Alle inzendingen over Terlouw

Wantrouwig tijdsgewricht Meningen knetteren Hypes flitsen langs Bij Van Nieuwkerk en Pauw Hopelijk doen we in 2017 Iets met het wijze Verhaal van Terlouw…

De toespraak ook gehoord van Jan Terlouw? Hij had het over touw en brievenbussen en over het klimaat dat we gaan blussen. Alleen Monasch dacht: “man wat zeg je nou”. Maar wat zo’n toespraakje al niet vermag. Hij komt: De Nationale Touwtjesdag.…

, Sprak Jan Terlouw laatst op de radio, Het voelde als een onverwacht kado, Waaraan heel Nederland zich kan verwarmen. Als hulde aan de oud-politicus, Hang ik een touwtje uit m’n brievenbus.…

Het kopstuk Jan Terlouw is welbespraakt. De kijkers thuis, dat geef ik op een briefje, zijn door zijn ode aan het madeliefje als broos symbool van de natuur, geraakt. Een bloempje herwaarderen, goed idee! Doe maar van plastic; gaat-ie langer mee.…

later volgt de afrekening Film n.a.v het boek van Jan Terlouw…

Kamperveense wonderboy Terlouw Werd in een domineesgezin geboren Schreef Oorlogswinter, Koning van Katoren En bleef zijn levensidealen trouw Hij koos het midden, wilde niet meer praten Met Hans noch met de felle progressieven Was meer van redelijk alternatieven En zelfs van plan de boel de boel te laten D66 slonk tot één procent Toch werd…

Als ik zo’n stukje Tour zie op TV Denk ik altijd ~Goddank, ik doe niet mee Die smalle zadels en ook altijd heet Dat schrijnt toch aan je reet met al dat zweet~ Ik snap niet dat die kerels zoiets doen Alleen voor op de meent die slappe zoen…

Christusverloochening! Kerst is een verkoopfeest ’t Is een vertoning die Hypnotiseert Daarom negeer ik die Manifestatiedrift Thuis bij mijn boompje Zit ik niet verkeerd…

De heer Jan Terlouw u weet wel die oude man van houtje touwtje tot de Corona-risico groep behorend laat van zich horen in de NRCourant regering leg uit waarom je doet wat je doet en vooral waarom je laat wat je laat geef ons de bronnen, kengetallen, feiten laat ons meevoelen, denken, doen, handelen 17 miljoen Nederlanders 17 miljoen meningen…

Mijn lieve zoon dacht ons laatst met een airco te verblijden maar bij de eerste windstoot uit dat krachtig apparaat verdwenen onze boedel en wijzelf bijkans op straat ikzelf wist nog maar net een vrije zweefvlucht te vermijden Wel waren we verrukt om zulk een krachtige propeller al blies ons nieuwe bankstel dan ook hulploos door de ruit maar…

De zilveren maan Strijkt 's avonds En 's nachts Als wachter, magneet Nooit geheel onverwacht Over onze planeet Tussen zonsondergang En de komst van de hoeder Der minnaars en maagden Als aanstaande moeder…

De verkoper, verkoopt. De schilder, verft. De ambtenaar, brengt de dag door, met punten slijpen. Een kind leert. De dictator, dicteert. Daar is geen speld tussen te krijgen!…

Soms is er totaal geen inspiratie, is de batterij gewoon leeg. Is dat dan een kwestie van 'bijtanken' voel ik alleen maar irritatie, tot ik een ons weeg en opnieuw wat kan bedenken. Pak m'n pen, begin met schrijven en de letters vormen zinnen op papier. zie je wel. 't gaat vanzelf, dat zie je maar weer hier!…

Verloren in jezelf, zit je te staren, naar wat of wie, dat weet alleen jij. Je geheugen besloot met je op de loop te gaan, en je bent vergeten van ons bestaan. Je leeft voort in je eigen kleine wereld, is groot genoeg blijkbaar. Laat 't maar rustig zijn in je hoofd, je leven was tenslotte al zo zwaar! Denken en overpeinzen, doe je…

Wanneer is eenzaamheid geboren, is er iemand die dat weet? Wanneer voelt 'n mens zich zo verloren, dat hij denkt, dat iedereen 'm vergeet? Eenzaam zijn, is 't ergste wat er is, te weten dat er niemand op je wacht we zijn teveel op onzelf gericht, vergeten soms aan anderen te denken. Kan geen kwaad toch, om je aandacht ook aan de "eenzamen…

Tijdens 't eten, schoot er een vulling uit m'n kies, heel vervelend. Belde de tandarts en die zei, kom maar snel, dat regel ik, dat weet je wel. Nou ben ik helemaal niet dol op zo'n bezoek, maar een krater in je mond is ook niet alles. Dus zo gezegd, zo gedaan en vreselijk vroeg m'n bed uitgegaan. 't Was koud buiten, dat…

Wat is het nut, welke dwaas vond wapens uit? Pistolen, geweren, kanonnen, wat dan ook, Wat is het nut, van al dit verwoestende geschut? Levens die 'net' begonnen waren stoppen als in een flits, niemand nog kunnen sparen leren ze dan helemaal niks? Kinderen, onschuldige creaturen, moeten nu door sneeuwballen te gooien dit al met hun leven…

Voor wie 't nog niet weet, 't is 14 februari Valentijnsdag, daar kun je niet omheen. 't Is maar dat je 't niet vergeet, voor zover dat kan en mag, 't is in z'n algemeen. De dag bij uitstek om je geliefde, vriend, minnaar of man, te laten weten, wat je van hem vindt, door 't geven van iets liefs, iets kleins, iets groots. 't Begon…

Valentijn, terugkerend refrein, liefde, geen venijn, kon 't elke dag maar valentijn zijn!…

We keken elkaar aan en er was meteen contact. Je zette 't op een brullen en ik dacht, dan hebben we dat maar gehad. Kon er naartoe leven, dus wennen was zo moeilijk niet. Maar nu ik er op terugkijk, is 't net of ik nu pas zie, dat de tijd van dragen veel te kort was. Bij de eerste, zijn er zoveel vragen, hoe of dat 't "zonder"…

Hoe moe kan een mens zijn, te moe om op te staan, te moe om naar je werk te gaan, te moe om op je benen te staan. De term dood-moe is er een die ik niet snap, 't klopt ook niet, je bent, of moe, of dood, tegelijk kan niet, dus dood-moe valt af. Ook een onbegrijpbare is levensmoe, nu een definitie daarvan geven is, dat je te moe bent…

Als een mens niks te mopperen zou hebben, en de kranten zouden vol staan met leuke dingen, 't nieuws zou met lachsalvo's gebracht worden, waarover zouden we ons dan nog moeten opwinden? DUS: Als ik niet mopper, moppen lees, alleen maar lach, wat heb ik dan 't meest? Precies, ik heb geluk, geluk dat ik LEEF!…

Fouten mag je maken, mits ze niet enorm zijn, ze kunnen meestal wel hersteld worden, dus maak je geen zorgen, want een ding is zeker, er is altijd weer een morgen, waarin je weer kunt proberen, je foutjes te repareren, en tja, lukt dat ook niet, denk dan gewoon van elke fout, kun je wat leren?…

Had vanmorgen zo'n gevoel van, jeetje wat zou ik graag... gelukkig verdween dat wel weer snel. 't Gaf een beetje machteloos aan, van, wat wil ik nu eigenlijk wel? Ik dacht ineens terug aan de kindertijd, ja ik weet ook wel, als je middelbaar bent, ben je die allang voorbij. Maar dat betekent natuurlijk niet dat je eigen kindertijd er niet…

Waar maak je het nog mee, een huisarts 20 jaar z'n praktijk en patienten die net zoveel jaren bij hem komen, met grote en kleine problemen? Waar zie je het nog, zoveel betrokkenheid, dat mensen voor geen goud naar een invaller gaan, liever wachten tot hij terug is van vakantie, cursus of gewoon z'n vrije tijd? Waar beleef je het nog heden…

Het huishouden steunt voor het grootste deel op de vrouw, althans, dat was zo. Want als het aan de politiek ligt, gaat de man net zoveel voor z'n rekening nemen. Te gek voor woorden, of misschien toch niet, want wie 't huishouden door de ogen van de politiek ziet, denkt misschien wel bij z'n eigen, wat ik vandaag niet doe, zal ik volgende…

Hoe ziek kan de wereld zijn, zie tot m'n ontsteltenis dat 't nieuws van deze dagen gebracht wordt met oorlogs vooruitzichten en da's niet mis. Maar wat me nog het meest aan afschuw bracht was, dat een kind, van ongeveer een jaar of acht, z'n linkerhandje weggestopt in de hand van z'n vader? Z'n rechterhandje voorzien van…

Nu een vlinder kunnen zijn, op de schouder kunnen zitten van die rebelse Saddam Hoessein, nou dat is echt niet verkeerd, want misschien is 't wel zo, dat die man daar wat van leert? Gewoon als vlinder op z'n schouder zitten gaan en hem zachtjes te vertellen, dat met al dat bombarderen, mensen opofferen en vechten, 't met z'n volk zo…

Vrienden voor het leven, dat zijn we zeker, denk je niet, maatjes, niet voor even, zoveel als gaatjes, in een vergiet. Jij past bij mij als een bloem op een steel, ik pas bij jou als twee keer een half is een heel. Dus vriend van mij en echtgenoot, zeg nou even, zeg nou zelf, passen we bij elkaar als 't dak bij de goot, als de deksel…

Als een leeuwin over mijn kinderen waken, heb ik nooit gedaan. Deed wel mijn best ze sterk te maken, en op een goed moment te laten gaan. Als ze klein zijn, neem je beslissingen voor hun bestwil, als ze groot zijn doen ze dat voor jou. Zo werkt dat nu eenmaal in deze maatschappij toch? Moet er iets aan worden toegevoegd, nog?…