Voor vrienden

Heb voor mijn beminden
het mooiste bewaard in de
bloesems van de linden, in een
geknutselde populier boven
onkreukbare schermen van de
vlier, ontstaan uit hachelijkheid
en angst van het verraad van alle
spitsvondigheid, waarin de tijd
het evenwicht bewaard op de vlakten
van bos en akkerrand, felheid bestreden
in klare zinnen van een oogopslag
aan de waterkant, waar dove netels
- in hun soort - zijn vertaald en
op de blaren werden terugbetaald in
geboorte en de dood, een levenslicht
zag in een broos geheel, waarin de
essentie werd gevouwen, verval
gekozen uit de diepste pijn zonder
daarover te moeten rouwen, maakt
een einde aan de sleet, is dat
tijdperk gedoemd tot verder snoeien?

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 2 mei 2010

pebmartenskpnmail.nl

Levenslicht in een broos geheel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 6 stemmen 296