benen en armtierig eng schimmetje van mijn schim karig restantje
de pijp aan Maarten gegeven mist echt alles boter aan de galg bleek
halsstarrig hautain schone schijn ophouden resultaat nihil
totaal over 't hoofd gezien dat ware vriendschap puurste geslepen briljanten vertegenwoordigen
nu net een zingende dansende kleine meid zo gelukkig makende momentopnames…
ach, doe maar
wat nog te verliezen
een paar tedere herinneringen
die zelfs in slechte relaties bestaan
die ik koesterde
die jij stuk wou slaan
een brief, wat foto's
wat heb je daaraan
momentopnames
van illusies lang vergaan
bewijsmateriaal
dat jij stuk wou slaan…
glazen op tafel
een nachtelijk stilleven
leger dan halfvol
ze sluit haar ogen
haar aria klinkt beter
in de lege zaal
onbewolkte bui
de ijsvogel laat zich zien
oeverloos geluk
mail of app niet meer
kom maar in eigen persoon
neem wat aandacht mee…
Het raakte mij diep toen je zei dat
ik niet meer nodig was,
dat jij mij zonder meer missen kon.
Het leek zo op foto's verkleinen,
die men eerst vergroot had.
Een momentopname van het leven.
Ik dacht dat ik niet goed hoorde
aan de telefoon, pijnlijk
toen jij mij de grond inboorde.
Had het schaamrood op mijn kaken.
Het kwetste mij enorm…