Netgedichten

netgedicht (nr. 68.680):

Met lichte ogen

zij donkerde
in het woud
sprak takken toe
met lichte ogen

stond lang
gebogen bij het
kleurenonderscheid
in paddenstoelentijd

haar handen vol
met draadjes wol uit
gebruikte nesten
voor hun nieuwe rol

zij kende stroom
en tegenstand in
de balans van het
natuurlijk gebeuren

schaafde bij
als er iets haperde
aan levensbelang ook
achter gesloten deuren

gebruikte magie
uit lang vergeten
boeken om de ziel van
het leven weer te zoeken