Alle inzendingen over fotolijst

je bent openbaar je lach is onbegrensd met mijn herinneringen wat jij zo had gewenst nu je straalt in het licht voelen de fases hard met de deksel nu dicht jouw verlichting voelt teder met het zicht op jouw foto tekent jouw glinstering met glans op het voeteneind…

Met warme nostalgie starend naar de fotolijst voelt de dierendag met dierbaar geluk op schoot als luxueus souvenir.…

Ach, ik wilde nog zo veel maar het mocht niet zo zijn er is nu niets meer heel de toekomst is heel klein Ik kan niet eens meer huilen mijn tranen zijn verdronken bij wie moet ik nu schuilen als de kerkklok heeft geklonken Daarna ben ik voor altijd alleen jouw liefde ben ik verloren je staat dan op de schoorsteen in een fotolijst bevroren…

woord voor woord fluister ik de wereld dicht tot een gulden boek in zoete winterslaap waar herinnering het leven prijst en licht zich spiegelt in een fotolijst flitsen beelden door de tijd doorheen pareltjes van wazigheid baar ik lettertjes W O R D E N nu vonkjes eeuwigheid…

sinds dagen verkleuren inkt uit fotolijsten wegsijpelt uitzicht zienderogen vervaagd wordt de wereld kleiner blijkt het bankje bij de plas verdwenen evenals de bomen aan de overkant waar vreemde mensen al pratend bloemen brengen betalen ze de koetsier met gelijke munt die hen op een dwaalspoor zette verwateren stille gedachten…

slik, zoals ik ze allemaal heb geslikt en breng de wijn mee om ons te verdrinken ik wil zie mij op blote voeten dansen in mijn eigen gewaand portret en over de kasseien van Place du Terte tot aan de Sacré-Coeur God heeft een grote mond het uitzicht is de grootste leugen en niemand stopt de regen van vallen slechts stoffige fotolijsten…

Vanuit mijn stoel zie ik je snuit, o lief, stap er nu toch even uit. Stap bevallig uit dat kader en laat mij zijn de lieve dader, die uit jou een nieuwe prent ontwikkelt, heel intiem niet ingewikkeld. Groots dit te beleven, fotomeisje toe, wil even met mij leven.…

Beschermt achter het glas geef jij mij een dynamisch inzicht in ons houvast terwijl de aanraking van een afstand transparant voelt mijn poriën zuigen jouw souvenir door middel van verzachte tintelingen tijdens mijn bezinning en trekt de spanning uit het lichaam zoals jij het altijd hebt bedoeld. Bewaakt in een omlijsting met goudblad…

Bedekt door passie voelt de deken van satijn als de zomernacht die de herinnering leidt wat sierlijk is ingelijst. Transparant verlicht op de nachtkast naast het bed is de droom tastbaar met glinstering in het oog bedwelmt door geur van jasmijn. Ontwaakt door een zucht voelt de uitademing warm met…

Hij kijkt me aan met pretogen achter het glas van een fotolijst… Zijn naam in mijn hart gepolijst omdat hij weet dat ik nu nét zo ben als toen hij jong was. Door diepe dalen en over bergen ging hij; vaak onder zorgen gebukt maar net als hem is het mij eindelijk ook gelukt.…

We gaan de hoge drempel over Wat is het doods en stil en kil De tuin vertoont verwilderd lover Gebaart dat hij zijn tuinman wil Mijn ogen keuren muren, kasten Niet alles zal een plaats verwerven De meubels niet die prima pasten De fotolijsten, olieverven De secretaire, kamerplanten De pop gehuld in klederdracht En de collectie olifanten…

Alleen jij ziet mijn portret in een fotolijst of silhouet. In de natuur of een galerie details in macro-objectief. Zie jouw plek in mijn hart als kunst metaforisch art. Alleen jij erkent mijn licht na het vallen van de nacht. Zal ik haar portret weerzien als de avondgloed die lacht.…

zij ruimt de rommel op die niet meer dient: een fotolijst, een hoornen bril, verlovingsjurk van anno dertig, de prullenkraam van een bestaan dat eens vol meesterwerken was.…