er glansde vreugde op de Dam
ze sprak uit ogen, open naar de hemel
en men eerde blij
de vrijheid
een geweerloop blonk
zijn koude staal stonk zwaar en schoot
een vloek over de mensen uit
in elke ruit rondom
spiegelde het kwaad…
bommen en granaten
kogels die ketsen
kogels die raken
tussen de puinhoop
een laatste gekraakte
eenzame geweerloop
en waar ooit
een tuintje was
geeft een klein fleurig
bloemknopje vol hoop
en levenslust
overtuigend gehoor
aan het aloude motto
het leven gaat door…
blauwe luchten
en goudgele akkers
vervuld met hoop
samen strijden de makkers
hebben veel te duchten
ze hebben hun hart aan
blauw en geel verpand
hun hoop echter
is niet al te teer
maar nog veel te hard
het zou zo zacht moeten wezen
en zweven als een veer
maar voorlopig spreekt
hun hoop nog jammerlijk ongewild
wreed door een geweerloop…
m'n geweerloop in 't zand
'k moet even naar m'n maat
die ik morgen moet bevechten
ja hij daar, die aan de overkant
ook vader van drie kinderen
zijn helm is hier een tulband
hoe ga ik dit beslechten
een andere cultuur
wij verstaan elkaar niet
maar wij beiden vergewissen dat
de kerstgroeten vanuit ons ieder land
worden gestuurd door personen…
m'n geweerloop in 't zand
Kerst vieren met 'n maat
ook vader van drie hummels
ja... zijn helm is hier een tulband
maar morgen moet ik hem bevechten
om zijn andere cultuur
ingeprent door zijn systeem
al vanaf zijn eerste uur
hoe kan ik dit beslechten
terwijl wij beiden vergewissen dat
kerstgroeten vanuit mijn land
verzonden zijn door…
Door huid heen
gloeien de kastanjes van een vorige herfst
een slapende morgen
in een verdronken landschap
ik groeide op in dit gewest
stap door de spiegel
en vervolg mijn tocht langs littekens
hier zoekt tijd een woning
-nauwelijks plaats voor zoveel ruimte-
een lichtvoetig beeld versterft als schim
later is slechts een geweerloop lang…
Een brute kermis van verwarrende emoties
draaiend als een donkere gedachtemolen
in het beschadigde hoofd van het misbruikte kind
is de kleine speelhut nu een zwarte holle leegte
scherpe geur van verschroeide geweerlopen
ontlasting, urine, door angst losgelaten
in duister ontsnappen, de duivel naast de dood
draait het kind nu de kast weer…
voelden toen er alweer lang geleden in China een opstand uitbrak
De berichten waren verwarrend, tot er een Chinees met een plastic zakje voor een tank ging staan
Dat begrepen we, hoera er was beeld
Iedere opstand krijgt zijn eigen vernietigende beeld
De huilende Oost-Duitser met zijn wang op westers grondgebied
Het huilende meisje vlak voor een geweerloop…