Alle inzendingen over akkerrand

Zie hoe mei- en sleedoorn de een nog groen de andere al wit zich zo tolerant vervlochten aan een akkerrand…

De bieten geoogst niet te tellen opgehoopt langs een akkerrand November schilderachtig voor mijn geest als nevel heerst…

Tegen de avond egt de boer zijn schoonste land stokstijf kijkt een reiger toe van af de akkerrand drie eenden wiebelen langs een plas zo stil zo onvervalst zo waterpas…

In de hoekjes van de ogen huilt het Zienderogen werd de winter een keel Het is de keel van de winter die krast De brem op de akkerrand lijkt bevroren De brem op de akkerrand leek geelzwart Winter hurkte als een kraai op het dak Zwart en geel en kraste uitzinnig Toen ijzel op de straatweg tokkelde IJzel tokkelde op de straatwegen toen De…

ik hou van hagen in het land van hondsroos aan de zonnekant van mei- en sleedoorn aan de milde akkerrand ik hou van hagen in de wind als vogels lager willen nesten als de merel 't oosten opportuner vindt voor 't vluchtgat dan het westen van beukenhagen hield ik ook als kind om te schudden tegen valavond meikevers vielen ons dan in de…

een naamsverschil waar ik niet mee zit ruwe bolster blanke pit stekelbolletjes waar dons om zit paars bloeiend alleen nog dit deze plant in berm, akkerrand slootkant is speciaal blij met Dollardklei komt vooral voor in het Oldambt niet zoveel elders in het land maar misschien laat hij zich niet zo makkelijk zien ze staan met vele…

Zelfs in het meer zuidelijke hoeksche land ook bloemen meedeinen in de akkerrand. Of liepen geliefden langs deze paden die in de avondlucht deze grond betraden. De voorjaarslucht jaagt helder blauw het is bijna gedaan met de winterkou. Ik herdenk hier met taal bedreven de kinderherinneringen uit mijn leven.…

Heb voor mijn beminden het mooiste bewaard in de bloesems van de linden, in een geknutselde populier boven onkreukbare schermen van de vlier, ontstaan uit hachelijkheid en angst van het verraad van alle spitsvondigheid, waarin de tijd het evenwicht bewaard op de vlakten van bos en akkerrand, felheid bestreden in klare zinnen van een…

Glooi in het land plooi in het tafelkleed boven mijn verstand langs de akkerrand loop ik erheen. Het bosje in, stobben liggen te tobben hoe dat nou moet die paradijsgedachte komt dat wel goed. Jachthut op vier palen bewaakt het paradijs ik ben niet goed wijs die is om reeen af te knallen.…

Aan de zoom van bos en akkerrand, ongelijkheid rug aan rug op de mentale barricaden gestreden in de vele zinnen van een enkele oogopslag, uiteindelijk met lege handen de dotters tellen aan de waterkant, waar dove netels, uniek in hun soort, zich naar nieuwe wet en zin vertalen en zittend op de blaren zijn achterhaald, ergens tussen de…