De stoelen fluisteren vandaag,
over hoe ze moe zijn van zitten.
De lucht vergeet even wat blauw is,
en valt verlegen in een glas bier.
Een gedachte trekt zijn jas aan,
en loopt gezwind de kamer uit.
Ik zwaai met een hand die niet van mij is,
maar ene die wel beter groet.
Mijn horloge eet minuiten op,
en zegt dat tijd naar hutsepot smaakt…
een nieuwe lente
een nieuwe tijd
heeft ons beslopen
is in onze ziel en
zinnelijkheid gekropen
een tijd waarvan Herman
met zijn liefelijke Mei
nooit van heeft kunnen dromen
een tijd vol krankzinnig
absurdistisch gevaar
een tijd niet meer
tegen te houden
een tijd die niets dan
onheil lijkt te beloven
deze mei is zonneklaar
het einde…
Doordrenkt en doordesemd
Van banaliteiten
Toont hij de smaak
Van los zand in de feiten
De lucht op IC's
Wordt gepneumatiseerd
En water en brood
Gesensibiliseerd
Daar deelt hij ons boud
En dapper besmuikt
Een broodje fecaliën
Dat ranzig ruikt
Gewikkeld in windsels
Der gymnopédie
Onzalige spijs
In zijn menagerie
Doorklieft…
Een absurdistische uitbarsting meer bedoeld voor de gemiddelde poëtisch onderlegde, filosofisch en wereldbeschouwelijk ingestelde en anderszins op spirituele golflengten afgestemde volgers van breinbrekers en nachtkrakers...…
HEBBES van
WIR WAR Producties/Frisse Oren
Kwam naar de Krakeling in Amsterdam
Voor een acrobatische muzikale voorstelling
Mijn onbeperkte dochter Giulia
En ik haar vader, Jan Jacob, waren erbij
Donderdag 22 februari 2024
Westerpark, aanvang 14.30 uur
HEBBES: absurdistisch maar zo realistisch
De zaal vol met kinderen heel stil…
108
Bezig met laden