Alle inzendingen over opblijven

Als een schip vaart langs de maan roeken naar hun slaapplaats gaan als over kattenpaden en -wegen kattevoetjes gaan bewegen de oude gnoom op de schutting zit stil en vroom, alsof hij bidt als peren vallen loom en zwaar van de kromme perelaar fladderen de kleine kinders door de hof als dikke vlinders kruipen door ligusterhagen eten…

Als Jarigen van etage Bellevue Opblijven en zuchten dat zij moe zijn.…

Zomertijd- de zon mag langer opblijven. Lente- waterjuffer serveert eitjes op een blad.…

Gisteren is het me gelukt Om tien uur sliep ik pas Voor mij is dat heel laat Maar niet voor Paul en Dennis uit mijn klas Als ik die geloven moet Wordt het zeker elf uur Met sloten jus of cola En chocolade, melk én puur Om half acht hoor ik roepen Christiaan, je moet naar bed Even denk ik dan aan Dennis Aan limonade en patat mét Maar…

Laat d' ouderwetse dichter nog zijn lier Besnaren om het zonlicht te bezingen; Ons, jongren, wenken hoger, beter dingen Dan 't eeuwen reeds banale hemelvier. D' elektro-lampen, met de kracht van vier- Miljoenen kaarsen kunnen mededingen, Zou 'k menen, naar de lof der stervelingen, Die bidden uit 't elektrisch-kerkbrevier. Hebt dank,…

'Opblijven' noemden wij ’t in onze kinderdagen Niet vroeg te bed gaan, en ’t was hard te verdragen Te moeten rusten als de zon pas onderging. Die kindsheid komt weerom; is ’t niet een wonder ding? Hoe dat men ouder wordt, hoe m’ouder zoekt te wezen: Opblijven is de vreugd, te bedde gaan het vrezen Van alle menslijkheid!…

Nee, zei de zon tegen de maan We gaan niet meer ruilen Ik blijf hier voortaan Ook al ga je erbij huilen Ik blijf hier mooi staan Oh ja, zei de maan tegen de zon Dat zullen we wel eens zien En ze deden een wedstrijdje: wie-het-langst-opblijven-kon De maan telde zachtjes tot tien Degene die weggaat is gezien Het was een ongelijke strijd…

De spin poederde haar poten wit en paars en nog een kleur Ze zei tegen haar ouders dat ze niet helemaal niet moesten opblijven laat staan zich zorgen maken Ik ben een frivool doch eerbaar meisje, brulde de spin tegen haar spiegelbeeld en holde naar het feest De volgende dag berichtte de krant over een spin gevangen in een bokaal…

In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen. Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los deze week loste ik al het vrachtschip met haar tros. Het vrachtschip vol ellende, pijn en beetjes paniek maar de uitkomst loog er niet om er is weer verschiet.…

Opblijven tot je bijkans sliep en dan in de bedstee waar je stiekem en in het geniep tussen de deurtjes door kon kijken wat of oma daar wel deed. Als de lampen eindelijk uitgingen en dus oma ook ging slapen was het donker maar je was niet bang Want oma lag toch immers naast je, slapen als een marmot, kon snurken als de beste.…

Me moe werken door handarbeid, altijd een optie, lekker lang opblijven, werkt altijd versuffend, lezen tot je geest één groot gat is, tot je als een malle opa over straat schuifelt, de mensen je een zombie vinden, mezelf hardhandig toespreken nu eens echt kalm aan te doen, want anders gaat het mooiste naar de kloten, droplul!…