Goede voornemens?
Ik had je nog een bericht willen sturen,
ik bleef steken in het voornemen, het
bleef bij een lullige gedachte, zoals je
vaker bij zo’n moment kan verwachten,
maar ik hoorde dat je al verzonden was
voor ik een passende tekst had gevonden
Ik bleef nog even, ons gesprek was nog niet
eens begonnen en lang niet af, ik struikel
over onuitgesproken woorden en wat ik
schreef werd dat meteen mijn straf
waar hadden we het over, waar waren we
gebleven, zonder een mooi afscheid te verwachten
schrijf je geen voelbare teksten, dan vervliegt de
poëzie, daar waren we wel over eens, ons
beeldverhaal was klein geluk, een ballonnetje, wat
afdreef over de horizon, toen liep al het goede stuk
die echo’s bleven zwerven als ongeschreven
melodieën, die ik altijd en overal kan horen,
schrijft iedereen z’n eigen stuk, waarin gaat
het om de juiste hoogten, gelijk de baring van
gedichten, dat poëzie slechts bestaat uit een
paar zorgvuldige woorden tot het moment van
afscheid ons kwam halen, de geschiedenis
te herhalen opgeslagen in beider ziel, om
het in deemoed te vertalen voordat alles
wordt begraven als smakeloze grap.
... Illustratie: Bron: Diafragma ...
Schrijver: Pama, 2 oktober 2019Geplaatst in de categorie: afscheid