Een onsamenhangende kretologie
tekent het niveau in de muffe ruimte.
Geschreeuw in de leegte,
lamlendigheid ten voeten uit,
zinloze perikelen inbegrepen.
En de waarheid
wordt telkens weer
opnieuw begraven,
onder al het slijk
van verstandsverbijstering...…
Het slaken van kreten
Toont een onderontwikkeld geweten.
Menig kretoloog
verliest tijdens zijn betoog
de waarheid uit het oog.
Enkel kreten slaken
moet je laken.…
Voor zover we dat weten
Zijn deze mensen bezeten
Van het uiten van loze kreten.
Dus allemaal opgelet,
Dat u niet wordt afgezet.
Weet u eigenlijk wat kretologen
Met hun kreten beogen?…
zijn letters brullen zwaar
naar wat hij onvoldoende vindt
het kind in hem lijkt al verloren
aan de schommeling der tijd
hij is zijn onbevangenheid vergeten en
bevrijdt slechts nog
wat witregels, verborgen achter glas
al struikelend schaart hij alras
zijn voeten langs elkaar
en onderwijl verklaart hij, dat
zijn eigen glans vooruitstreeft…
ze opende wereld waarin
je ieder met jouw liefde diende
ze leek transparant
je ontsloot alle ramen
in fris en groen zag je
steeds andere namen
maar je brak glas
verwondde je handen
het vloeien van bloed
maakte je meer dan opstandig
je rondde geen lijn
tussen woorden en daden
groef tot de bodem
maar er bleek niets te zijn
kretologie…
Nog even, voor ik van u afscheid neem
wil ik mijn voet tussen de deur gaan zetten
à la columbo maak ik korte metten
met die blasfeme tongen in het veem
Wie kluivert papa dab in vogelvlugt
wie is die heer van de goedheiligman
die deelt in de mêlee van de malaise
van woord tot prut verwelkte bouillabaisse
der nitwits debuterend in een klucht…