Alle inzendingen over onaanvaardbaar

Verfijnd sereen of grof provocerend Zo schrijft de ware poëet alleen Hij aanvaardt geen vinger oplegging Eist onbeperkt te zijn in woordenkeus Negeert de hem opgelegde normen Vrijheid in schrijven, is zijn leus En mocht men dan al aanstoot nemen Afkeuren zijn onverbloemde taal Ervaart hij als hypocriet en schijnheilig Weet wel het is onaanvaardbaar…

Ik noem er een paar, Barbaar, onhandelbaar, zomaar, Onaanvaardbaar. Wie laten de vandalen De rekening betalen? Het is inmiddels bekend Dat u dat bent.…

Dan wordt het bijna moord en zeker brand: misdadig, onaanvaardbaar en bezopen! Geen sneer van Wilders en zijn onderdanen: het gaat hier immers niet om Marokkanen.…

Hopeloos machteloos godsgruwelijk boos onbegrijpelijk, onaanvaardbaar deze onmenselijke sluipmoordenaar Intens verdriet Killer STOP!!!! Neem dit leven niet!! Zij is zo mooi, zo pril, zo vol leven zo vrolijk, zo positief, heeft zoveel te geven…

Nu de tandartsen zelf de tarieven mogen bepalen, stijgen die tot onaanvaardbare hoogte. De tandarts heeft de vrije hand gekregen, Die Edith Schippers is best wel naïef. Want plots is het gemiddelde tarief Met een procent of negen flink gestegen. “Ons medici gaan prat op goede zeden: Er wordt hier nooit in eigen vlees gesneden.”…

uitgestippeld met tijdelijk geluid loopt iemand langs zijn evenbeeld door voorlopige straten beschreven van plaatselijke aard het regent lengte en breedte zonder de blik omhoog te werpen beweging ligt niet vast zelfs de verte is onaanvaardbaar althans, als absoluut begrip -deze toestand is overkomelijk mits er ruimte is tussen…

onaanvaard blijf ik vreemd, blind hunkerend naar geloven om een enkel mens soms wacht ik, zoals dag op nacht en sla wekkers stuk tegen het hoorspel van mijn dromen ik veeg ogen op het vroege raam, de wereld zo vreemd in het vergeten licht jij kijkt naar mij in andere handen en ik schrei bij iedere stap glazen bloemen op je naam…

De pijn was onaanvaardbaar. geen kracht, geen hoop, geen energie, geen warmte Niks… Helemaal niks.. Rust zacht.…

door bruine waterlopen drijft plastiek met hopen alles komt terecht in zee blikken, bussen, flessen thee olie, smetten, allerhande vetten spannen synthetische netten vissen sterven onnatuurlijk zeeën voelen onaanvaardbaarheid maar mensen blijven instinctief herhalen stomme dingen positief ik blijf hopen en ga opzij de verloedering...…

Onlief, met grote ogen Onschuldig maar toch stout De duivel zou jou mogen Je hebt hem laatst getrouwd Onlief en onbetrouwbaar Geen doel of levenslot Geen normen, onaanvaardbaar Toch bid je ‘s nachts tot God Onlief en zo verdorven Je fluistert naar de maan Je bent allang gestorven Je bent reeds heengegaan Onlief is slechts…

‘k Misprijs niet dat men zich begeeft om vreemde talen Te leren van jongs op met onverdroten pijn: Maar hou ook zo veel niet van Grieks, Hebreeuws, Latijn, Dat ik juist binnen haar al veel te nauwe palen De onbepaalde geest, die vrijelijk wil dwalen Door hemel, aarde, zee, en niet gebonden zijn, Beperken willen zou, o neen dat heeft geen schijn…

Laat niet de moed zakken Het onaanvaardbare te aanvaarden brengt geen rust in 't eeuwig zoekend hart, De tijd was te lang dat wij elkander met verborgen verlangen zochten De weemoed van ’t niet zien gaf geen rust maar onuitspreek'lijke smart; ge kunt niet van 't hart verwachten dat het losliet wat het eerst heeft bevochten;…