Alle inzendingen over ingesneden

een drijfblad op de vijver je gave rand hartvormig ingesneden je blik gestrand met gele wimpers te midden van oogwit je bestuiving ontroert je groene stilte.…

hoe zou ik kunnen de duizeling weerstaan mij eindeloos te verliezen in de koelte van je diep ingesneden bestaan als je haast teugelloos ja uitdagend je charme evoceert onder een pergola in de schaduw van halfwilde rozen…

ingesneden door eigen druk weggegleden tonglikkend dalen verstikkend vallen verdwalen in ijskristallen vloeibaar verdwijnen blanke bank groter dan de spiegelzee laat doorschijnen toenemend gevaar en nog maar het topje van ……

gifgroen je stille bes je ingesneden blad vol stekels hagen schragen blijmoedig hulst in deze dagen de zomer daagt bloedheet het najaar tot een steekspel uit rode bessen steken dan een heilig vuur in groene kragen aan.…

Als dit leven over is zal mijn helikopterblik kijken over groene velden waar ik als kind speel de koeien met mij hardlopen eten uit mijn hand stelen met kindernagels ingesneden paardenbloemen krullen in hun magen en neem een bosje mee om moeder te verrassen de krullen vindt ze prachtig als ik onder haar kopje thee vaders toverkunst vertoon…

(Deel III in een serie van 5) Gekerfde lijnen Figuren op rotsen Ingesneden en -gekleurd, goed Uitgebeeld Het leven.…

Stil en veilig Overleefd en afgegleden Pijnloos en gevoelloos Naadloos en probleemloos Verlost van het verleden Soms mis ik dat gevoel Met dat doel Heb ik mezelf gesneden Om te zien Of ik misschien Heel even Blijk kan geven Iets terug voel Van dat leven Dat lang weg is Opgegeven Een snede In hart en ziel Lijf en leden Zonder reden Ingesneden…

Stoffige lege banken, waarop veel Inktvlekken en ingesneden figuren Werpen hun schaûwen langs de doffe deel, Gesleten door het schuiflend voeten-schuren. De jongens rammlen met hun tekendoos, En trekken lijnen op het mat papier, En gapen eens, en werken weer een poos, En kijken op 't horloge elk kwartier.…

De kribbes als vingers grijpend naar het water De dingen die je allemaal wilde doen kunnen wel later Machtig de stroom het beeld dat je niet kunt loslaten Diep ingesneden door het landschap van water Gevoelt tot diep in je ledematen.…

duindoornstruiken stillekes ga ik nader, zie en huiver dedju, het is de vos die daar zit als hij mij ziet spitst hij zijn oren kijkt meewarig de andere kant uit spreekt, ’ mijn domein is vertrapt mee mensvoeten, blik en rottend sap in plastiek zakskes, mensenzaad zogezegd ’, hij kermt van de pijn er zit een strik koperdraad om zijn linkerpoot, ingesneden…