Ik raakte een ritme aan en zie:
magie stroomt uit de noten:
teder en fluïde ontvouwt zich
een orkestraal lied, publiek en
muzikanten electrificeren!
(Ogenblikkelijk reminiserend
dat bijna vier eeuwen geleden
Jean Baptiste Lully te Parijs
aan noodlottige stokvoering overleed...)
Ik voerde de opera langs diepe,
emotionele afgronden.…
een man met een stokje
niet groter dan de helft
van Japans etensgerei
hij houdt al die mensen
en de muziek in zijn greep
metronoom op een verhoog
orkestraal, oorverdovend
de macht van de instrumenten
teniet gedaan met een houtje
het publiek
stinkt er in…
virtuoos overdansen
lenigjonge vingers
de vierweg op een
elegantslanke hals
harenstokberoeren
doet borst- en taillesnaren
sidderend ontwaken
trekt registers open
melodie breekt pareljuichend
uit de open flanken
de heupen kingeklemd
bij haar boventoon
in orkestrale luwte
tuimelt mijn ziel
een kortstondig
arcadia binnen…
Voor Coby
Wij musiceren oude woorden
op cadans en slotakkoorden
naar een opus zonder eind
Hier dirigeren soepele walsen
als een preluderend balsem
in een opmaat naar ’t refrein
Het allegro stemt staccato
Op klavier en sopranino
zweven noten orkestraal
Compositie als gegeven
voor ’n barokker, hoger streven
maakt het denken lateraal…
Dan komen de zomerverhalen,
eerst schoorvoetend,
dan instemmend, finaal orkestraal.
En terwijl binnen de uren verglijden
in genoeglijke hilariteit,
weeft buiten de herfst zijn web tussen de daken.…
Orkestraal stuwt maat voor maat
haar leven voort, gezwind
sterft zij een duizend doden
om de gunst, de roem of wat dies meer zij
Haar tegenspeler tilt haar hoog,
nog hoger
dan de choreografie gegeven was
en zij ‘ stort ‘ neer
Zo tragiek het publiek meevoert
van op- naar ondergang
Ja, er rollen tranen van louter hartzeer
Zij ijlt…
237
Bezig met laden