Alle inzendingen over Ochtendtrein

Mist tilt zich omhoog langs de rails fonkelt de dauw de zon ademt licht Toren tekent zich af tegen de bleke hemel. Zijn klok bewaakt het uur waarin de nacht nog niet helemaal loslaat. Rails glanzen vochtig, draden hangen traag— station ademt de stilte van een ontwaken. Trein schuift het perron uit, een ademtocht die de ijle lucht doorsnijdt…

geniet van groot of klein geniet van het gezang op de ochtendtrein en zelfs na een tegenslag Een lach, ja het mag.…

(Voor de chagrijnige dame tegenover me) Tover een lach op je gezicht Zo 's morgens vroeg Aan mijn eigen ochtendhumeur Heb ik meer dan genoeg…

Het is vreemd, hoe eenzaam je kunt zijn, Schouder aan schouder, dicht gepakt in de ochtendtrein, En hoe onvoorbereid je kunt zijn Voor een schooldag die zich dichterbij heeft gesleept als een trage storm. Gevangen tussen de angst van niet te weten hoe ik het ga reden, En de beslissing dat ik moet. Word ik wakker, Veilig in jouw armen.…

werd as verbrande kool in 't groene graf van wildernis in wat ik tegenkwam In vrijheid heb ik mijn proloog geschreven maar kijk nog steeds in bodemloze leegte avonturier in denim jeans op jacht naar volgevreten wild, meer dan 'n lichaam doch zonder sporen van een worsteling tussen wie ik ben en wie ik was Ik neem voor dag en dauw de ochtendtrein…