Alle inzendingen over edelhert

Een edelhert op jaren en zeker van goede huize Zat gebogen over boeken zijn stamboom uit te pluizen Aan zijn voorouders boven de haard kon hij zich urenlang vergapen en hij besloot dus tot de aanschaf van een familiewapen Hij dacht daarbij aan een hertenkop op een veld van lazuur en keel Met daaronder het ontzielde lijk van een jager…

Een edelhert bij de Lorelei spietste een jager aan zijn gewei oké sprak zijn ree wat moet ik daar mee vegetarisch word ik zo niet blij…

Bronstig klinkt toch veel romantischer dan geil Het klinkt ook natuurlijker en nog krachtiger is het oergeluid wat het Edelhert voortbrengt: de hinde de bestijging, de bevruchting te laten mogen bepalen 't hoogtepunt van hun eenwording klinkt toch veel romantischer dan neuken!…

langs het pad met wilde bramen het was al lang geleden dat wij hier kwamen heb het lang gemeden ik was hetzelf die deze weg als het ware vergat ik ruik nog de zomer van toen de zoemende muggen en de stilte tussen ons beiden je vertelde met sprankelende blikken over jouw onzichtbare dromen ik dwaalde mee over mijn heide zag de edelherten…

Terwijl leeuwen en beren zich in onderling wantrouwen bezig houden met blokkades is zij naarstig op zoek naar een sterk edelhert om in vertrouwen te nemen uiteindelijk gezeten op de hertenrug komen de blokkades dichterbij beren grommen leeuwen likkebaarden maar met een grote sprong zweven ze over alles heen de relatieve vrijheid tegemoet…

Waar het stil is Op ongebaande wegen Een wildernis Waar geen mens zich wil begeven Waar de bossen oud zijn en krom Menselijk geluid altijd is verstomd Slechts vogels zingen Door struwelen kleine paadjes gingen Hier is het hertendomein De rust is er zo fijn Niemand hoeft hier te komen Een hert mag er dromen…

Het burlen van edelherten, is een gevaarlijk spektakel. Herten burlen in september. Trump burrelt het hele jaar. Het brallen van de grote Trump, klinkt machtig machteloos. Jij hebt geen kans Donald. De dwerg Macron is je de baas. Pas toch op, kijk toch uit! Die Macron is geen Napoleon, maar een charmante burrelaar.…

oude eikenbomenbos zoeken prachtige herten onder droef bewolkte luchten, mistige verten naar wat ingedroogde vruchten, eikels, noten alles wat eetbaar is, en niet in droom gegoten nu honger zo noodlottig kan zijn, kou is ingetreden zonneschijn een groot gemis, ‘t winterlicht verschenen in ’t oude bos van schimgezichten en bosgeesten eten edelherten…

De zon draalt laag stralen breken in het loof tot gouden twinkelingen dansend op een vleugje wind namiddag leunt zwoel tegen de avond glooiend rust de heide in haar purperen pracht tot onverwacht de stilte scheurt door ‘t burlen van een edelhert de lokroep troont bronstige hinden voor de toekomst naderbij en als het woud in mijmer zwijgt…

M’n armen zijn te kort als ik alles wil omhelzen alle bomen van het verre bos de geuren van het gemaaide gras de glinstering van de stromende beek de witte wolken drijvend in de blauwe lucht het edelhert, met zijn trotse blik in d’ogen het mos liggend aan de voet van de eik muis knabbelend aan een beukenoot wuivend riet, de wortels kletsnat…

ingesleten treden het was al lang geleden dat wij hier waren heb het lang gemeden ik was het zelf die deze weg als het ware vergat ik ruik nog de zomer van toen met zoemende muggen maar hoor ook de kwetsbare stilte tussen ons beiden je sprak in sprankelende blikken over jouw luchtige dromen en ik, ik dwaalde over mijn heide zag edelherten…

O, gij daar op hoge hakken Die uw kuiten doen verheffen En heupen stuwen Tot een gewei van een edelhert Mij overkomt de ware zin U, eens in dromen te huwen Maar, helaas, ik ben u niet werd Het hoofd dat u behoort Drijft op wolken In mijn aards paradijs O, mijn verre lieve Gij brengt mij van de wijs Laat krachten in mij kolken…

andere eilanders worden boos en minister Verburg, verantwoordelijk als ze is begint hierop haar hersencellen bij elkaar te sprokkelen Die beesten horen daar niet en lang nadenken leek Verburg niet nodig Ze gaf opdracht om de herten af te schieten Maar zeg me: Wie is er dan overbodig: Een minister die dit soort oplossingen verzint of een edelhert…

De tijd van grauwe luchten Waar wolken lijken te zuchten Als een kat in het nauw Toont zomer z’n berouw De zuchten van het landschapsdecor Als een grijze deken de zomer smoort Bedauwde halmen in een uitgebloeide lappendeken Menig vluchtende vogel hebben we nagekeken Gebogen bloemstengels hebben ooit geboeid Hun schoonheid is er uitgebloeid…

Trompetgeschal echoot door het bos een groep edelherten buigt het hoofd de das ligt met zijn voorpoten voor zijn ogen onbewogen ligt de veldmuis onder een blad.…

Op een Edelhert Een edelhert sprak geaffecteerd: “Stamboomonderzoek heeft mij geleerd, Dat ons geslacht in zestien zeven Uit Hindelopen werd verdreven. Mijn voorvader werd van edelhert Toen gedegradeerd tot bedelhert.”…

De wereldpopulatie blijft maar stijgen Al eet men straks slechts granen, bonen, fruit De mensenvloed put aarde toch eens uit En wat als die ons leven gaat bedreigen? Daar is óns land goed tegen opgewassen De aanpak zien we in d’Oostvaardersplassen…