9 resultaten.
Vita mortalium vigilia
poëzie
4.5 met 2 stemmen
492 Een nachtwake is het leven,
De wieg grenst aan het graf;
Wij jagen en wij streven,
Door de aardse disteldreven,
Als brak het nimmer af!
Een nachtwake is het leven,
Roemzuchtig oorlogsheld!
Hoe hoog in macht verheven,
Het is de dood om ’t even,
Ras ligt ook gij geveld!
Een nachtwake is het leven,
Moed, lijdende onschuld!…
VIGILIE
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
296 De schoot van de stilte
uur van de nachtwake
vertrouwd
raken met
duister
gehuld
in het
niets
als wij
de oren
en ogen
sluiten
mijn dagen in het klooster 1…
Nachtwake
netgedicht
3.9 met 12 stemmen
816 De nacht werd een minuut
in een enkele hartslag.
Wind werd geluidloos bewegen
in gedachten
en het gevoel van zijn
niets meer dan een diepe zucht.
Pas toen het licht zich
door mijn gordijnen herinnerde
werd ik me bewust
van de tijd die door mijn vingers gleed.
En ik kwam nader tot mijzelf, sloot
mijn ogen en droomde.…
Nachtwake
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen
1.292 Het leven staat mij aan de lippen
Ik ben de allereerste mens
Geen medemens om aan te vragen:
Wil met mij deze avond waken...
Ze slapen allen in 't veld
Slechts één ligt radeloos geknield:
Laat deze beker mij voorbij gaan
Doch als U 't werkelijk zo wilt...
zal deze mens zich niet verzetten
Maar niemand hoort de bange klacht
daar vrienden…
Luchtkussens
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
159 worstelen uren
verstrengeld in nachtwaken
willoze wekker..
korten de dagen
dempen donzen geluiden
in duistere drift.…
(kanker 18) ogenblik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
277 en al het witte duizendblad
dat honderdvoudig in de bermen
langs de weg de ogen sluit
hun nachtwake voor even
een gegeven zacht moment, slechts daar
waar stille hindes schuw hun
lippen rond een veldbloem vouwen
hoeveel vrouwen zouden er
hetzelfde doen als ik?…
Een lieve reverence
netgedicht
3.4 met 44 stemmen
95 onbekende
en toch warm
melodische taal
met arabische
kanttekeningen
in een fluitsegment
ik zag een aanzet
hoorde een bonk
en gil ik holde naar
boven waar zij op
een trede met een
grote bult op het
voorhoofd wachtend
op tranen van schrik
in plaats van applaus
een kleine lieve reverence
en een handkus
alles is goed afgelopen
ook de nachtwake…
ROUWVERLOF, alsof rouwen zoiets als vakantie is!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
344 Het was Rotterdam, 1984, winter, januari
Mijn vader Gerrit Jan was stervende
Er moest ’s nachts gewaakt worden
Ook door mij, voor hem, om hem en Hem
Want hij was een diepgelovige in de Heer
Had zelfs al zijn familiegraf gekocht
Met als hoofdtitel: ‘Christus Triomphator
2 maal ben ik met hem in rolstoel daar geweest
Ik haalde zelfs nog…
Is het de doorzichtige inktverdeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
211 Die stofdeeltjes brachten ook toen al veel
aan het licht, onverplicht waarbij steeds
de dageraad weer opstond, welke ootmoedig
viel te eren met als raad na een nachtwaak
toch een nieuwe dag weer uit te proberen.…