar zullen aarde en sterren neerdwarrelen hoe flakkerend zullen de elementen in vuur opgaan wanneer de inkt op is zal adem stokken alleen de leeuw rijst levend op uit geschreven bloed een bruid in zijn kielzog.…

Soms vliegen harde woorden kris kras over mij heen en beuken ze met vuisten op mijn hout generfde hoofd, vaak schoppen ze tegen mijn schenen die zo stijf zijn als een plank of gaan ze op me zitten bij gebrek aan een bank, maar wat er ook gebeurt ik sta garant voor evenwicht, behalve bij een verhuizing dan sjouwen ze me mee, omdat het…