Ghazal I

Op elke rotonde staat een tuil van licht,
van gemeentewege glinstert het licht.

Hebberig legt men hele sparren om
en tuigt ze op met slingerend lampjeslicht.

Mijn verleden - een afgehouwen stam
bezweert het donker eert het eerder licht.

De wereld draait nu de schemering in -
flitsend doorkruist een meeuw het licht.

De dichter staat erbij en kijkt ernaar,
verlangend naar oorspronkelijk licht.


tekst 121207 herdicht

traditie Kerstmis ghazal

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 9 stemmen 393