Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Op elke rotonde staat een tuil van licht,
van gemeentewege glinstert het licht.
Hebberig legt men hele sparren om
en tuigt ze op met slingerend lampjeslicht.
Mijn verleden - een afgehouwen stam
bezweert het donker eert het eerder licht.
De wereld draait nu de schemering in -
flitsend doorkruist een meeuw het licht.
De dichter staat erbij…
《 in de geest van Hafez 》
Webben tover watter eerder was
Het simpele idee of de gedachte
Aan wat je meemaakt in de loop der tijd
Je levensloop die jou in mootjes hakt
Van dagen maanden jaren hoogtepunten
En ijkpunten die zeggen waar je was
De loodlijnen van leed en zwaartepunten
Die jou vertellen wat of wie je was
Geef mij dan maar…
Zand is een bed, korrel na korrel, het zacht
van haar neus wordt doof, gehoorzaam
is het lijf, de ledematen. Schaduw zamelt
plooien, ze is van kop tot teen bevriend.
Er is niet veel.
En alles moet nog, ze moet nog worden toegedekt,
van schoonheid nog, de vrouw nog uitgevonden.
Ze ligt te wachten dat het overgaat en dat een huis
rond haar ontstaat…
We zijn nog maar net vertrokken
of ik verlang alweer terug te keren
Mijn leven is een onvoorspelbare reis
over steeds dezelfde wegen
De vertrouwde halteplaatsen glanzen
op een afstand, zuiverder dan ter plekke:
valleien van liefde, verwondering en kennis
die ik graag bezoek, en…
167
Bezig met laden