Alle inzendingen over Stoepkrijt

bromtollen en suikerspinnen, stoepkrijt en touwtjespringen. Er zal een dag zijn zonder dollen. Ongemerkt sluipt hij binnen. De dag die met speels gemak het kind verzuipt. In de grijze stroom meegesleurd zijn alleen gedachten aan stoepkrijt nog gekleurd.…

Laatst liep ik wat met mijn zotte ziel onder mijn ooit gebroken arm en begon ik 'Heb je even voor mij' van Fransje Bauer te neuriën. Verschrikt door mijzelf keek ik angstig om mij heen. Gelukkig, er was niemand, die mij gesnapt had, want ik kneep hem behoorlijk. Totdat ik op de stoep een kindertekening zag in allerlei kleuren en met heel…

het meisje met vragende ogen dat iedere dag buiten speelt en stoepkrijt met vlijt regenbogen het meisje dat nimmer verveelt de liefste met plagende zinnen met dromen haar lippen bekleed die grenzeloos willen beminnen de liefste die nimmer vergeet de moeder met dragende armen in iedere hartslag haar kind het thuisvuur dat jou blijft…

Een jongentje speels, gelukkig blij zo om de steen een sprongetje en stoepkrijt, kladderij denkt geen zorgen neefjes komen morgen bij opa oma in geborgenheid en altijd tijd genietend van hun beider sfeer zolderkamer amuseert en neefjes zijn kussenvechtend in slaap gekomen jongentje denkt geen zorgen maar groeiend naar volwassenheid…

Verdwalen in een doolhof, moe gestreden Verlangen naar een ver verleden Het klosje garen zonder begin, zonder eind De ster die in het oneindige verdwijnt Op straat met stoepkrijt, spelen met de bal Geen onduidelijkheid, in geen geval Als een foetus in haar moeders huis Ik wil terug, naar toen, naar thuis Slechts slapen, volledig ying en…

doorstaat, draagt een bloeiende woestijn in de ogen, vermomd in de schaduwen tot aan de dageraad in waar hij tot bedaren komt en hij de jaarringen van z'n leven kent die echo's gevormd in de medeklinkers en geschreven in de stemmen van de wind tot aan de ouderdom door de jeugd verstomd de rinse tijd wat verloren verregende geur van stoepkrijt…

had kunnen zijn in een volwassen vrouwenleven niet verkleurd als herfst of winterkaal geplukt te kunnen slapen zonder het wakend oog in haar linker zij als zij kind had kunnen zijn ontwetend van het ondragelijke dagelijkse sterven in haar geen kennis van ouderdomssentiment gewoon met de stenen in haar buik kunnen hinkelblokken kunnen stoepkrijten…

Op straat glimlacht de wereld – een fietser zwaait met een regenboog, een hond danst in plassen, een kind schildert dromen met stoepkrijt op het grijs. Mijn voeten worden vogels, ik vlieg over zorgen, laat gisteren los en vang een glimlach die zomaar opwaait uit het niets.…