inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.459):

ik schrei zachtjes

onaanvaard blijf ik vreemd,
blind hunkerend naar geloven
om een enkel mens

soms wacht ik, zoals dag op nacht
en sla wekkers stuk tegen het hoorspel
van mijn dromen

ik veeg ogen op het vroege raam,
de wereld zo vreemd in het vergeten licht

jij kijkt naar mij
in andere handen

en ik schrei bij iedere stap
glazen bloemen op je naam


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 29 juni 2007


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.3 met 29 stemmen aantal keer bekeken 710

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Jasmien, 18 jaar geleden
Mooie beelden en een diep rakend gevoel weergegeven.
Roland Hainje, 18 jaar geleden
prachtig gedicht, kerima.
'jij kijkt naar mij
in andere handen'...veelzeggend!
Rudolf, 18 jaar geleden
Een prachtige laatste strofe.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)