Alle inzendingen over bij Alkmaar begon de

in die dagen zonder affectie vol zorgen en pijn vond ik jou, werd getroost daarmee begonnen de levendige dromen vol poëtische fantasie vaak beloftevol, puur of breekbaar mooi andere keren droef en hard misschien geloof je niet alles maar als ik stop met schrijven dan mis je me…

Zoals Jean de Woordenaar ons in zijn historisch getinte snelsonnet van vandaag heeft laten zien was Alkmaar viereneenhalve eeuw geleden een "ferme stad", die zich niet voor niets als eerste aan het juk van Filips II en Alva wist te ontworstelen. ______________________________ Ferm was zij, in de Spaanse tijd, heldhaftig Doortastend, moedig…

op schavot wel weer veel schreeuwers hot bij de pot ene Davids schoot ten langen leste alsnog een bres in Alckmaers veste alwaer echter de victorie is aangevangen Alva's zoon uit benauwenis op het hazenpad nu voor het ontzet geen kokend teer brandende takkenbossen van weleer waardoor in één en dezelfde moeite door verklaard is waarom Alkmaar…

Een moederkonijn uit Alkmaar Was opzoek naar een rammelaar. Toen dat knuffelbeest Op bezoek was geweest Was het wachten op de ooievaar.…

Ver weg lag Alkmaar, hier was de wereld onder handbereik. Hier werd de oorlog aan elkaar verklaard. We sprongen met beleid van land naar land. Als een de strijd gewonnen had begon de werkelijkheid. Dan kwam de loods. Geur en gevaar. We roken hout en hars en werden meer gewaar: adem en ongewassenheid van elkaar. Een stal vol ongeduld.…

(Dit gedicht is ook toepasbaar voor inwoners van Alkmaar, Sloten, Wieringen enz.)…

Alkmaarse binnenstad kampt met een meeuwenplaag, weet niet hoe dat ze dat oplossen moet. Zegt een meeuw: “Voer ons toch aardbeienslagroomtaart; appel en kers erop – dát houdt ons zoet!”…

ln Alkmaar, in Almere, Amersfoort gaan alle operatiekamers dicht de laatste specialist dooft er het licht er wordt niet meer gesneden of geboord en steeds weer een directie die verzucht; "Bij ons is er geen vuiltje aan de lucht"…

op de vrijdagse kaasmarkt van Alkmaar mocht ik van een kaasmeisje proeven: smeuïg smolt haar sneetje op mijn tong haar lekkers was geurig en hartig als puntrijpe camembert heel anders dus dan Hollandse maatjes, die kereltjes lust ik zo niet…

Niet op de Waag van Alkmaar of in Koog Maar buitengaats, in zee: Schiermonnikoog…

Men vierde in de kaasstad weer victorie Waar zij na 't Spaans beleg toen werd ontzet Zo ook de bus met Polen bij AZ Bevrijd na veel verzet, ontdaan van glorie Doch in verdraagzaam- en verscheidenheid Viert Alkmaar 't grote Lichfeest: de Vrijheid…

De meisjes die de winkelcentrumbrand In Alkmaar vrijdag hebben aangestoken Zijn twaalf en veertien. Sommigen gaan roken Zij springen graag wat verder uit de band Pas op, zodra de jeugd zich gaat vervelen Bestaat de kans dat ze met vuur gaan spelen…

Het begon allemaal voor de grap. Dat we je probeerden te koppelen met … Zo begon onze vriendschap. Je had direct je oog laten vallen op mij. Maar dat liet je nog niet merken. Iedereen deed raar. Ze probeerden ons nu te koppelen.…

Toen besefte ik pas hoe het begon: het ontwaken van vader en zoon en de ijle schreeuw boven de daken kwamen uit dezelfde bron die er altijd al was…

Een boom zijn bladeren Wiegen zachtjes heen en weer Totdat zij vallen Op de aarde neer. Een vogel zijn wijs Klinkt op iedere zomermorgen Totdat zij vliegen In een gebied zonder zorgen. Een prille liefde Die begint op een mooie lentedag Blijft maar groeien Bij iedere glimlach.…

Lampje ging weer branden in Eindhoven Met schutters kleumend in beeld voor open doel Eenzaam zonder bijsluiters voor klikgevoel Werd bikkel Huub ijskoud uitgewoven Alkmaar blijft bij wissels door bankbreedte Dirk zit er warmpjes bij moet je weten…

mooi Alkmaar: ferme stad die werd ontzet waardoor ons land zijn vrijheid heeft herwonnen. de Spanjaard dacht: was ik maar nooit begonnen, dit taaie volk houdt niemand lang bezet al zoekt hij Lebensraum in Oekraïne, ook poetin zal straks ‘spanjaardachtig’ grienen…

Oude dame gaat naar buiten met haar dikke bontjas aan ze gaat een avond uit, zegt dat ze fijn gaat stappen Joost mag weten waar, maar ze wacht wel tot het donker anders zien we haar misschien Heel voldaan keert ze 's ochtends huiswaarts om daar bij te komen van een lange ontspannen nacht Overdag ligt ze zacht te dromen en te wachten…

ik houd mijn hoofd boven water watertrappelen blijven drijven ik voel me langzaamaan verstijven ik houd mijn hoofd boven water blijf kouwelijk op mijn plaats ik probeer nog ben al veel te moe ik houd mijn hoofd boven water voel het leven langzaam glijden watertrappelen blijven drijven --------------------------------- (dichtvorm : rondeel…

kleine witte kiezelstenen zo zorgvuldig neergelegd bloemenkransen zijn verdwenen verstomd de woorden hier gezegd boeketje rode rozen enigszins verregend veel te vroeg verlept tonen de liefde van je gezin voor wie je trouw gezorgd hebt bladeren dwarrelen naar beneden bruin en geel dekken je teder toe verbloemen hoe je hebt geleden rust…

flikkerende sterren zie ik als ik mijn ogen sluit wriemelende vlekken dansen alle kanten uit priemende pijnen pesten mijn kloppende kop stenen stapelen stevig zich daarbovenop zoveel zware vrachten til ik met mij mee van alles om mij heen zie ik er minstens twee een wankelend evenwicht dwingt tot stoppen mijn mankerende maag kan niets verkroppen…

dode akkers lijken het maar niets is minder waar ze liggen slechts zacht te rusten zijn straks in het vroege voorjaar zo goed als gebruiksklaar misschien geldt ‘t ook voor mensen zijn ze niet dood en slapen maar ze liggen slechts zacht te rusten zijn later in de grote zomer klaar en levensvatbaar…

Jij mag getuige zijn van verdriet groot of klein vriendschap huilen ruzie vallen op een zere knie Drukke kinderen en stille roepen schreeuwen gillen verstoppen hollen vliegen lachen luieren liegen Pootje haken pret maken potje knikkeren of schaken voetbal op het plein vechten is maar schijn Drie is teveel vier is beter struikelen…

machteloos dobbert het bootje verstopt tussen de golven worstelend met natuurgeweld wie zijn er aan boord waarom is men uit gevaren waarschuwing windkracht 10 ramptoerisme op de dijk auto's rijden af en aan slaan het spektakel gade de reddingsboot vaart uit vier vaders vrijwilligers de kapitein in de kajuit ze zoeken het ranke scheepje…

Prille populieren omlijnen de wijde polder gelijkmatig gegroepeerd liggen oeroude boerderijen schilderachtig stil in het rustieke landschap Kale boomtoppen wiegen in de wilde westenwind zilvermeeuwen tegen een meervoudiggrijze wolkenlucht enkele eendenparen kiezen voor een vrije vlucht aandachtig geniet ik een stukje stilte…

niet dat ik iets zie of hoor, ik kan niets zeggen toon geen emotie…

ik ben op bezoek woorden worden niet gewisseld alleen gedachten…

het hoofd boordevol 'k vind de juiste woorden niet verdriet eist zijn tol pijn blijft binnenshuis gevoel zit opgeborgen veilig in de kluis…

loslaten opkomend afgaand langs de vloedlijn mee met de getijden wegebben gevoelens pijn verdriet komen en gaan drijven mee naar zee loslaten…

groot bleekwit gekleurd samen poppenkast spelen lakens uitdelen ongezien iets uitspoken 't verborgene gebroken…