Alle inzendingen over beeldverhaal

Hoe werk jij Aan je verhaal? Vraag ik de Zevenjarige - Ernstige bril Op de knap Geboetseerde neus En kijkt mij Vorsend aan - Besluit mij te Vertrouwen, en zegt Met potlood schets Ik en vul het Daarna aan met Ander materiaal En terwijl hij dit Aan mij vertelt Zie ik aan z'n ogen Dat zijn denkraam Elk denkbeeldig…

hij pakte het op, zoals dat hoort Voor een streng katholiek en Catalaan Hij was al lang geen fat en dandy meer En bouwde verder aan zijn kathedraal Dat heeft hij tot zijn trieste dood gedaan Ik zag zijn crypte en bewees hem eer Vanwege dit unieke beeldverhaal…

eigen dictie van de realiteit betaald maar evenzo onecht, perforatie van papier met de pen en gevonnist tot de prullenbak, een schrijvers loep stelt het detail in een scherper diafragma vast, dingt naar de gunsten van de muze, gefilterd uit de letters van de moraal, verknipt tot snippers, uitgestrooid over de hoofden van een beeldverhaal…

Ik ben in dit script geboren meer stukken heb ik niet nodig, ze stappen uit elk beeldverhaal de rolverdeling lijkt overbodig, hieruit spreekt de verbeelding minder dan het hart, te vaak de pragmatische kant gekozen.…

fictieve realiteit betaald als dagelijkse waarheid onecht, perforatie van ideeën gevonnist tot een prullenbak, de loep stelt elk detail in een breder prisma vast, versnippert het taalgevoel, dingt naar de gunsten van de muze, gefilterd uit de magere vingers van ethiek, verknipt tot confetti en uitgestrooid over het pad van een beeldverhaal…

Ik ben in dit script geboren meer stukken heb ik niet nodig, ze stappen uit elk beeldverhaal de rolverdeling lijkt overbodig, hieruit spreekt de verbeelding minder dan het hart, te vaak meerdere scenario’s gekozen balancerend op de vlakken van het zwart en wit, vrees de kracht van elk stuk in iedere set op het schaakbord van…

betaald maar evenzo onecht, perforatie van papier met de pen en gevonnist tot de prullenbak, mijn schrijvers loep stelt elk detail in een scherper diafragma vast, versnippert de verheven kunsten, dingt naar de gunsten van de muze, gefilterd uit de letters van de moraal, verknipt tot confetti en gestrooid over de hoofden van een beeldverhaal…

realiteit betaald als dagelijkse waarheid onecht, perforatie van ideeën gevonnist tot de prullenbak, de loep stelt elk detail in een breder prisma vast, versnippert het taalgevoel, dingt naar de gunsten van de muze, gefilterd uit de magere vingers van ethiek,verknipt tot confetti en uitgestrooid over het pad van een beeldverhaal…

Perfectie van papier gevonnist tot de prullenbak, mijn schrijvers loep stelt het detail in een scherper diafragma vast, versnippert de verheven kunsten, dingt naar de gunsten van de muze, geperforeerd uit de klauwen van de moraal, verknipt tot strofen en gestrooid als kanttekening bij een beeldverhaal.…

bleef nog even, ons gesprek was nog niet eens begonnen en lang niet af, ik struikel over onuitgesproken woorden en wat ik schreef werd dat meteen mijn straf waar hadden we het over, waar waren we gebleven, zonder een mooi afscheid te verwachten schrijf je geen voelbare teksten, dan vervliegt de poëzie, daar waren we wel over eens, ons beeldverhaal…