dat wat je ooit had willen vinden
blijft vooralsnog onvindbaar
als het ontbrekend accessoire
dat o zó noodzakelijk is
voor een zoektocht naar...
heel veel is maakbaar
maar juist dit ene
dit ene onvindbare accessoire
ho maar...…
blijkbaar is er altijd
wel even tijd voor een
goed gesprek met god
want wat 't ook zij
en hoe Grieks-orthodox
men hier mag wezen
de gsm is geworden
tot een geloofwaardig
accessoire...…
ooit was ik belangrijk
maar mijn rug is versleten
en mijn armen ontveld
mijn tijd is uitgezeten
compleet ontsteld
word ik eruit gesmeten
de poten onder mijn
bestaan weggezaagd
ben ik verlaagd
tot nutteloos accessoir
mijn gat bedekt
met een grand foulard…
Mijn rug is glad versleten
mijn armen zijn ontveld
mijn tijd is uitgezeten
en nu compleet ontsteld
word ik eruit gesmeten
verlaagd van top-object
tot doelloos accessoir
wiens gat is afgedekt
met opoe’s grand foulard.…
Voordat ik aan dit vers begon te schrijven,
Heb ik een witte haarband omgedaan,
Zo’n accessoire vind ik mij goed staan,
Ik doe het echt niet om te overdrijven.
En inderdaad: het ging veel beter mèt,
Trefzeker vond ik weer het snelson-net.…
Pastelstippels regenen
overvloedig
chaos van inspiratie
verwekt actie
op doek
Eén voor
één met duizend tegelijk
vegen spatten
met ’n nostalgische pennenstreek
een verslagen parasol
de zwalpende beek in
Dames speculazen ogen besterven ‘t
wak accessoire smelt
voor opgehaalde neuzen
van neerbuigende elite
Afgestorven traan treurt…
‘k ben een vrouw, een zonder haren
‘k draag slechts een sjaal van witte kant
of soms een muts als accessoire
die staat me werkelijk charmant
m’n hele huis hangt vol met kaarten
‘k mis geen programma op tv
en Bobo zit te kwispelstaarten
bij wa’k niet op kan van het diner
‘k hoef me niet meer uit te sloven
het meeste wordt voor mij gedaan…