Alle inzendingen over alles is nu

Een spin knoopte een reuze web tussen drie takken en een stam. Hij knoopte op en neer, van links naar rechts, met zijde dat uit zijn buikje kwam. Toen het af was, deed hij zijn oogjes toe, kroop hij in een hoekje stil. Was bekaf van al dat spinnen moe, dacht nog: als de prooi nu maar komen wil. Daar kwam hij aan, had het vangnet niet gezien…

Ik ben een haft en ik leef bij de dag Als eendagsvlieg is er veel te beleven Ik zou u graag een voorbeeld willen geven Maar ik moet paren, ik moet aan de slag De zon ging eenmaal voor mij op en onder Heerlijk die dag...en verder geen gedonder…

-------------------------- Een huis is een rechthoek om de ruimte: het lichaam omkadert zichzelf. Jouw leven een blauw stipje op het canvas: contrast tot de leegte de vogel en de boom en de wolken, de zon en de vijver worden zich, schenken zich uit, vullen alle mogelijke werelden. Alles is moeiteloos simpel wat het is: de precisie…

Ik lig in het gras en luister. Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen. Ze brengen mijn eigen kindertijd terug. Torenkraaien zwermen suizend als de wind. Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk. Een oude vleermuis fladdert als een kind. Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden. De avond is aan het vallen. Recht omhoog kijk ik nu de hemel…

Regels die in zichzelf Zijn opgesloten, ontoegankelijk Voor wie ze lezen wil, 't Is geen opzet, Eerder zijn ze het Product van een mens Die met stomheid geslagen is, Die uit pure onmacht Sprakeloos werd…

De rijder en z’n paard, ze zullen zeker komen daarom oefen ik m’n vleugels in ’t ruisen daarom is m’n bed zo zacht we zullen luisteren naar ’t geluid van de regen op ’t golfplaten dak maar misschien is z’n bus wel blijven steken in de modder zoals laatst hoe vind je eigenlijk m’n lippenstift?…

Oh, dat onvolmaakte verlangen, zo met enig lot verbonden, zacht ontaarde onrust, spiegel in de tweedeling van geaarde geslachten. woeste drift van het ongewisse in een warme golfstroom, avontuur gebonden…

Kringloop van de vragen, het gras waarop we lagen heeft zich allang weer opgericht. buigen sterren en de maan naar dat kleine stukje grond om de wereld even aan te raken, het juiste woord te vinden in het malse gras waaronder je ligt, waaruit jij korrels vrolijkheid blaast uit de toekomst in beide monden, zorgen, zoet en bitterheid…

Beste Jan, het moet me van het hart Dat ik kritiek (Bet Weter's) ondersteun 't Verweer van jou is ditmaal Naïef als 't rijm van je gedicht We zijn van jou voorwaar beter gewend Met hij en zij wou ik geen nadruk leggen op het "wij"-gevoel, Als wel de overkill van 't ik, de overdaad die 't ego krijgt in hedendaagse poëzie.…

De tijd kent geen grens. Eindeloos gaat die verder. Maar niet voor de mens...…

de mooiste plekjes die liggen in het donker liegen in het licht!…

Nog worden we niet vatbaar resistent voor een gemeenschappelijke ziekte, toch zet ik de hoop van besmetting als wapen in, in het verlangen alles op het spel te zetten op de huid van je gezicht door elk sproetje in een roos om te zetten voordat ik vroeg of laat de ogen sluit een bijdrage aan de jaren vriendschap in de bittere zinnen…

Geen doden of gewonden zijn geteld. De oude kathedraal ging deels verloren. Reëel gezien geen ramp als nooit tevoren Het hart wel aangedaan...zie al dat geld. De “Notre Dame” in vlammen opgegaan. De “Oude Dame” ging er achteraan.…

,Het gehuichel van de mens in al haar glorie zo merk je meer en meer, dat niet alles om Liefde gaat! Een simpel werkje zie het als verkapte story, dat Liefde om kan slaan in “ ik hou van je” een klap in je gezicht want liefde is bij hen, slechts 1 zin het “ houden van” puur gericht op: hoeveel ik je de goot intrappen kan! Tegen kinderen…

De Formatie-Villa-Zwaluwenburg Waarin het gedachtengoed van Wijlen Zijne koninklijke Hoogheid Prins Bernhard der Nederlanden nog rondwaart Wordt net zo’n succes als De Film-TV-Serie Swanenburg Waarin het gedachtengoed van Wijlen de Patriarch Jack Praal Blijft pronken, pralen, wat doet balen Met steeds in een aflevering Een hoofdrolspeler…

De zielenknijper kneep zolang tot er niets meer te knijpen viel. De man zoog, verzon, bedacht en overwon tot er niks meer te verzinnen viel. En zo kwam het: dat de zielenknijper in zijn eigen kuiltje viel. Want de wereld draaide gewoon door.…

Het is gewoon te gek om los te lopen: Je maakt er een ambachtelijk kapot, Je beukt en trapt hem door en door verrot, Fysiek en ook mentaal zal je hem slopen. Je slaat hem dus tot gort en schopt hem lens, Is dat ‘the noble art of self-defence’?…

Katholiek als ik ben opgevoed Is er niks van blijven hangen Schamen doe 'k me daarom niet Nee hoor, niet bij langen. Elke zondag naar de kerk Met mijn reeds verdwenen vader Gezamenlijk voorin met zijn allen Want zo kwamen we hem nader. Konden niet wachten tot het " klaar" was Was een hele lange zit Wetend dat het eten gaar was En de zondag…

De winterbanden liggen intussen alweer op. De griepprik werd vakkundig in mijn arm geplant. De terrasmeubelen zijn verleden tijd. Ondertussen is het uur ook weer teruggedraaid. Zowel de veldrit-als het wildseizoen zijn aan de grote opmars bezig. Als de Chrysanten de wapenstilstand hebben overleefd, zal er vast en zeker een hoogbejaard persoon…

Omdat wij “plat” praten, zouden wij “riemen” zeggen. Een riem zit om de taille, een beetje moeilijk uit te leggen. Vooral als je slank bent, maakt zo’n riem van jou een plaatje. Zo’n brede zwarte elastieken, met een klem en zonder gaatje. Op een zwierige zomerrok, met daaronder witte schoenen. En van boven een fleurig bloesje, zag je…

gelukkig bestaan kleuren om dingen op te beuren zonder hen was alles zwart eentonig of ietwat apart de grijze muur die wil ik wit de zilveren stoel die ik aanbid de gouden schijn van het maanlicht geeft blij gevoel, een fraai gezicht de hemel verf ik altijd blauw de zon zingt geel, ik hou van jou het gras dat kleur ik in 't fel groen…

Wij zijn onderweg door het leven onwetend waarheen onze reis gaat Wij zijn bijzonder, om in ons weten dat leven eindig is tóch het oneindige te kunnen ervaren We zijn onwetend van de onbegaanbare wegen waarheen die leiden maar vooral, hoe onze reis ten einde komt…

Ik leg mijn hand In die van jou, Mens die met stomheid Geslagen is, het hoofd Vol onrustige gedachten En ontelbaar vele woorden - En niet één die de uitweg Weet naar je mond, je stem Die zelfs niet de zachtste Klank weet voort te brengen, Ik laat mijn hand In die van jou, En lees zonder taal Al jouw ongesproken woorden…

Zwijgend zwoegend zitten examinandi op vragen en opdrachten hun hersens te pijnigen zonder confidentie om met intellectuele krachten de eindstreep definitief te passeren na jaren van woordjes en wiskunde leren. Een stoel kraakt luid, als die ‘t maar houdt. Een pen krast rigoureus door een grote fout. Een kandidaat vraagt om meer papier…

Marsmannetjes waren verzinsels van op tekentafels, maar nu is er een sprankeltje hoop, letterlijk. Zo weten we dat wij mensen water nodig hebben, een noodzakelijke voorwaarde voor elke vorm van leven. De NASA heeft nu water gevonden op de rode planeet. Vandaar mijn zotte gedachten en knotsgekke verlangen om snel eens naar Mars te vliegen…

Elkaar te lief te hebben in elk verschil verder dan de dood op een favoriete plek, gevoel komt voort uit vreemde obsessies uiting van de kracht klinkt in ieders wil in de aarde van doorgeploegde concessies. Daar kiemt de emotie die het lichaam voedt de liefkozing van het individu versterkt en deels verzacht het lijden door soberheid en…

Als ik vandaag naar Vroom en Dreesman loop, Dan vrees ik dat ik achteraan moet sluiten. De klanten staan al vroeg in rijen buiten, Heel V & D gaat in de uitverkoop. Maar uit principe ben ik daar niet bij, Mij zie je niet bij lijkenpikkerij.…

Waar het in Holland veertig graden was, Is het hier dertig graden in Toscane. Meer dan een week in het Mediterrane, Ik moet dat zien te klaren zonder jas. De zomer is hier niet om door te komen, Maar goed dat ik een trui heb meegenomen.…

Voorbij onrust heerst innerlijke vrede. Voorbij tegenstrijdigheid groeit saamhorigheid. Voorbij de tijd, voorbij gisteren en morgen, leeft eeuwigheid. LUISTER! aandachtig, naar vogels die blijven zingen. ZIE! met open ogen, hart en ziel, hoe witte wolken blijven drijven. GENIET! van het wonder van muziek. Elk moment opnieuw.…

Vergeten uren. Je bent steeds weer onder weg. Tot het tijd is...…