Door een gelig vettig straaltje
Op een onbewaakt moment
Kwam de jeugd van lieve Lotte
Hardhandig aan haar end
Halsstarrig voorgenomen
Ze moest en zou het doen
Dan pas was ze dame
Ze wist niet beter toen
Die zoete lieve woordjes
In die verlaten vieze steeg
Had haar loverboy gefluisterd
Waardoor hij alles kreeg
Hoe stom is ze geweest…
als 'n spiegel die in duizend stukken breekt
glijdt tijd gestaag als zand tussen haar vingers
bloed sijpelt langzaam door haar jurk
naar de oppervlakte
het litteken niet zorgvuldig genoeg verbonden
ondanks de liefdevolle handen die haar
verzorgden, bleken deze achteraf
van papier…
met zijn modderpoten
trapt hij op haar hart
grof en onzorgvuldig
neemt hij haar ruimte af
langzaam raakt zij adem kwijt
in haar benauwenis
haar ziel schreeuwt om bevrijding
in dit grauw gevang
tot op een dag zij vlucht
uit die gevlochten kooi
beurs geslagen komt zij aan
bij lotgenoten…
ik taalde niet naar talen
van sprokkelhout of spreeuw
moest het spreken
weer van ver halen
van voor deze eeuw
het lukte na poetsen
groene lagen onzorgvuldigheid
verdwenen het koper kwam
te voorschijn
onder de humus
van het dagelijks gebruik
lagen woorden
van niet ouder dan vier jaarringen
verbaasd te blinken…
Ik boog voor ze en geef ze te eten
er wandelt hoop door hun ogen
hopeloos door anderen aangeklaagd
wat is onzorgvuldigheid
ik vertrek van uit onze ervaring
leven heeft me al vaker verbijsterd
ik ga er niet in mee vertrek uit ervaring
hoeveel wereldstelsels kunnen er zijn
wat is het belang van vermoeden
ik vertrek van uit onze ervaring…
De beul was in hun ogen onzorgvuldig.
Toch zagen zij een aangestoken vrouw.
De uitgejouwde beul was snipverkouden
en daardoor vatte zij geen vlam, maar kou.…
Ze reden in hun grote automobiel
gejaagd en onzorgvuldig naar de
binnenkant van Den Burg, zij lag
slapend tegen zijn rechterschouder,
hij was al te ver weg en hij reed
zijn opgevoerde kar tot ver in de
boekenwinkel, waar men hen aantrof,
beiden gesneuveld door de cultuur,
die echte passie miskent.…
In hoge verwachting en kloppend hart wacht je af
Je stelt je voor wat de volgende stap gaat worden
Wat er werkelijk gebeurt, is niet te verwoorden
Je denkt, is iemand echt zo onzorgvuldig en laf
De nacht wordt dan lang en koud
De slaap, vaak een bevrijder, wil niet komen
Terwijl het zelfs beter is er slecht over te dromen
Een vertrouwensband…
Een verbleekt
en onzorgvuldig bewaard herbarium
waar alleen nog onder het plakband
een bloem of blad heel is gebleven en
rest
rest valt uiteen in kruimels
van hun liefde uit gelukkiger tijden
een versleten romantische metafoor
verdwijnt net voor de eerste beledigingen:
Klootzak! Hoer! Idioot! Teringwijf!…